After I met you

1.14

Nigel

'Goedemiddag,' zeg ik tegen de volle klas. Ik kijk even naar Lucy die naast Mason zit. Zo te zien is dat weer helemaal goed.

'Vrijdag moeten jullie het opstel inleveren van het boek dat jullie aan het lezen zijn. Ik geef jullie nu de tijd om op de gang achter de computers daar aan verder te gaan.'

Gelijk stormt iedereen de klas uit. Op de gang zie ik Lucy weer naast Mason verschijnen. Ik weet zeker dat er iets speelt tussen die twee.
Toch probeer ik er niet op te letten.

'Ga je aan het werk Mason?' Vraag ik even als hij weer iets in Lucy's oor fluistert. Ik zie Lucy via mijn ooghoeken naar me kijken, maar ik negeer het.

Ik moet me niet meer op haar focussen. Het is voorbij tussen Lucy en mij. Ik moet haar laten gaan. Hoe moeilijk dat ook is. Ik moet me focussen op een ander.

Zodra de les ten einde komt zie ik hoe Lucy met Mason het lokaal verlaat. Na mijn laatste les ga ik ook gelijk naar huis. Ik heb geen zin om hier nog te blijven om toetsen na te kijken.

Met barstende koppijn rijd ik naar huis. Mijn auto parkeer ik op mijn vaste parkeerplaats en ik schrik als ik zie wie er in de hal staan. Het zijn Lucy en Jeffrey.

'Wat doe je hier?' Vraag ik aan haar. Ik kijk Jeffrey even aan met een waarschuwende blik.

'Je sleutel teruggeven.' Ze gooit mijn sleutel naar me toe. Vragend kijk ik Jeffrey aan.

'Zijn jullie klaar met de bijlessen?' Vraagt hij aan me. Ik knik, maar zeg niets.

'Ik moet gaan,' zegt Lucy. 'Ik app je binnenkort wel!' Ze glimlacht even naar Jeffrey en zonder mij aan te kijken loopt ze weer naar buiten.

'Ze appt je binnenkort wel?' Zeg ik vragend. Ik loop achter hem aan de lift in en druk op de derde verdieping. Eerst gaan we naar verdieping twee.

'We gaan een keer wat drinken,' verteld Jeffrey. 'Ik vroeg of ze single was en dat is ze.'

'Doe normaal man!' Roep ik kwaad. Ik moet uitkijken met wat ik zeg. Straks komt hij nog achter de waarheid.

'Hoezo?' Vraagt hij nonchalant. De deuren van de lift schuiven open en ik loop mee richting Jeffrey's huis.

'Ze is zeventien!' Ik gooi de voordeur achter me dicht. Hij moet niet denken dat hij aan Lucy kan komen.

'Zeventien en lekker! Wat wil je nog meer hebben?' Kwaad kijk ik hem aan.

'Rot op man!' Roep ik. Ik wil weglopen, maar Jeffrey komt voor me staan.

'Wil jij haar soms?' Ik zie een glimlach op zijn mond verschijnen en ik moet me inhouden om zijn kop niet tegen de muur te duwen.

'Ze is mijn leerling,' zeg ik wat rustiger.

'Dat maakt toch niets uit?' Ik negeer zijn opmerking.

'Doe maar wat je wil,' zeg ik. Ik loop langs hem door hem iets opzij te duwen. Kwaad loop ik naar beneden. Zonder erbij na te denken loop ik het park in en ga ik op een bankje zitten.

'Meneer Howard?' Ik draai me om en kijk recht in het gezicht van Jayda.

'Hoi,' zeg ik. Ik pak een steentje van de grond en gooi het in het water. Jayda komt naast me zitten.

'Gaat het goed?' Vraagt ze. Ze weet duidelijk dat er iets aan de hand is.

'Ja hoor. Met jou?' Ik kijk haar even aan. Ze knikt en glimlacht.

'U mag de waarheid wel zeggen. Ik kan zo zien dat het niet goed gaat.' Jayda is lief. Ik trek het niet meer om dit voor me te houden. Ik kan dit alleen echt niet tegen Jayda zeggen.

'Ik baal ervan dat het uit is met m'n ex,' zeg ik. Het is tenminste iets van de waarheid. Het voelt fijn om weer een beetje eerlijk te zijn.

'Ik snap u. Ik heb het ook. Het is fijn om in het park te zijn als je je rot voelt.' Ik knik. Het is echt fijn om Jayda naast me te hebben.

'Hoe lang had je?' Vraag ik uit belangstelling.

'Een maand. Het is gister uitgegaan. Het liep gewoon niet lekker.' Ik weet niet wat ik erop moet zeggen.

'We komen er wel overheen,' zeg ik maar. Jayda knikt. Ze is zo anders dan Lucy. Jayda interesseert echt niets en doet lekker waar ze zin in heeft. Een aantrekkelijke eigenschap.

'Jongens zijn stom,' zegt ze. Ik lach even.

'Bedankt hoor,' zeg ik. Even kijken we elkaar aan. Haar heldere bruine ogen kijken even naar mijn lippen. Ze buigt zich iets naar voren en wil haar lippen op die van mij drukken, maar ik draai me weg.

'Het mag niet, Jayda,' zeg ik.

'Het mag niet,' herhaalt ze. 'Maar wil je het?' Haar ogen kijken me nog steeds intens aan.

'Ik zou liegen als ik nee zeg,' zeg ik. Even glimlacht ze.

'Heb dan eens schijt aan de regels.' Ze komt met haar gezicht weer dichterbij en nu houd ik haar niet tegen. Haar lippen belanden op die van mij en mijn tong breng ik bij haar naar binnen.

Waar ben ik toch mee bezig?