ATEŞLE OYNAMA

Alev

Kalabalığın arasından geçerken bir el omzumu kavrayıp beni kendine doğru çekti. Dengemi kaybetmemek için onun omzuna tutunduğumda Aaron'la göz göze geldim. Stephan'ın yanına gitmek için hareket ettiğimde yine tutup beni çekti ve '' Bir dans etmeden mi gideceksin?'' diye sordu.

'' Planım oydu ama..''

'' Planlarımı bozmakta üstüne yok mu diyeceksin?''

'' Aynen öyle.''

'' Sözümü dinlemeyip Stephan'la gelmişsin.''

'' Niye? İddayı kaybedeceğin için mi üzgünsün?''

'' Ben hiç kaybetmem.''

'' Göreceğiz.''

Bu sefer beni yakalayamaması için hızlı davranarak kalabalığın arasına daldım ve Stephan'ın yanına gittim. Aaron'u işaret ederek '' Seni rahatsız mı etti?'' diye sordu. Omuz silkerken başımı hayır anlamında salladım. Elimi tutarken '' Sana bir şey söylemem lazım.'' dedi.

'' Ne?''

'' Burda olmaz. Çok gürültülü.''

Elimi daha sıkı tutarken beni soyunma odalarının olduğu yere doğru çekti. Tedirginliğimi belli etmemeye çalışarak onu takip ettim. Müziğin sesi azalırken bir anda durup bana döndü ve bir saniye için dudaklarıma baktıktan sonra beni öpmeye başladı. Dudaklarının dudaklarıma teması sadece birkaç saniye sürdü.

Gözlerimi açtığımda Aaron'un Stephan'ın suratına bir yumruk geçirdiğini gördüm. Bir an için ne yapacağımı bilemeden öylece dikildim. Aaron , Stephan'a bir yumruk daha attığında harekete geçip Aaron'un omzunu tuttum ama benden kurtulması çok uzun sürmedi.

'' Ne yaptığını zannediyorsun!''

Dikkatini bile çekememiştim. Stephan'da en az benim kadar şaşkın görünüyordu. Bir süre Aaron'a karşılık veremedi ama Aaron bir yumruk daha atınca Stephan'da ona yumruk attı. Birbirlerinin yakalarına yapışmışlarken belki yardım etmesi için birini bulabilirim umuduyla soyunma odasının etrafına baktım ama Aaron'un bağrışları dikkatimi dağıtıyordu.

'' Seninle bu konuyu konuşmuştuk!''

'' Hafızam pek iyi değil.''

'' O zaman hatırlamana yardım edeyim.''

Bir yumruk daha vurmaya hazırlandığı sırada uzanıp elini tuttum ve bir anda gözlerime inanamadığım birşey oldu. Gözlerimin önünde Aaron'un elleri alev aldı. Gerçekten alev aldı. Sıcak alevlerin elimi çevrelediğini ve tenimi yaktığını hissettim. O hiçbir şey hissetmeden dururken çığlık atarak elimi çektim. Dengemi kaybederek geriye doğru düştüm ve elimi tuttum. Elim kızarmıştı ve deli gibi acıyordu ama acımdan çok şaşkınlığım ağır basıyordu. Böyle birşey nasıl olabilirdi?

Stephan'da en az benim kadar dehşete düşmüş görünüyordu ama en azından eli yanan o değildi. Gözlerimden yaşlar akarken Aaron sonunda Stephana bırakıp geriye çekildi. Bu nasıl olurdu?! Bir insanın eli nasıl alev alabilirdi ki! Bunun mantıklı hiçbir açıklaması yoktu.. Onun normal olmadığını biliyordum zaten ama böyle birşeyi de hiç beklemiyordum.

Çığlıklarım arasında birilerinin buraya doğru geldiğini duydum.. Ve sanki rüyam gerçek anlamda hayata geçmiş gibi hepsi bir yerde toplandı. Aqua , Eric , Leslie , Aaron ve Harry. Stephan rüyamda yoktu. Zaten o da o kadar dehşete düşmüştü ki gözünü bile kırpmadan Aaron'a bakıyordu. Tıpkı benim gibi aklını kaçırıp kaçırmadığını anlamaya çalışıyor ve az önce olanları yorumluyordu.

Eric huzursuz bir şekilde '' Burada neler oluyor?'' diye sorduğunda Stephan etrafa kaçamak bir bakış attı ve bir anda koşmaya başladı. Ona katılmayı bile düşündüm ama bazı cevaplar istiyordum ve onları da şimdi istiyordum. Eric kaçan Stephana bakarken '' Ne halt yediğinin farkında mısın sen?! Çenesini kapatmasını sağlamak yine bize kaldı!'' diye bağırdı. Aaron saçlarını karıştırırken omuz silkti.

'' İstersen ben çenesini kapatmasını sağlayabilirim.''

'' Sen hiçbir şey yapma. Harry , Leslie siz benimle gelinde Stephan'ı bulalım. Sizde Adena'yı burdan çıkarın.''

Onların hepsinin ne ara arkadaş olduğunu düşünürken konuştuklarını duymamla bağırdım.

'' Ben hiçbir yere gitmiyorum!''

'' Adena sana herşeyi anlatacağız.''

'' Bak! Eric misin nesin bilmiyorum ama ben sizinle hiçbir yere gelmiyorum. Söz veriyorum kimseye bişeyden bahsetmem ama bana sakın dokunmayın.''

Eric yanıma yaklaşınca bir adım geriye atıp ondan uzaklaştım. Büyük bir ikna çabasıyla gözlerimin içine baktı ve '' Adena biz sana zarar vermeyeceğiz.'' diye fısıldadı. Hala deli gibi acımakta olan kızarmış elimi havaya kaldırdım ve '' Ben o kadar emin değilim.'' dedim. Aaron bana bakıyor olsa da ben hiçbiriyle özellikle de onunla göz göze gelmeye cesaret edemiyordum.

Eric , Leslie ve Harry Stephan'ın peşinden gittiklerinde Aqua ve Aaron'la yalnız kaldım. İkisine de kaçamak bakışlar attığım sırada Stephan'ın taktiğini uyguladım ve koşmaya başladım ama başıma inen sert bir cisimle kendimden geçtim.