ATEŞLE OYNAMA

Aşkın Yansıması!

Ormanda olanlar aklıma geldi. Luke'un Aaron'a söylediği şeyden sonra Aaron'un onu öldürmekten vazgeçişi.

" Luke ormanda sana ne söyledi?"

"Dylan ve Kristen ölmedi. Yaşıyorlar."

" Bunu sana Luke mu söyledi? Ona nasıl güvenebiliyorsun?"

" Eğer gerçek olmasaydı şu an yavaş yavaş kan kusuyor ve ölüme yaklaşıyor olmam gerekirdi."

" Yani anlaşma geçersiz."

" Evet. Onca zaman onun öldüğünü sandığım için David'in yanında kalmaya devam ettim ve tüm işleri yapmaya başladım."

" Beni ilk nerde buldunuz?"

" Los Angeles'te.. Annen öldükten sonra David'in kendini toparlaması zaman almıştı. Seni ilk orda bulduk ama baban takip edildiğinizi biliyordu bu yüzden.."

" Bu yüzden sürekli taşınıyorduk. İş için değil. Peki 16 yaşımdayken beni nasıl buldun?"

" Kansas'ta David'in bana verdiği bir iş için kalıyordum. Kader , tesadüf ne olduğunu bilmiyorum ama bir gün sokakta bir grup kızın ' Adena' diye bağırdığını duydum. Bu isme sahip fazla insan yok. Sen olduğuna emin olduğumda seni takip etmeye başladım."

" Ama ölmedim. Neden? Neden o zaman öldürmediniz beni?"

" Seni takip ettiğimi David'e söylememiştim. Tekrardan kaybetmek istemiyordum. Ben bilmediğini sanıyordum ama biliyormuş işte. Ama fazla kalamadım."

" Buraya mı geldiniz?"

" Evet. Senin eğitimin için buraya taşınacağınızı David biliyordu. Eric'lerin gurubu buradaydı ve onlar eğitim konusundaki en tezrübeli gruptu. Bu yüzden senden daha önce buraya gelmeli ve onlardan biri olmalıydım. Bizde öyle yaptık."

Etrafa baktım. Bunu görünce " Artık herşeyi biliyorsun." diye fısıldadı. Evet biliyordum ve evet düşündüğüm gibi herşey aslında duyduğumdan , sandığımdan çok daha farklıymış. Aaron'un tüm bunları zorunlu olduğu için yapmış olduğunu öğrenmek tüm olaylara bakış açımı değiştirmişti. Hala ondan korkuyordum ama ona güvenen ya da en azından güvenmek isteyen parçam daha çok güç kazanmıştı.

Yine de hemen bu odadan çıkmak istiyordum. Kapıyı açıp aşağıya indiğimizde gözlerimin içine bakıp " Bu herşeyi açıkladı sanırım." dedi. Başımı evet anlamında sallayıp gözlerimi boşluğa diktim.

" Birşey söylemeyecek misin?"

" Tüm bu yaşanılanların senin isteğin dışında olduğunu öğrenmem iyi oldu."

" Ben ondan bahsetmiyordum."

" Neden bahsediyorsun?"

" Adena sende ordaydın. Ormanda David'le konuştuğum her şeyi duydun. Bırakma sebebimi."

Gözlerimi kaçırdım. Evet herşeyi duymuştum ama şu an bununla ilgili düşünemiyordum bile. Aaron doğrudan bana olmasada tüm hislerini açık bir şekilde ortaya sermişti. Keşke orda olduğumu bilmeseydi. O zaman böylesine tuhaf bir durumda kalmamıza gerek olmazdı. Bana doğru bir adım atarken " Benim hakkımda ne hissettiğini tahmin edebiliyorum. Korku , öfke. ihanet. Ve bunları bir anda değiştiremem ama sende seninle ilgili olan hislerimi biliyorsun." dediğinde vücudumun yavaş yavaş ısındığını hissedebiliyordum.

" Biliyorum."

" Bir şey söylemeyecek misin?"

" Beni evime götürür müsün?"