2.23

3.7K 131 14
                                    

Lucy

Na een uur foto's maken lopen Aiden, Finn, Britt en ik door Oxford Street richting een restaurantje. Het is twaalf uur en we rammelen allemaal van de honger. De klas is opgesplitst en nu hebben we de hele middag vrije tijd. Met zijn viertjes lopen we naar binnen en zoeken we een tafeltje in de hoek.

'Ik baal ervan dat we weer bijna naar huis gaan,' zegt Britt. Ik knik. Ik ook, denk ik. Het gaat moeilijk worden om weg te gaan bij Jake. Zeker nu mijn gevoel voor hem er echt is. Toch besluit ik het niet te zeggen. Ik wil het er pas met de rest over hebben als het officieel is. Als de serveerster er is bestellen we wat we willen. Binnen een kwartiertje staat het op tafel.

'Die panini's hier zijn echt heerlijk! Roept Aiden terwijl hij een hap van zijn broodje neemt. Ook ik geniet van mijn uitsmijter en mijn chocomel. Het tentje waar we zitten is het restaurantje waar ik laatst ook met Britt zat. Echt onze favoriete plek hier in London. Zodra we onze lunch op hebben vraagt Aiden de rekening en lopen we met zijn vieren de winkelstraat in.

'Tijd om te shoppen!' Roept Britt. Ze trekt me mee een kledingwinkel in en Finn en Aiden lopen lachend achter ons aan. Ik heb dus totaal geen zin om te winkelen, maar toch loop ik met Britt die ondertussen al drie shirtjes heeft mee naar de pashokjes. Ik plof samen met Aiden op het bankje en wacht tot Britt haar eerste kledingstuk aan heeft.

'Waar is Finn?' Vraag ik aan Aiden. Aiden kijkt even om zich heen en haalt uiteindelijk zijn schouders op.

'Hij zal wel weer een andere winkel gezien hebben. Hij komt vast zo terug.' Britt komt het pashokje uit in het eerste shirt en bewonderend kijk ik haar aan.

'Die is echt leuk!' Roep ik enthousiast. Britt knikt en loopt weer terug het pashokje in.

'Hoe was het met Jake?' Vraagt Aiden na een tijdje. Ik kijk hem even aan en weet niet echt wat ik moet zeggen.

'Je mag gewoon eerlijk zijn,' zegt hij tegen me. Ik knik.

'Dat weet ik,' zeg ik. Ik bijt even op mijn lip. 'Het was leuk,' zeg ik uiteindelijk. 'Ik heb het gevoel dat hij me echt leuk vind. Alles was heel leuk geregeld en hij was super lief.' Aiden kijkt me glimlachend aan.

'Ik ben blij om dat te horen,' zegt hij. 'Ik meen het, Lucy. Je verdiend een leuke jongen die alles voor je over heeft.' Ik knik.

'Dank je,' zeg ik. 'Hoe zit het bij jou?' Vraag ik voorzichtig.

'Redelijk goed.' zegt hij. Vragend kijk ik hem aan. 'Ik heb best veel contact met Eva.' Ik knik wat, maar zeg niets. Ik weet niet echt wat ik van die Eva moet vinden.

'Als we terug zijn in Nederland gaan we wat leuks doen.'

'Super,' zeg ik een beetje sarcastisch. Aiden trekt zijn wenkbrauwen op en kijkt me verbaasd aan.

'Je kan ook blij voor me zijn,' zegt hij. Snel knik ik.

'Ik ben ook blij voor je,' zeg ik. 'Ik heb alleen niets met die Eva.' Aiden zucht even.

'Je kent haar niet zoals ik haar ken. Of is er een andere reden dat je Eva niet mag? Vragend kijkt hij me aan. Ik schud mijn hoofd.

'Als je denkt dat ik nog gevoelens voor je heb denk je dat fout,' zeg ik. Aiden knikt opgelucht.

'Gelukkig,' zegt hij. 'Ik heb namelijk al gezegd dat het niets meer kan worden.' Ik knik en glimlach even.

'Klopt,' zeg ik. Ik meen wat ik zeg. Aiden en ik zullen niet meer bij elkaar komen. We zijn allebei verder gegaan. Hij wordt vast gelukkig met Eva en ik ben blij met Jake. Aiden en ik zullen vrienden blijven en we weten van elkaar dat we altijd bij elkaar terecht kunnen.

'Maakt dit dik?' Vraagt Britt. Ik schrik op uit mijn gedachte en kijk naar het rode shirtje dat Britt heeft aangetrokken.

'Absoluut niet,' zeg ik. 'Hij staat echt leuk.' Britt glimlacht en loopt weer terug het hokje in. Zodra ze alles gepast heeft lopen we naar de kassa en rekent ze de drie shirtjes af. Eenmaal buiten komt Finn aangelopen.

'We waren je al kwijt,' zegt Aiden. Hij haalt zijn schouders op en loopt achter ons aan door de winkelstraat. De rest van de middag gaat snel voorbij. We lopen winkeltjes in en uit, maken foto's van elkaar, bekijken leuke huizen of bezienswaardigheden en voor we het weten is het weer vijf uur. Met de hele klas stappen we weer de bus in. Net wanneer ik op mijn stoel zit begint mijn telefoon te rinkelen. Als ik zie dat het Jake is maakt mijn hart een sprongetje en neem ik snel op.

'Hey,' zeg ik. Ik luister aandachtig wat hij zegt en ik knik wat. Finn, Aiden en Britt kijken me allemaal vragend aan.

'Yes,' zeg ik. 'See you later.' Ik hang de telefoon op en doe hem terug in mijn jaszak.

'We gaan vanavond eten met de familie Cole,' zeg ik. 'Jeanet en Josh hebben aan Jake gevraagd of we mee gaan naar een buffet restaurant.' Britt knikt enthousiast.

'Gaan we ons vanavond weer lekker vet mesten!' Ik lach en sluit dan even mijn ogen. Het duurt toch nog even voordat we thuis zijn. Als ik na een uurtje een hand op mijn schouder voel schrik ik wakker.

'We zijn er weer,' zegt Britt. Ik kijk even de bus rond en zie dat iedereen weg is.

'Wij zijn als laatst afgezet,' legt Britt uit. Ik knik wat en loop achter de rest aan de bus uit. Scarlet en Kate staan ons al op te wachten bij de voordeur.

'Hello!' Roepen ze enthousiast. Ze houden de deuren voor ons open en we lopen naar binnen. Jeanet, Josh en Jake staan al klaar om te vertrekken. Snel bekijk ik nog even mijn haar in de spiegel en leg ik mijn tas in de gang.

'Can we go?' Vraagt Jeanet. We knikken en lopen met zijn allen naar buiten.

'We are going with my car,' zegt Jake tegen mij. Ik knik en geef Britt snel een kus op haar wang. Dan stapt ze samen met Aiden en Finn de auto in van Josh. Ik lach even als ik ze zie zitten. Het is krap, maar het past net. Jake opent voor mij de deur en snel stap ik in. Hij start de motor en dan rijden we achter de rest aan richting het restaurant.

After I met youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu