After I met you

1.22

Nigel

Het is woensdagochtend en langzaam stroomt het lokaal vol met leerlingen. Ik kijk even waar Lucy blijft en net wanneer ik de deur dicht wil doen komt ze binnen.

'Sorry,' zegt ze nog even. Ik knik glimlachend toe en kijk naar hoe ze achterin het lokaal naast Carmen plaats neemt.

'Ik wil dat jullie de opgaven in je werkboek gaan maken van hoofdstuk drie,' zeg ik terwijl ik de nummers van de opgaven op het bord schrijf. Meteen doet iedereen wat ik zeg. Ik schrik even als ik mijn telefoon hoor piepen.

'En wij moeten ze altijd uit in de les,' hoor ik Mason zuchtend zeggen. Verbaasd kijk ik zijn kant op.

'Sorry?' Vragend kijk ik hem aan.

'Het is belachelijk dat jij je telefoon wel aan mag in de les en wij niet, toch?' Vraagt hij aan me. Alle blikken zijn nu op mij gericht.

'Volgens mij is het duidelijk dat er voor leraren andere regels gelden dan voor de leerlingen.' Ik kijk even de klas rond en zie Lucy mijn kant op kijken.

'En voor jou is het nog steeds u, Mason,' zeg ik even voor de duidelijkheid.

'Hou op man,' zegt hij nu.

'Mason stop!' Hoor ik Lucy uitkramen. 'Je bent boos omdat wij ruzie hebben, maar dat hoef je niet op andere af te reageren!' Mason kijkt Lucy nu even aan, maar zegt niets.

'Aan het werk. Allemaal,' zeg ik. Lucy kijkt me even aan en een glimlach verschijnt om haar lippen. Zodra iedereen weer aan het werk is lees ik het sms'je dat is binnen gekomen.

Anoniem: 2 leerlingen, 1 leraar. Ik zou maar een keus maken voor ze beiden worden gekwetst.

Na de les stormt iedereen het lokaal uit en ook Mason weet niet hoe snel hij weg moet komen.

'Lucy. Kun je even blijven?' Lucy knikt en komt aan mijn bureau zitten.

'Waarom ben je weggegaan?' Vraag ik als iedereen weg is. Ze haalt haar schouders even op.

'Ik wilde rust en wat tijd voor mezelf,' zegt ze uiteindelijk. Ik kijk haar even aan. Onzeker slaat ze haar ogen neer.

'Heeft het niets te maken met anonieme sms-berichten?' Haar ogen worden groot.

'Hoe weet je dat?' Vraagt ze aan me. Ik twijfel even om te zeggen dat ik ze ook krijg, maar ik weet dat ze er recht op heeft. Ik wil alleen niet dat ze zich zorgen gaat maken om mij. Ze heeft andere dingen waar ze zich op moet focussen.

'Ik krijg ze ook,' zeg ik. Ze kijkt me even aan en weet duidelijk niet wat ze moet zeggen.

'Heb je enig idee wie het kan zijn?' Vraag ik aan haar. Lucy schudt haar hoofd.

'Heb je iemand over ons verteld?' Vraag ik. Ze geeft geen antwoord. Ik zucht, want ik kan het antwoord zelf al invullen.

'Aan wie?' Vraag ik. Lucy bijt even op haar lip.

'Carmen,' zegt ze. 'Ik werd bang van de berichtjes en kon het er met jou niet over hebben. Ik moest het aan iemand kwijt.'

'Lucy,' zeg ik zuchtend. 'Ik heb toch gezegd dat je altijd bij me kan komen als er iets is.' Ze haalt haar schouders even op.

'Ik wilde je er niet mee belasten,' zegt ze zachtjes. Ik pak haar hand, maar laat het snel los als ik besef dat we uit elkaar zijn.

'We gaan samen uitvogelen wie dit doet, oké?' Ze knikt en staat op.

'Kun je vanavond langskomen?' Vraag ik aan haar. Ze schudt haar hoofd.

'Ik mag niet meer weg,' zegt ze. Ze loopt naar de deur en verlaat het lokaal.

Aan het eind van de dag race ik naar huis. Ik heb even nergens meer zin in.

'Gaat het?' Vraagt Jeffrey als ik tegen hem op bots in de lift.

'Ja,' zeg ik. Ik heb geen zin om mijn gevoelens bij Jeffrey uit te spreken ook al weet ik dat ik dat kan.

'Ik zie het aan je gezicht als je liegt,' antwoord hij.

'Laat me gewoon met rust!' Roep ik kwaad. Ik zie Jeffrey even schrikken.

'Sorry,' zeg ik. Hij legt even een hand op mijn schouder.

'Vertel me gewoon wat er is,' dringt hij aan. Hij heeft gelijk. Ik moet het tegen iemand zeggen. Als Lucy het tegen Carmen kan zeggen mag ik het ook wel kwijt. Ik knik en loop achter hem aan naar zijn appartement.

'Lucy en ik zijn een stel geweest,' zeg ik. En dan leg ik hem alles uit. Van de berichtjes en van haar verdwijning.

'Je moet oppassen met wat je doet,' zegt hij. 'Maar ik snap het. Ze is lekker, knap en lief.' Ik lach even kort.

'Als er iets aan de hand is kom je naar me toe.' Ik knik even en loop dan naar mijn eigen appartement.

———

Ik probeer nog steeds elke dag te uploaden. Als ik een dag niet upload ga ik proberen twee keer te uploaden. 1 x in de ochtend en 1 x in de avond. De reden is omdat ik even niet lekker in mijn vel zit.