ATEŞLE OYNAMA

Ted Skyler

Ama olanları açıklayınca beni anlayacağını umuyordum. Kadamın içindeki , arkalardan gelen ufak bir ses bana endişelenmemem gerektiğini söylüyordu ama artık endişelenmek benim uzmanlık alanım olmuştu. Her şeyin iyi olacağına inanmam gerekiyordu. En azından bir süreliğine. Sonuçta güzel olan hiçbir şey sonsuza dek sürmezdi.

İrina'nın odasına doğru yürüdüm. Kapıyı tılkatmadan içeriye girim. Sandalyesinde oturmuş şakaklarını ovuyordu. Sanırım çok endişelenmişti. Geldiğimi görünce beklemediğim bir sıcaklıkla gülümsedi. Bu gülümsemeden cesaret alarak önündeki koltuklardan birine oturdum. Saçlarını yüzünden çekip dikkatlice bana baktı. Yorgun görünüyordu. Gözlerinin altında morluklar oluşmuştu. Kim bilir ne zamandır uyumuyordu. Benim yüzümden. Derin bir nefes aldıktan sonra " Öncelikle sen bağırıp çağırmaya başlamadan şunu söylemek isterim ki.." diye söze başladım ama araya girip " Sana bağırmayacağım." dedi.

" O zaman ceza vereceksin."

" Hayır."

" Peki ne? Bana kızgın olduğunu biliyorum."

" Hayır değilim."

" Neden?"

" Kızgın olamayacak kadar yorgunum Adnea. Sana kızmadım. Kızamazdım da. Aaron'u kurtarmak için gittiğini biliyorum. Başka bir konu olsa belki kızabilirdim ama sen sevdiğin kişiyi kurtarmak için gittin."

" Teşekkür ederim."

" Seni anlıyorm. Aaron'un senin için çok şey ifade ettiğini. Aslında tüm bu olanlar benim gözümü açtı."

" Ne konuda?"

Birazdan söyleyeceği şey hoşuma mı gidecek yoksa kalbimi milyonlarca parçaya mı ayıracak bilemiyordum. Gülümseyerek " Bu dünya hala senin için çok tehlikeli." dedi. Hala ne söyleyeceğini merak ediyordum. Ben yerimde huzursuca kıpırdanırken " Diğer dolarelerle bir toplantı yapacağız ama çoğunun buraya gelmesi uzun sürecek. O zaman kadar.." dediğinde sözünü keserek " Lütfen buraya tıkılı kalacağımı söyleme. Buradan gerçekten hoşlanmıyorum." dedim.

" Hayır öyle değil. Aslıdna hoşuna gideceğini düşünüyordum."

" Haydi söyle.."

" Adena.. En azından bir süreliğine yani biz ne yapacağımıza karar verene kadar normal hayatına geri dönmeni istiyorum. Okula gidebilirsin ve antremanlarına devam edebilirsin. Elbette etrafında seni koruyacak insanlar olacak."

Bunca zamandır tek istediğim tüm bunlardan biraz olsun uzaklaşmaktı ve şimdi İrina bunu bana kendisi teklif ediyordu. Yerimden kalkıp ona sıkıca sarılırken " Teşekkür ederim." dedim. O da bana sarılırken " Ama bu da bir nevi sınav. Bize normal olabileceğini göstermen lazım çünkü bunu konrtol etmek de yetenek ister. Güçlerini yeni yeni kazandın ve onları kontrol altında tutmalısın. Kimse bilmemeli." dedi.

" Söz veriyorum. Kimse bir şey anlamayacak."

" Sadece tek bir prüz var."

" Nedir?"

" Burdaki okuluna devam edemezsin."

" Ne?! Ama neden?"

" Merak etme. Seni çok uzağa gönderecek değilim. Burdan sadece 1 saat uzaklıkta. Kayıt işlemlerin tamamlandı. Ev de hazır. Tek yapman gereken bu akşam burdan çıkıp pazartesi okula gitmen."

" Bir dakika. Her şeye tamam derim ama.. Ama Aaron benimle olacak değil mi?"

" Tabiki de. İkiniz ayrı olunca neler olduğunu gördük. Onu senden ayıracak değilim. Ayrıca seni onun kadar iyi koruyabilecek başka birinide tanımıyorum. Eric , Leslie , Harry , Aqua.. Hepsi seninle orda olacak."