After I met you

1.10

Nigel

Het is vrijdagmiddag en de laatste les is aan de gang. Ik kijk even de klas rond om te kijken of iedereen goed aan het lezen is. Het valt me op dat Mason naast Lucy zit en ze samen aan het fluisteren zijn.

'Mag ik even naar de wc?' Mason steekt zijn hand op en kijkt me vragend aan. Ik knik en kijk hoe Lucy glimlacht naar hem als hij wegloopt. Na twee minuten is het Lucy die haar hand opsteekt.

'Mag ik een paracetamol halen? Ik heb koppijn en kan me zo niet concentreren.' Ik weet dat het onzin is wat ze zegt. Ze wil gewoon naar Mason. Toch zeg ik ja. Zodra ze de klas uit is besluit ik er achteraan te gaan.

'Ik ben even vijf minuutjes weg. Ik wil dat jullie rustig verder lezen.' Ik wacht niet op een antwoord en loop zoekend door de school.

'Bedankt van gister.' Hoor ik Lucy zeggen.
Ik kijk even zoekend om me heen en zie dat ze bijna voor me staan. Snel ga ik het hoekje om, om het gesprek te volgen.

'Het betekende veel voor me,' zegt ze nu. Ik kijk even om het hoekje en zie dat Mason zijn armen om haar heeft heen geslagen.

'M'n moeder vroeg of je vanavond kwam eten.' Ik voel een steek door mijn buik gaan als hij dat vraagt. Ik wil niet dat Lucy ja zegt.

'Is dat niet een beetje apart? We hebben niets en ik kwam alleen eten toen we in een relatie zaten.' Daarop schudt Mason zijn hoofd.

'M'n moeder heeft je gemist en vond het fijn dat je er gister weer was.' Mijn mond gaat iets open van verbazing. Lucy is gister bij Mason geweest.

'En wie weet. Misschien voelt het vertrouwd.' Ik bal mijn handen tot vuisten om de kalmte te bewaren. Wat zit hij aan mijn meisje?

'Wij zullen altijd van je houden, Lucy. Wij allemaal.' Nu ben ik het zat. Ik loop hun kant op en ik zie dat Lucy schrikt van mijn opkomst.

'Jij doet wel heel erg lang over een paracetamol halen!' Boos kijk ik haar aan. Mason fronst zijn voorhoofd vanwege mijn boze reactie.

'Je hoeft niet zo te kijken. Naar de klas!' Ik wijs met mijn wijsvinger naar de gang om richting de klas te gaan. Lucy wil achter hem aanlopen, maar ik pak haar arm.

'Blijf jij nog even hier.' Zodra Mason de gang uit is kijk ik haar aan.

'Ik hoop dat je door je bezoekje aan Mason gister nog wel aan je proefwerk van vanmiddag hebt gedacht?' Vragend kijk ik haar aan.

'Wat wil je hier nou mee zeggen?' Vraagt ze.

'Jij zit onder een toets jankend in mijn les. Je mag je toets van me opnieuw doen omdat hij je lastig valt en nu zat je gister gezellig bij hem op de thee!' Roep ik hard. Ik schrik van mijn uitval tegen haar.'

'Je moet niet zeiken. Jij was degene die is begonnen met het opzoeken van zijn ex!' Boos loopt ze richting het klaslokaal.

'Na de les blijf je zitten om je toets te maken!' Roep ik haar nog even na. Zuchtend loop ik ook terug naar het lokaal.

Na de les loopt iedereen weg en leg ik de toets bij Lucy op tafel. Aandachtig begint ze aan haar opgaven. Ik zucht. Waarom moeten Lucy en ik nou weer ruzie hebben? Ik hou van haar.

Lucy staat op en legt haar toets bij me op het bureau. Ze loopt naar de deur, maar blijft voor de dichte deur nog even staan. Ze draait zich om en even kijken we elkaar aan. Ik snap precies wat ze bedoeld.

loop naar haar toe en duw haar tegen de deur. Met mijn ene hand draai ik de deur op slot en met mijn andere hand knijp ik in haar borsten. Genietend sluit ze haar ogen. Ik til haar op en zet haar op mijn bureau. Haar shirt en bh trek ik uit. Haar handen glijden naar de knoop van mijn broek. Ik trek hem uit en vestig me op de broek van Lucy. Haar broek trek ik uit en met mijn handen ga ik onder haar string. Zachtjes begint ze te kreunen.

'Ik hou van je!' Roept ze ondertussen. Ik zie dat ze geniet van waar ik mee bezig ben.

Ik hoor gepraat op de gang en verschrikt kijkt Lucy me aan. Snel trekken we onze kleren weer aan en zodra er op de deur wordt geklopt pakt Lucy haar toets en gaat ze er weer mee aan de tafel zitten. Ik draai de deur open en zie De Wijnen voor me staan.

'Waarom was die deur op slot?' Vraagt hij aan me. Ik weet even niet wat ik moet zeggen.

'Ik weet dat je nieuw bent, maar de regel is hier dat de deur alleen op slot gaat wanneer er niemand in het lokaal is.' Ik knik even.

'Lucy is haar toets aan het maken en kan zich beter concentreren als de deur op slot is,' lieg ik. Ik weet dat het nergens op slaat, maar het is het enige dat ik kan bedenken.

'Ik wil alleen even zeggen dat om vijf uur het personeelsetentje is.' Ik knik en wacht tot hij het lokaal weer verlaat.

'Om acht uur is het personeelsetentje klaar,' zeg ik tegen Lucy.

'Kwart over acht mijn bed!' Zeg ik. Ik zie Lucy even glimlachen.