After I met you

2.27

Lucy

De volgende ochtend schrik ik wakker van mijn telefoon die piept. Als ik zie dat het een bericht van Jake is voel ik een kleine glimlach op mijn gezicht verschijnen.

Jake: Goodmorning love. Thinking of you!

Zijn lieve woorden doen me goed en meteen besluit ik een berichtje terug te sturen.

U: Hey darling. Thinking of you too.

Nadat ik op verzenden heb gedrukt stap ik uit bed en trek ik mijn badjas aan om naar de woonkamer te gaan.

'Hey!' Groet Elina me enthousiast. Ik zwaai even terwijl ik gaap en kruip dan op de bank.

'Vertel me eens over je trip!' Roept Caitlyn die de woonkamer in komt met een dienblad met thee. Ik lach even en begin te vertellen. Van de opdrachten tot aan Jake. Na een verhaal van bijna een uur zucht ik even.

'Ik kan niet wachten om hem weer op te zoeken.' Elina legt haar hand even op mijn been.

'Hij is hier ook altijd welkom,' zegt ze. Ik knik en glimlach dankbaar.

'Ik vind dat we het er met zijn allen over moeten hebben.' Hoor ik opeens vanuit de deuropening. Verschrikt kijk ik op en zie ik Mason staan.

'Wat bedoel je?' Vraagt Caitlyn. Mason loopt de woonkamer in en kruipt op de stoel.

'Ik vind dat we moeten overleggen over wie hier wel en niet slaapt.' Ik frons even mijn voorhoofd.

'Er wonen hier meer mensen. We moeten rekening houden met elkaar, toch?' Caitlyn schudt even haar hoofd.

'Natuurlijk mag Jake hier komen,' zegt ze. 'Als jij een vriendin zou hebben zou die hier ook mogen slapen. Tenzij het een junkie is die zich niet kan gedragen, maar daar gaan we maar even niet van uit.' Ik lach even.

'Dat is niet eerlijk,' zegt hij. 'Misschien vind jij dan dat zij niet deugt, maar denk ik daar anders over.' Ik zucht even en sta op.

'Wat is nou je probleem? Dat ik een nieuwe relatie heb of dat je het ongemakkelijk zou vinden als hij hier zou zijn?' Ik wacht niet op zijn antwoord en been boos terug naar mijn eigen kamer. Ik laat me op bed vallen en zie dat ik een berichtje heb van Britt.

Britt: We hebben een mailtje gekregen. We zijn vrij t/m dinsdag!

Ik besluit er niet op te reageren en tik het nummer van mijn moeder in. Na twee keer overgaan neemt ze op.

'Dag schat?' Roept ze enthousiast. 'Hoe gaat het met je'? Ik sta ondertussen op om mijn tas te pakken.

'Goed hoor,' zeg ik. 'Met jullie?' Ik hoor mijn zusje Kimberly lachen op de achtergrond. Ik mis haar. Ik wacht niet op het antwoord van mijn moeder.

'Kan ik langskomen?' Vraag ik. Het is even stil aan de andere kant van de lijn. 'Ik ben vrij tot en met dinsdag en ik wil jullie en Janne graag weer zien.' Zonder weer op haar antwoord te wachten prop ik wat kleren in mijn tas.

'Natuurlijk kan je komen,' zegt ze. 'Maar wij moeten wel gewoon werken.' Snel pak ik mijn oplader en mijn make-up tasje.

'Dat maakt niet uit. Ik ben rond drie uur op het station. Kun je me komen ophalen?'

'Prima,' zegt ze. Ik maak nog even een kusgeluid en hang dan op. Uit de badkamer pak ik nog de laatste spullen en dan loop ik terug naar de woonkamer.

'Waar ga je heen?' Vraagt Caitlyn.

'Naar m'n ouders,' zeg ik. Mason lacht even.

'Ga je weglopen voor je problemen?' Vraagt hij sarcastisch. Ik knik even.

'Voor zo'n probleem als jij wel,' zeg ik. Ik trek mijn schoenen en jas aan.

'Zou ik je naar het station brengen?' Vraagt Liam. Ik knik en gooi mijn tas om mijn schouder.

'Graag,' zeg ik. Ik werp nog even een blik op Mason en loop dan samen met Liam naar buiten. In de auto is de sfeer gezellig. We kletsen wat over Jake, Liam's opleiding en over Janne. Liam weet veel over me en is een goede vriend van me.

