After I met you

2.29

Lucy

'We need to talk,' zegt Jake als we met zijn tweetjes bij het stokbrood staan. Ik schrik even als hij dat zegt. Hij wil het toch niet stoppen? Gelijk spoken er allerlei vragen door mijn hoofd. Zou hij de afstand te ver vinden? Heeft hij in Engeland iemand anders ontmoet?

'Lucy?' Vragend kijkt hij me aan en ik schrik op uit mijn gedachte.

'Yes?' Het stokbrood dat ik heb gesneden leg ik op het bord.

'I need to tell you something.' Weer schiet er een steek door mijn buik. Ik kijk hem even aan en pak een bakje kruidenboter dat ik op het bord zet.

'Later,' zeg ik. Zonder dat hij nog iets kan zeggen loop ik met het bord stokbrood terug naar de tafel waar mijn ouders en zusje zitten te wachten. Ik wil niet nu met Jake praten. Straks is het iets wat ik totaal niet leuk ga vinden. Dan kan ik toch niet de hele avond gezellig lopen doen? Jake komt ook weer aangelopen met een tomatensoepje en neemt weer plaats naast mij.

'How long are you staying?' Vraagt mijn moeder aan Jake. Ik pak ondertussen een stokbroodje en smeer er wat kruidenboter op.

'I'm going back to Engeland on Tuesday.' Ik sta op en loop terug richting het buffet.

'Is everything alright?' Vraagt Jake die weer achter me staat. Ik haal mijn schouders even op.

'I want you here,' zeg ik zuchtend. Ik kijk hem aan en moet moeite doen om niet te gaan huilen.

'I want you with me. Everyday.' Hij pakt mijn hand en drukt me tegen zich aan. Genietend sluit ik mijn ogen als ik zijn aftershave ruik. Ik heb Jake's geur gemist.

'I want to talk to you about that.' Hij laat me weer los en hij drukt een kus op mijn wang.

'Tonight.' Ik knik wat en pak dan een bordje om het hoofdgerecht op te scheppen. Na een etentje van ongeveer twee uur ben ik blij als we weer thuis zijn. Het hele etentje heb ik lopen piekeren over wat Jake mij wilt vertellen. We wensen mijn ouders een goede nacht en lopen dan samen naar de logeerkamer.

'Tell me,' zeg ik als we op het luchtbed zitten en de deur dicht is. Jake kucht even en begint dan te vertellen.

'I love you,' zegt hij. Hij pakt mijn handen en een kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht.

'I missed you immediately when you were gone.' Ik knik en wrijf even over zijn hand.

'I missed you too.' Jake is even stil. Ik ben bang voor wat hij gaat zeggen omdat ik niet weet of het positief of negatief is.

'I bought an apartment,' zegt hij dan. 'And I want you to come live with me.' Ik voel mijn hart even een sprongetje maken. Vraagt hij me nu naar Engeland te komen? Ik ken hem net een week. Hij wrijft met zijn duim over mijn hand. Ik weet niet wat ik moet zeggen.

'I don't know what to say,' zeg ik eerlijk. Ik kan dit toch niet zomaar beslissen? Emigreren naar Engeland is wel wat anders dan verhuizen naar Utrecht.

'I want to be with you everyday.' Ik knik. 'I want that too,' zeg ik.

'You can follow the education photography in Engeland.'

'But it is a whole thing, Jake.' Jake knikt.

'You're right. But what we have is real, right?'

'Of course it's real. But this is my home.' Jake staat op en loopt de slaapkamer uit. Zuchtend en alleen blijf ik achter. Hij kan toch niet zomaar verwachten dat ik alles hier achter me laat en naar Engeland kom. Ik pak mijn telefoon van de grond en tik het nummer van Janne in. Op dit moment heb ik haar advies nodig. Zodra ik haar heb verteld dat ik naar haar toe kom loop ik naar beneden en zie ik Jake op de bank zitten.

