After I met you

1.50

Lucy

'Hij hoeft de bak niet in,' zeg ik tegen Mason als we met zijn alle buiten staan. Janne knikt en kijkt even mijn kant op.

'Wat vind je er van?' Ik haal mijn schouders op.

'Ik hoop dat hij na een tijdje in ziet wat hij gedaan heeft.' Ik kijk naar de deur en zie Aiden met zijn advocate naar buiten komen. Zonder na te denken ren ik op hem af. Een kleine glimlach siert zijn gezicht als hij me ziet.

'Bedankt,' zegt hij. 'Dat je er was.' Ik knik even en kijk hem aan.

'Morgen vertrek ik om één uur. Vanaf half twaalf mag ik bezoek,' begint hij. 'Ik zou het fijn vinden om je voor de laatste keer te zien.'

'Ik weet het niet,' zeg ik. 'Ik vind het moeilijk om te weten dat je vertrekt.' Aiden wil mijn hand pakken, maar de blik van de advocate stoort hem.

'Ik wil je morgen iets zeggen,' zegt hij. Ik kijk hem even aan.

'Wat dan?'

'We moeten gaan, Aiden.' De advocate kijkt me even aan en gebaart dan dat Aiden mee moet komen. De auto staat drie meter verderop.

'Kom,' zegt hij. 'Dan zul je het weten.' Zonder nog iets te zeggen stapt hij in de auto en kijk ik hoe de auto de hoek om gaat.

'Ga je mee?' Vraagt Janne. Ik kijk even om me heen en ik zie dan dat Jeffrey al weg is. Ik knik en loop dan achter Janne aan naar de auto.

'Zie ik je morgen?' Vraagt Mason die met Carmen nog even op me af komt. Ik schud even mijn hoofd.

'Ik heb al plannen.' Mason kijkt even teleurgesteld, maar knikt dan toch. Dan stap ik samen met Janne de auto in en rijden we richting huis.

'Ik zie je vanavond bij je feest,' zeg ik als ik eenmaal uit de auto stap. Ik gooi de autodeur dicht en zwaai nog even naar Janne. Dan loop ik het huis in en tref ik mijn ouders op de bank.

'Waar kom je vandaan?' Vraagt pap. Ik zucht even en plof op de stoel.

'We waren wezen shoppen,' zeg ik. Mam lacht even en kijkt me dan streng aan.

'Denk je dat we dat geloven?' Ik knik en pak een koekje uit de koektrommel die op tafel staat.

'Je was bij de zitting,' zegt pap. Ik zucht weer en knik dan. Mam kijkt even weg en schud teleurgesteld haar hoofd.

'Wat als hij je wat aan wilde doen?' Vraagt ze. Ik lach even en kijk haar dan aan.

'Geloof je het zelf? In een rechtszaal met zijn advocate, meerdere politieagenten en de rechter?' Mam zegt even niets.

'Hij wilde mijn hand pakken toen ik hem buiten nog even zag, maar zelfs dat mocht niet van zijn advocate.' Pap kijkt me even aan.

'Als die smeerlap jou nog één keer aanraakt dan....-' hij kan zijn zin niet afmaken, want ik onderbreek hem.

'Relax,' zeg. 'Vanaf morgen gaat hij drie jaar interen in een GGZ instelling. Ik zal hem niet meer zien.'

'Ben je daar zelf niet blij mee dan?' Vraagt mijn moeder die waarschijnlijk mijn teleurgestelde gezicht zag.

'Jullie snappen het echt niet hè! Hij kan me wel ontzettend veel hebben gedaan, maar iets in me geeft nog om hem!' Roep ik. Ik ren naar boven en pak mijn tas vast in voor vanavond. Tegen een uur of half zeven ga ik pas naar beneden voor het eten.

'Ga je nog naar Janne?' Vraagt mijn moeder. Ik knik en neem een hap van de macaroni.

'Lieverd,' begint mijn vader. 'Je moet weten dat we er voor je zijn.' Ik knik en loop dan weg. Ik pak mijn tas en trek mijn schoenen aan. Daarna zeg ik mijn ouders gedag en loop ik naar Janne.

'Je bent vroeg!' Roept ze als ze me in de deuropening ziet staan. Ik knik en help mee met de laatste dingen. Rond acht uur komen de eerste mensen. Ik zucht even als ik Jeffrey naar binnen zie komen.

'Wil jij buiten de verlichting aan doen?' Vraagt Janne. Ik knik en loop naar buiten.

Ik schrik even als ik Mason voor me zie staan. Wat doet hij hier?

———

Vanaf nu komen de laatste hoofdstukken 2 keer per week vanwege school en werk!

Oh ja, en ik ben jarig! 🎉
(Jammer dat ik tot 17:00 naar school moet)