SHE'S THE VICTORIOUS

Chapter 3

Chapter 3: Seth and Jayce

_

_____________________________________

"Ma'am, do we have a problem here?" Tanong nung babae na kararating lang.

Humarap ako sa kanya at nagulat siya. Kilala naman na siguro ako nito. Halata naman kase sa reaksyon niya.

"Get her shitty face out of my sight. She's fired" sabi ko lang at tinuro yung babae.

Napatingin naman siya sa babaeng tinuro ko at tumango agad.

"Yes Ms. Anderson. No problem. Right away" sabi niya saka yumuko at hinila ang babae.

"M-ms. A-ande-ers-son? Oh my gee! Ikaw si Ms. Anderson! I'm so sorry ma'am. Pabalikin niyo po sana ako sa trabaho ko! Please lang po!" Sabi nung babae na gulat na gulat.

Tinignan ko lang yung babaeng nagmamakaawa with my expressionless face. Hinila naman nung babaeng kararating lang yung babaeng nagmamakaawa palayo sakin. Pity.

May lumapit namang bago sakin. This time ay mukhang mabait at talagang smile na siya.

"We apologize for that. May I help you?" She asked sincerely. Tumango nalang ako.

Kumuha pa ako ng mga damit na sa tingin ko ay babagay sa mga extra kong damit sa bahay. Gusto kong gamitin yung iba eh.

Malapit na pala mag-12? Kaya pala nagugutom na din ako.

Nagbayad na ako sa counter at sinabing iwan muna dun yung mga pinamili ko at buhatin nalang mamaya. Mga nasa 15-16 bags kasi yun kaya kailangan ko ng tulong. Tumango nalang yung mga assist dun.

Lumabas na ako sa shop na yun at pumunta sa kfc. Nag-order lang ako at agad din namang sinerve. Habang papalapit ako sa table ko, pansin kong may nakatingin sakin. Tss, kanina pa naman may nakatingin sakin eh. Pinabayaan ko nalang.

Habang kumakain, narinig ko yung bata, "Mama, ang ganda ng kulay ng mata nung babae pati yung buhok niya! I super love her hair, kaso nakakatakot yung mata niya"

"Hayaan mo baby, wag kang lalapit sa mga ganyan. Baka saktan ka pa nila" rinig ko namang sabi nung nanay.

Aba, hindi porket ganito lang ma- hay.... Nevermind.

Anyways, sinuot ko nalang shades ko. Naubos na kinakain ko nang may tumawag sakin. Pinindot ko yung answer, not minding kung sino ang caller at lumabas ng kfc. Tss, I don't talk to strangers.

"Grabe ka naman bumati, hime" sabi nung caller.

Sa boses niya palang, kilala ko na. Halata naman. Ang childish niya kasi eh.

"Quit it, Seth. You're not a japanese" sabi ko. Nag-roll eyes ako na feeling ko nakikita naman nila.

"Harsh mo naman hime. Nakakasakit. Naririnig ko naman yun kaya memorize ko na yun hime!" reklamo niya na parang bata.

"Ang ingay mo" Sabi ko.

Kung nandito lang yun, binatuhan ko na siya ng shuriken. Kaso nandun sa america, ibang place lang sa tinitirahan ko.

"Eh? Kasi naman si Jayce, ayaw niyang magsalita!" Sabi niya na prang batang nagdadabog.

Mana kay tanda, childish.

"Once in a blue moon lang yan. Anyways, bat kayo napatawag?" Tanong ko.

No offense, pero makulit talaga siya kaya ayokong tumatawag ito. Distorbo.