SHE'S THE VICTORIOUS

Chapter 3

Victoria's POV

Pinarada ko ang sasakiyan ko sa isang tagong lugar at bumaba na. Pagkapasok ko ng campus namin, all eyes were staring at me. The fudge.

"You called?" sabi ko pagkapasok ko sa office ni tanda. Reynando Alfonso Anderson, aka tanda. He's my.....

Childish grandfather.

"Mannerism, Samantha" sambit niya in a cold voice. Napansin ko namang may kausap pa siya na businessman.

"Oh, gomen. Pardon me for intruding your little meeting" sabi ko naman at umupo sa couch niya. Kumuha naman akong isang candy at nginuya sabay luwa. Ang asim, the fuck!

Kumuha na lamang ako ng ibang candy na hindi na maasim at nilabas ko ang phone ko habang hinihintay na matapos yung little meeting nila. Nagpatugtog ako ng Palchelbel - Canon in D by Lee Galloway at kusang pumikit ang mata ko habang dinadama ang bawat pagpindot sa piano.

"Saaaaaaaaam!" rinig kong sigaw ng tanda kaya minulat ko ang mata ko at napatingin sa kaniya. Nandidiri naman siyang napatingin sa lamesa niyang puti na nabahiran ng pula dahil sa candy na iniluwa ko kanina. Oops.

"Bakit mo ako pinatawag?" tanong ko at nag-pout naman siya habang nakatingin dun. Napabuntong hininga naman ako at tinanggal yung earphones ko. Tinawagan ko naman si George upang linisin iyon.

"Stop wasting my time. Speak" sambit ko kaya wala na siyang nagawa kundi umupo sa harap ko at napatingin sa akin.

"You're going back to the Philippines" sambit niya. At sa anim na salitang iyon, napaupo naman ako ng maayos at binigyan siya ng malamig na titig.

"Kyaaaa~ Ang cold mo sakin huhuhu" bigla niyang sabi ngunit di ko siya pinansin at tumayo na.

"I have no fucking interest to go back to the Philippines" sabi ko at humakbang na papaalis ng magsalita siya muli.

"This is a mission" sabi niya ngunit patuloy lang ako sa paghakbang.

"I never accepted missions that has to do something with the Philippines" pagpapaalala ko sa kaniya.

"Kailangan mong alisin yang takot mo sa mga pangyayari noon. Noon yun Sam. Iba na ngayon" sambit niya ngunit hindi ako nagpatinag. Patuloy lamang ako sa paghakbang paalis ng kaniyang opisina.

"Samantha, everything's a mess at the Gangster World Philippines Base. Nagkakagulo na ang lahat doon" sabi niya na hindi ko pinansin. Nasa may pintuan na ako ng napahinto ako sa sinabi niya.

"Skelenials" biglang sabi niya. Hinigpitan ko naman ang paghawak sa door knob at napakunot ang noo ko. Up until now, that fucking word irritates me.

"We've traced them. We have no clue who they are but we've got a lead" sabi niya.

"Bakit ngayon ka lang nagsabi?" malamig na tanong ko. Bakit ngayon ka lang nagkaroon ng pake? Bakit ngayon mo lang pinansin ito? Bakit ngayon lang?

"Ngayon lang kami nakakuha ng lead-" sabi niya.

"Why now? Of all times, why did you suddenly care? Why?!" inis na tanong ko sa kaniya kasabay ng pagpindot ng lock sa pintuan.

"Jandrick is my son" sabi niya ngunit napailing lamang ako.

"You should've cared about him 3 years ago" sabi ko at humarap sa kaniya. Napaiwas naman siya ng tingin.

"You should have fucking cared about him 3 years ago!" sigaw ko. Dapat hinanap niya siya!

"There are some things that I shouldn't say right now Sam. You need to understand this. The situation is getting out of control" sabi niya ngunit gaya kanina ay napailing lamang ako.