Co skrywa prywatna szkoła z internatem?
Ten budynek stwarza pozory i może się wydawać idealnym miejscem, o którym śnią młodzi ludzie, ale ściany skrywają wiele tajemnic. Uczniowie tworzą hierarchię, która potrafi zniszczyć najsłabszemu życie.
Hanna...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Na zegarze wybija dwudziesta trzecia. Młody chłopak kieruje się korytarzem, w którym znajdują się pokoje dziewcząt. Staje przed drzwiami i bez pukania wchodzi do środka. Uśmiecha się na widok osoby, która czeka na niego przy zapalonej lampce.
Przysiada na łóżku i ujmuje jej dłoń, głaszcząc ją długimi palcami po skórze.
Ona spogląda na niego z uśmiechem na twarzy, nie mogąc przestać go podziwiać. W jej oczach jest nie tylko przystojny, ale także charyzmatyczny.
Uwielbia go.
Nie przejmuje się tym, jak wiele ich różni. Są zupełnie inni — niedopasowani, a mimo to nie zamierza z niego zrezygnować. Jest w nim zakochana.
Urzekł ją już pierwszego dnia, gdy tylko go zobaczyła.
Zamyka oczy, gdy on pochyla się i przykłada dłoń do jej twarzy. Całuje ją, a ona to wykorzystuje i układa głowę na poduszce; przyciąga go i zachłanniej obdarowuje pocałunkami.
Zakochana w nim na zabój, nie myśli o przeszkodach, jakie mogą doprowadzić do ich rozstania. Zbyt długo walczyła, aby go zdobyć.
Jej twarz rozświetla uśmiech, gdy on muska jej policzek i kładzie się obok niej, palcami bawiąc się jej gęstymi włosami.
- Jungkook?
- Hmm?
- Jesteś zły, że już nie możemy korzystać z tamtego pokoju?
Chłopak przekręca się na plecy i zatrzymuje wzrok na białym suficie.
- Jestem wściekły, że już nie mogę w nim przebywać. Ta dziewczyna jest odważna, skoro nie boi się plotek. Ale to kwestia czasu, kiedy stamtąd ucieknie.
Jest zaciekawiona jego odpowiedzią.
- Nie mów mi, że być może to ty jesteś osobą, która dokucza lokatorom tamtejszego pokoju...
- Nie jestem dzieckiem. Nie bawią mnie takie żarty. - Jego głos jest chłodny. - Ale nie wierzę w te wszystkie brednie o duchach i doskonale zdaję sobie sprawę, że to któryś z dzieciaków urządza sobie żarty. Komuś udało się zniszczyć Hyorin, a że była osobą, która miała wielu wrogów, to mógł być to każdy. Nie wiem, czy kiedykolwiek uda mi się to odkryć.
Ona kładzie głowę na jego piersi i wzdycha.
- To przykre, co spotkało tamtą dziewczynę.
- Nie przeszkadza ci, gdy o niej mówię?
- Nie, ponieważ każdy z nas ma osobę, którą wcześniej kochał. I wiem, że teraz jestem jedyną, której możesz się wygadać. Zawsze cię wysłucham.
Jungkook obejmuje ją ramieniem i przytula twarz do jej włosów.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
