SHE'S THE VICTORIOUS

Chapter 22

Chapter 22: Samantha's presence

______________________________________

Jarred's POV

Nandito lang ako sa starbucks at nagiisip ng pwedeng gawin. Umalis na yung mga kasamahan ko eh. Nagkanya kanya in other words.

Tumayo na ako at umalis sa starbucks. Naisipan ko nalang na magtingin tingin ng pwedeng ibiling panregalo sa pinsan ko. Alam kong after 2 months pa ang birthday niya, pero wala nga akong magawa eh.

Kaya ito na ako, pumunta sa isang store kahit na wala akong balak na pumunta sa birthday niya. Pa-LBC ko nalang.

Ilang stores na ang napasukan ko at wala talaga akong magustuhan. Ano bang gusto ng mga girls?

Tss, maarte pa naman yung babaeng iyon. Dress nalang kaya? Pwede naman na siguro iyon.

Pumasok na naman ako ulit sa isang fashion store at tumingin. May nakita akong isang dress na babagay naman na siguro sa kanya at magugustuhan naman na niya siguro ito.

Tatawag na sana ako ng saleslady kaso pagkatalikod ko may nakabungguan agad ako, parehas kaming natumba.

Lakas ng impact niya ah!

"Watch where you're going stupid!" Sabi niya na parang naiinis. Tumayo na ako at ganun din siya. Maganda pero hindi ko type tapos maarte at masungit pa, tss, wala na talaga.

"Ikaw kaya ang tumingin sa dinadaanan mo! Nakatalikod ako tapos nandyan ka pala sa likod ko!" Sabi ko naman.

"Hoy, surprise ako na nandiyan ka noh! For your information, mister pangit slash sungit, nakatalikod din po ako sa mapangit mong face!" Sabi niya saka umirap.

"Well miss conyo, walang may kasalanan kaya manahimik ka na" sabi ko.

Bwisit yang mga ganyan, conyo pa talaga eh! Hirap intindihin.

"Hoy, anong miss conyo ang sinasabi mo?! I am not a conyo and definetely hindi magiging conyo in the future, so can you please stop saying conyo to me? I do not even know you stupid. Kaya um-" sabi niya.

Ahh, saan pala diyan ang hindi conyo ah? Ayan, nahalikan tuloy.

Swerte siya at nahalikan pa siya ng isang jarred.

"Huh, para saan yun?" Kunot noo niyang tanong. Ngumiti naman ako.

"Para manahimik ka" sabi ko naman.

"Consider this your death mister panget slash sungit. Makaalis na nga lang, ayoko nang makakitang stupid jerk like you! Argh, magnanakaw!" Sabi niya at nag-walk out.

Halla, para lang sa isang kiss? Makaemote agad ng magnanakaw. Pasalamat nga siya diyan at hinalikan ko pa siya eh. Makapag-tooth brush nga ng milyong beses mamaya at mag-listerine!

Lumabas na ako ng shop na iyon at may nakita akong isang babae na sobrang ganda. Kapansin pansin pa yung pink hair niya at ewan kong color na mata. Naka-contacts yata siya eh. Kasi parang hindi pantay yung color black.

Teka---- Samantha Anderson?

Oh, kaya pala familiar.

Nilapitan ko siya.

"Hello" sabi ko.

"Hi" cold na sagot niya.

Napa-smirk ako on my thoughts. Secret muna sa inyo readers.

"Your voice sound's familiar" sabi ko sa kanya. Napatingin naman siya sakin.

"Wow, congrats. You listen to the televisions very well. Now if you may exc---"