'Bedankt voor het brengen,' zeg ik. Ik geef Liam snel een knuffel en stap dan de auto uit. Ik kijk even op de app om te kijken hoe laat de trein gaat en als ik zie dat hij over drie minuten vertrekt begin ik hard te rennen. Uitgeput en al plof ik op de stoel in de trein. Zodra de trein begint te rijden sluit ik mijn ogen. Ik schrik wakker als ik opeens een tas tegen mijn been voel. Snel kijk ik op.

'Sorry!' Een meisje met kort bruin haar staat voor me.

'Het geeft niet,' zeg ik. Ze glimlacht vriendelijk en gaat op de stoel tegenover me zitten. Ik kijk even naar buiten en zie het station al verschijnen.

'Je hebt me juist gewekt,' zeg ik tegen het meisje. Terwijl ik het hengsel van mijn tas over mijn schouder gooi sta ik op. 'Goede reis nog,' zeg ik. Ze zwaait even en dan loop ik de trein uit. Buiten check ik bij het poortje uit met mijn Ov-kaart en dan loop ik naar de auto van mijn moeder.

'Wat goed je te zien!' Roept ze enthousiast wanneer ik in de auto zit. Ze drukt een kus op mijn wang en begint dan te rijden. Onderweg vertel ik alles over de personen in het huis en Britt. Over Jake besluit ik nog niets te zeggen. Ik wil dat mijn ouders het tegelijk horen. Mam parkeert de auto op het erf en dan lopen we samen naar binnen.

'Janne!' Roep ik enthousiast als ik haar met Jeffrey en de kleine Lieke op de bank zie zitten . Snel loop ik op haar af en druk ik een kus op haar wang. Ook geef ik Jeffrey een kus op zijn wang. 'Je moeder zei dat je vandaag kwam,' begint ze. 'Ik wilde je meteen zien.' Ik glimlach even.

'Wat goed jou te zien,' zeg ik tegen Lieke. Ze begint enthousiast te lachen en haar bolle wangetjes maken haar schattig. 'Ik vind dat ze nu nog meer op jou lijkt,' zeg ik tegen Jeffrey. Jeffrey knikt en neemt zijn dochtertje over en zet haar op zijn schoot.

'Lieverd!' Pap en Kimberly komen de keuken uit en geven me allebei een knuffel. Met zijn allen zitten we op de bank en vertel ik alles over de reis naar London en over Jake.

'Wat leuk om te horen,' zegt mam. Ik knik en laat een foto van ons samen zien.

'Wat een knapperd,' zegt Janne. Ik knik even. Na een gesprekje van een halfuur begint mijn telefoon te rinkelen en als ik zie dat het Jake is neem ik meteen op.

'Hey,' zeg ik. Ik ben benieuwd waarom hij belt.

'Hello,' zegt hij. Met mijn telefoon loop ik naar de gang. 'Do I call inconvenient?' Ik schud even mijn hoofd maar bedenk me dan dat hij het natuurlijk niet kan zien.

'Of course not,' zeg ik. Ik ga op de trap zitten en wacht op wat hij gaat zeggen.

'I'm free this week. The lessons of this week didn't go by.' Het is even stil aan de andere kant van de lijn. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Het liefst vraag ik of hij naar Nederland komt, maar ik weet niet of dat te snel gaat.

'Do you have lessons this week?' Een kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht. Het is fijn om zijn stem te horen.

'Not until wednesday,' zeg ik.

'Should I come to the Netherlands?' Mijn hart maakt even een sprongetje. Hij wil komen. Hij wil komen zonder dat ik het zelf hoef te vragen.

'Sounds great,' zeg ik met een grote glimlach. Ik loop met mijn telefoon terug naar de woonkamer. Nadat hij heeft gezegd dat hij me een bericht stuurt als hij aankomt op Schiphol zeggen we elkaar gedag en dan hang ik op. Vragend kijkt iedereen me aan.

'Hij komt morgen naar Nederland,' zeg ik. Ik zie een grote glimlach op het gezicht van mijn ouders verschijnen.

'Hij is hier meer dan welkom,' zegt mijn moeder. Ik sta op en druk een kus op haar wang.

'Bedankt,' zeg ik.