After I met you

2.9

Lucy

'Wie heeft dit gedaan?' Vraag ik. Mason gaat op bed zitten en legt zijn hoofd in zijn handen.

'Maakt dat wat uit?' Ik zucht even. Natuurlijk maakt dat uit, denk ik. Iemand wil me bij Mason wegjagen en ik weet zeker dat het Eva is.

'Mij maakt het wel wat uit,' zeg ik. Ik ga naast hem op bed gaan zitten, maar gelijk staat hij op en gaat hij met zijn rug naar me toe voor het raam staan.

'Mason...-' ik kan mijn zin niet afmaken, want hij onderbreekt me.

'Het was Jayda!' Roept hij kwaad. 'Heb je nou je zin?' Hij draait zich om en boos kijkt hij me aan. Jayda? Hoe heeft Jayda mij gevonden en waarom stuurt zijn zo'n foto naar Mason. Alles was weer goed tussen ons.

'Heb je enig idee waarom...-'

'Maakt dat wat uit?' Weer onderbreekt Mason me. 'Het gaat mij er niet om waarom Jayda zo'n foto heeft gemaakt! Dat boeit me geen ene reet. Het gaat mij erom dat jij bh's koopt met je huisgenoot en hij hoogstwaarschijnlijk ze heeft dichtgemaakt. Misschien heeft hij ook wel geholpen met ze helemaal uit doen?' Vragend kijkt hij me aan.

'Doe normaal, Mason,' zeg ik. 'Natuurlijk heeft hij dat niet gedaan. Ik snap dat het er raar uit ziet, maar hij heeft het alleen dichtgemaakt.' Zuchtend ijsbeert Mason door de kamer.

'Je bent van mij, Lucy,' zegt hij. 'Ik hoor dit soort dingen voor je te doen.' Ik sta op om Mason's handen te pakken, maar hij laat het niet toe.

'Ga maar even weg,' zegt hij. 'Ik heb het er nu wel even mee gehad.' Ik voel mijn hart sneller bonken en mijn ogen worden groot.

'Wil je het uitmaken?' Vraag ik beduusd. Hij zegt niets, loopt naar de deur en doet hem open. Terwijl er een traan over mijn wang rolt loop ik zijn kamer uit.

De volgende ochtend wordt ik elf uur pas wakker. Het is donderdag en dat betekent dat verder iedereen school heeft. Ik ben blij om even alleen thuis te zijn. Zodra ik ben aangekleed loop ik naar de woonkamer.

'Hoe voel je je?' Hoor ik als ik de woonkamer in loop. Liam zit op de bank.

'Fantastisch,' zeg ik sarcastisch. Ik ga naast hem op de bank zitten en kijk hem even aan.

'Ben je vrij?' Vraag ik aan hem. Hij schudt zijn hoofd.

'Ik moet over een uur op school zijn.' Ik knik wat en pak mijn telefoon om Jayda een sms te sturen.

U: Zin om bij te kletsen in Utrecht?

'Hij trekt wel bij,' zegt Liam als hij mijn betreurde gezicht ziet. Ik haal mijn schouders op.

'Hij heeft het gister min of meer met me uitgemaakt.' Liam zegt even niets.

'Sorry,' zegt hij uiteindelijk. Meteen schud ik mijn hoofd.

'Het is absoluut niet jouw fout,' zeg ik snel. 'Mason kan het niet hebben als ik omga met andere jongens.' Ergens heb ik spijt dat ik dat zei. Hij vindt het niet erg, zolang ik maar geen ongepaste dingen met ze doe. Ik voel mijn telefoon weer trillen en lees snel het antwoord dat ik van Jayda heb.

Jayda: Gezellig! 12:00 lunch bij De Eethoek?

U: Prima. Zie je zo!

'Kun je me zo ergens afzetten?' Vraag ik aan Liam. Hij knikt en loopt naar de gang om zijn schoenen vast aan te trekken.

'Waar ga je heen?' Vraagt hij. Ik besluit niets over Jayda te zeggen. Als hij dat tegen Mason zegt komt het helemaal niet meer goed.

'Lunchen met Britt,' lieg ik. Ik doe mijn haren even in een staart.

'Ik kwak nog even wat make-up op mijn gezicht hoor!' Snel loop ik naar mijn kamer om wat op te doen en na tien minuutjes loop ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen.

'We moeten nu echt gaan,' hoor ik Liam roepen.

'Ik kom al!' Ik zet mijn tandenborstel terug, pak snel mij portemonnee en dan loop ik naar Liam.

'Waar moet je heen?' Vraagt hij als we eenmaal in de auto zitten. Ik zie op mijn telefoon dat het kwart voor twaalf is.

'De Eethoek,' zeg ik. Liam knikt en het duurt niet lang voor we er zijn.

'Tot hoe laat moet je?' Vraag ik in de hoop dat hij me kan ophalen.

'Half vier.' Ik zucht even en glimlach dan.

'Ik neem de bus wel,' zeg ik. 'Bedankt voor het brengen!' Glimlachend kijk ik Liam aan en dan stap ik uit de auto.

Het is rustig als ik het restaurantje in kom. Zoekend kijk ik om me heen en als ik zie Jayda zie glimlach ik nep. Met haar valt flink te praten.