After I met you

1.55

Lucy

Met een beetje buikpijn sta ik voor Mason's huis. Het is raar om hier te staan. Ik ben degene die het contact wilde stoppen en nu ben ik er weer. Het is verwarrend. Verwarrend voor Mason en verwarrend voor mij. Net wanneer ik op de deur wil kloppen wordt de deur geopend.
Mason staat voor me in de deuropening. Even kijken we elkaar aan. Beiden zeggen we niets.

'Ik hou van je,' zeg ik dan uiteindelijk. Mason zegt niets en kijkt me alleen maar aan. Ik ben bang. Bang dat ik te laat ben en dat hij niets meer met me te maken wilt hebben. Hij loopt naar binnen en snel loop ik achter hem aan. Zuchtend gaat hij voor het raam staan met zijn rug naar me toe.

'Je houdt van me?' Zegt hij vragend. Ik knik, maar ik weet dat hij het niet kan zien.

'Ja,' zeg ik zachtjes. 'Ik hou van je, Mason. Het spijt me dat ik je zo behandeld heb en het spijt me dat ik het contact wilde verbreken.' Mason draait zich naar me om en kijkt me even aan.

'Daar is het een beetje te laat voor hè?' Ik schud mijn hoofd en wil zijn hand pakken, maar hij zet een stap naar achter.

'Ik weet het, Mason. Ik weet dat ik het verpest heb en ik weet dat je me zoveel kansen hebt gegeven.' Ik kijk hem even aan.

'Maar ik weet ook dat je hebt gezegd dat je op me zou wachten,' zeg ik zachtjes. Mason kijkt even naar de grond en zegt niets. Het is stil en de stilte maakt me ongemakkelijk.

'Ik hou van je,' zeg ik nogmaals. Mason zucht even en draait zich weer om naar het raam. Ik kan zien dat hij niet weet wat hij moet doen. Hij weet niet wat hij wil en dat maakt me bang.

'Ik wilde het je alleen laten weten,' zeg ik. Zuchtend draai ik me om en wil ik weglopen, maar Mason pakt mijn hand. Hij drukt mijn lichaam tegen de zijne en dan voel ik zijn lippen op die van mij belanden.

Zijn tong vraagt om toestemming om bij me naar binnen te komen en snel open ik mijn mond. Zijn handen brengt hij naar mijn billen en dan tilt hij me op. Binnen een seconde zit ik op de keukentafel. Zijn lippen belanden in mijn nek en het duurt niet lang voor hij mijn trui over mijn hoofd heeft uitgetrokken.

'Ik hou van je,' zeg ik weer. Mason negeert mijn opmerking en tilt me dan op om me mee naar zijn kamer te nemen. Daarna gebeurd alles heel snel. Na een uurtje liggen we naast elkaar in zijn bed en strijkt hij met zijn hand door mijn lange donkere haar.

'Ik ook van jou,' zegt Mason. Ik kijk hem even aan en hij drukt een kus op mij voorhoofd. Na tien minuten stap ik uit bed en kleed ik me weer aan.

'Waar ga je heen?' Vraagt hij terwijl hij rechtop gaat zitten in bed. Ik glimlach even als ik zijn warrige haar zie.

'Ik moet een vriendin in nood helpen,' zeg ik. Ik buig me naar hem toe en druk een kus op zijn mond.

'Maar maak je geen zorgen. Ik kom terug hoor.' Mason drukt snel nog een kus op mijn lippen en dan loop ik de trap af naar beneden.

'Hey,' hoor ik vanuit de woonkamer. Ik kijk even naar binnen en zie Esther op de bank zitten.

'Ik wist niet dat je er was,' zegt ze. Ik lach even en loop naar haar toe.

'Het is fijn om je te zien,' zegt ze. Ik knik.

'Ik vind het fijn om hier weer te zijn.' Ik wil weglopen, maar Esther's stem houdt me tegen.

'Lucy?' Ik draai me naar haar om en kijk haar even aan. Ik ben benieuwd wat ze gaat zeggen.

'Ik hoop dat je ooit weer mijn schoondochter wordt.' Glimlachend kijk ik haar aan.

'Ik denk niet dat dat nog lang gaat duren,' zeg ik. Ik zie een lach op Esther's gezicht verschijnen en loop dan het huis uit.

Het duurt niet lang voor ik bij Janne's huis ben en ik Janne en Jeffrey op de bank zie zitten. Ze zien er allebei rustig uit. Ik mag hopen dat het ook zo is. Snel druk ik op de bel en het duurt niet lang voor Jeffrey open doet.

'Hey,' zeg ik. Ik loop maar binnen en ga naast Janne op de bank zitten. Ik kan zien dat ze gehuild heeft. Jeffrey komt de woonkamer weer in en gaat op de stoel zitten.

'En?' Vraag ik zachtjes aan Janne.

'Ik weet het,' zegt Jeffrey. 'Janne heeft het me net verteld.' Ik kijk Janne aan en ze knikt.

'Ik hou van haar,' zegt Jeffrey. 'Ik hou van haar en het is gebeurd. Het is iets van ons en we gaan er samen voor.' Een glimlach verschijnt op Janne's gezicht en ook Jeffrey ziet er gelukkig uit.

Ik ben blij voor ze. Ergens kan ik niet verwachten dat er binnenkort een mini Janne of en mini Jeffrey is, maar ik vind het leuk en ik weet dat het ze samen gaat lukken.

'Ik ben blij voor jullie,' zeg ik. 'Jeffrey het spijt me voor hoe het tussen ons is gelopen, maar ik denk dat we dat moeten vergeten en opnieuw moeten beginnen.' Jeffrey knikt en glimlacht even naar me.

'Zo denk ik er ook over.'

'Hoe is het bij Mason gegaan?' Vraagt Janne nieuwsgierig aan me.

'Het zit helemaal goed tussen ons,' zeg ik. 'We zijn weer stapelgek op elkaar.' Janne glimlacht even en staat op. Ze komt terug met een klein doosje dat ze aan me overhandigd.

'Waar heb ik dat aan te danken?' Vraag ik. Janne komt weer naast me zitten.

'Omdat ik zo trots op je ben,' zegt ze. 'Hoe jij met alles bent omgegaan. Dat is bijzonder, Lucy. Je durft andere weer te vertrouwen en ik ben blij dat het allemaal goed is afgelopen.' Ik knik glimlachend en maak dan het doosje open. Een zilver kettinkje met een glitter hartje komt tevoorschijn. In het hartje staat een L.

'Dank je wel!' Roep ik. Ik gooi mijn armen om haar heen en druk een kus op haar wang. Janne trekt haar shirt een klein stukje omlaag en laat hetzelfde kettinkje zien. Bij haar staat er een J in.

'Het was ons avontuur,' zegt ze. Ik knik en druk nog een kus op haar wang.

'En het is ons gelukt!'

———

NOG 1 HOOFDSTUK! Ik heb er echt een beetje moeite mee om met dit boek te gaan stoppen.