After I met you

1.20

Nigel

Het weekend is voorbij en zoekend kijk ik door de klas door. Lucy is er niet. Het is nu maandag en afgelopen vrijdag is ze weggegaan. Weten haar ouders eigenlijk wel waar ze is?

'Weet iemand waar Lucy is?' Vraag ik. Niemand reageert. Ik werp even mijn blik op Jayda en ook zij zegt niets.

Ik loop het lokaal uit richting de lerarenkamer. Zoekend kijk ik naar de zieke leerlingen van vandaag. Lucy's naam staat er wel tussen.

'Wil je even met mee, Jayda?' Vraag ik als ik weer terug in de klas ben. Jayda knikt en loopt achter me aan naar de gang.

'Lucy staat voor vandaag ziek gemeld,' begin ik. 'Heb jij al iets van haar gehoord sinds vrijdag?' Jayda schudt haar hoofd.

'Ik zal vanmiddag wel even langsgaan,' zegt ze.

'Ik ga mee,' zeg ik. 'Ik wacht in de auto.' Jayda fronst haar voorhoofd even.

'Waarom ben jij zo bezorgd om Lucy?' Vraagt ze. Ik weet even niet wat ik hierop moet zeggen.

'Ik wil gewoon niet dat ze in de problemen komt,' zeg ik.

'Als je denkt dat het niet goed met haar gaat moet je haar ouders inlichten. Niet de problemen voor haar ouders verzwijgen.' Ze loopt langs me heen terug het lokaal in. Zodra de bel gaat loop ik nog even naar Mason.

'Weet jij soms waar Lucy is?' Vraag ik. Mason knikt.

'Ze appte me en zei dat ze ziek was.' Hij loopt het lokaal uit. Het is raar. Ze zei dat we niet achter haar aan moesten gaan. Ze zei ook dat ze voorlopig weg zou gaan. Het kan nu niet zijn dat ze door één van haar ouders is ziek gemeld.

Na Jayda's laatste les loop ik met haar naar mijn auto. Snel rijd ik naar Lucy's straat.

'Ik ben binnen vijf minuten terug,' zegt Jayda terwijl ze de autodeur opent en naar buiten loopt.

Ik parkeer mijn auto op de parkeerplaats dicht bij Lucy's huis. Een vrouw doet open. Je kunt zo zien dat het Lucy's moeder is. Na ongeveer twee minuten stapt Jayda de auto weer in.

'Ze logeert volgens haar moeder bij Carmen,' zegt ze als ze de deur weer sluit.

'Er klopt iets niet,' zeg ik.

'Ja dat wisten we al toch?' Vraagt Jayda kwaad.
Verbaasd kijk ik haar aan.

'Wat heb je opeens?' Vraag ik aan haar. Ze kijkt strak voor zich uit en zegt niets.

'Waarom doe jij alsof ik niet meer besta?' Nu kijkt ze me even aan. Ik zucht. Ik wist dat dit een keer ging komen.

'Dat is niet waar. We moeten gewoon voorzichtig doen.' Jayda zegt niets meer. Langzaam begin ik te rijden. Bij school zet ik haar af en dan rijd ik door naar mijn appartement.

'Hey,' groet Janne als op de bank plof.

'Hey,' zeg ik terug. Ze loopt naar de koelkast en komt terug met een glas cola. Dankbaar kijk ik haar aan.

'Hoe was het op school?' Vraagt ze. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Als ik zeg dat ik Lucy zoek gaat ze misschien raar denken, maar als ik zeg dat het goed ging dan lieg ik.

'Mwa,' zeg ik. Ze komt naast me zitten en pakt mijn hand.

'Vertel.' Ik besluit het toch te zeggen. Ik kan niet weer alles bij elkaar liegen. Het enige wat ik niet vertel is dat ik met Lucy een relatie heb gehad.

'Lucy is toch die bijles leerling die hier laatst was?' Ik knik.

'Moet je die ouders niet inlichten dan?' Bezorgd kijkt Janne me aan.

'Ik denk dat dat wel het beste is,' zeg ik. 'Ik wacht eerst morgen af en dan ga ik wel naar de afdelingsleider.' Janne knikt en drukt een kus op mijn mond.

'Ik ga boodschappen doen.' Ze staat op, pakt haar handtas en loopt het huis uit. Alleen blijf ik achter. Ik zet de televisie aan en begin voetbal te kijken. Al snel val ik in slaap.

Na ongeveer twee uurtjes wordt ik wakker gemaakt door het geluid van mijn telefoon. Het is een binnenkomend berichtje.

'Ben je eindelijk wakker,' zegt Janne die aan de eettafel achter haar laptop zit. Ik knik en wrijf even in mijn ogen.

'In de koelkast staat was lasagne,' zegt ze. Ik knik weer en open het berichtje.

Anoniem: Niet echt handig om wat met een leerling te beginnen. Vind je dat zelf ook niet een beetje dom?

Ik schrik als ik het berichtje lees. Snel klik ik het weg.

'Gaat het?' Jeffrey staat ondertussen in de woonkamer. Ik hoorde hem niet eens binnen komen.

'Ja,' zeg ik. 'Hoezo?'

'Je kijkt zo zenuwachtig.' Hij gooit een blikje bier naar me toe en komt naast me op de bank zitten.

'Ik kom samen voetbal kijken,' zegt hij als hij mijn verbaasde gezicht ziet. Als ik ergens nu geen behoefte aan heb is het Jeffrey, maar toch laat ik hem hier.

———

Oh ik ben zo exited over de ontknoping van de onbekende berichtjes! Ik weet precies hoe ik het ga laten lopen!

Laat me weten wie je denkt dat het is! Ben daar heel benieuwd na!

Love voor de mensen die veel stemmen en reageren! Motiveert zo veel! ❤️