'I'm going to take a walk,' zeg ik. 'I have to think.' Ik kijk even op de klok. Het is tien uur.

'Be careful,' zegt Jake. 'It is late and dark.' Ik knik en druk zachtjes een kus op zijn voorhoofd. Dan pak ik mijn jas en loop ik via de achterdeur naar buiten. In de tuin spring ik op de fiets van mijn moeder en fiets ik naar het huis van Janne en Jeffrey. Het is fijn dat hun nieuwe huis zo dichtbij is.

'Hey,' zegt Janne zodra ze de deur opent. Meteen barst ik in huilen uit. Samen lopen we naar de woonkamer waar Jeffrey voetbal zit te kijken.

'Wat is er aan de hand?' Vraagt Janne als we samen op de bank zitten en ik tegen haar aan zit. Meteen vertel ik haar het hele verhaal. Dat Jake een huis heeft gekocht. Dat hij me gevraagd heeft bij hem te komen wonen en dat ik bang ben dat onze relatie stopt als ik nee zou zeggen.

'Dat kan hij niet maken,' zegt Jeffrey. Ik kijk hem even aan. 'Natuurlijk is het logisch dat je hier meer tijd voor nodig hebt.' Janne knikt en strijkt met haar hand door mijn haren.

'Jullie houden van elkaar, Lucy. Jake zou het nooit zomaar stoppen.' Ik haal mijn schouders op.

'Alsof zo'n afstandsrelatie werkt,' zeg ik. Janne en Jeffrey kijken elkaar even aan en ik weet precies wat ze denken.

'Jullie denken ook dat het onmogelijk is,' zeg ik zuchtend. Ik veeg mijn tranen weg met de mouw van mijn trui. Janne schudt haar hoofd.

'Het is zeker niet onmogelijk,' zegt ze. 'Maar het is wel wat lastiger.' Jeffrey knikt en alle drie weten we niets meer te zeggen. Op dit moment weet ik niet meer wat ik moet doen. Ik sta op en ijsbeer wat door de kamer.

'Wat zou jij doen?' Vraag ik aan Janne. Janne kijkt even de andere kant op en zegt niets.

'Ik kan dat niet zeggen, Lucy. Dit is iets wat jij zelf zou moeten beslissen.' Ik zucht en pak mijn jas waar van de bank.

'Ik ga terug,' zeg ik. Ik geef ze allebei snel een kus op de wang. 'Bedankt dat ik even kon komen.' Jeffrey knikt.

'Je bent altijd welkom.' Ik glimlach dankbaar en loop dan met mijn fiets naar huis. Thuis is alles donker. Jake zit niet meer op de bank. Ik hang mijn jas aan de kapstok en loop naar boven. Zodra ik in de slaapkamer kom en ik Jake ook niet op het luchtbed zie liggen schiet er een steek door mijn buik. Snel loop ik naar de badkamer en ik zucht opgelucht als ik hem bij de wasbak zie staan. Ik ga achter hem staan en sla mijn armen om zijn middel. Zuchtend laat ik mijn hoofd op zijn rug leunen en zo staan we wel drie minuten.

'I love you,' zeg ik dan tegen hem. Hij legt zijn handen op die van mij die nog steeds op zijn buik rusten en wrijft zachtjes over mijn handen. Dan draait hij zich om en kijkt me aan.

'I love you too,' zegt hij. Zijn hand legt hij even op mijn wang.

'Think about it,' zegt hij. Ik knik glimlachend en druk een kus op zijn mond.

'Promise me, Lucy.' Ik knik even en knijp zachtjes in zijn hand.

'I promise,' zeg ik. Hij glimlacht even en loopt dan de badkamer uit. Alleen blijf ik achter.

———
Het einde van dit boek is bijna in zicht! Ik heb super veel zin om aan een nieuw boek te beginnen!

Als jullie leuke onderwerpen/ideeën hebben voor in mijn nieuwe boek stuur me dan een priveberichtje!