After I met you

1.36

Lucy

'Ik kreeg Nigel dit jaar voor Engels,' begin ik zachtjes te vertellen.

'We zagen elkaar een keer bij dansles. Ashley is zijn zus.' Ik kijk even naar pap en mam die strak naast elkaar zitten en aandachtig wachten op wat ik nog meer ga zeggen.

'Ik verstapte me en Nigel hielp me. Hij bracht me naar huis en gaf me uitstel voor een toets.'

'Ga nou maar naar het onacceptabele deel!' Roept pap kwaad. Ik schrik van zijn reactie.

'Rustig, Bob,' zegt mijn moeder. Hij kijkt me aan en gebaart dat ik verder moet gaan met mijn verhaal.

'Hij hielp me toen Mason terug was en me lastig viel. Ik kon bij hem terecht en we hadden een klik. Het was fijn om met hem te praten.'

'Hoe begon jullie relatie?' Vraagt pap. Ik zucht even. Nu is het tijd om te vertellen hoe het echt begon. Ik ben bang, maar ik weet dat ik er niet meer onderuit kan komen nu.

'Ik kuste hem,' zeg ik. Ik kijk naar beneden om niet naar mijn ouders te moeten kijken.

'Hij kuste me terug en toen vroeg hij of ik langs wilde komen om het er over te hebben. We wisten dat het niet goed was.'

'Waarom ging je er dan mee door?' Mijn moeders ogen kijken me onbegrijpelijk aan.

'Zou jij niet alles voor pap over hebben?' Vraag ik bot. Het komt er gemener uit dan ik wilde.

'Dat is iets heel anders!' Schreeuwt pap. Weer schrik ik van zijn reactie.

'Ik ben geen leraar! Die Nigel van jou kan flink gestraft worden en daar ga ik voor zorgen ook!' Hij staat op en beent de kamer uit.

'Kijk nou eens wat je hebt aangericht.' Mam staat op en loopt richting de eetkamer waar mijn vader is heengegaan. Huilend blijf ik achter.

Ik wil weg hier. Ik wil hier niet zijn. Snel sta ik op en ren ik naar boven. Ik stop wat kleren in een tas. Mijn telefoonoplader prop ik er in en dan ren ik naar beneden waarna ik vervolgens naar buiten loop. Snel loop ik de straat uit. Ik toets het nummer van Nigel in en na twee keer overgaan neemt hij op.

'Hoi,' zegt hij koeltjes. Het is fijn om zijn stem te horen, maar ik weet niet eens waarom ik bel.

'Mag ik langskomen,' zeg ik snikkend. Het is even stil aan de andere kant van de lijn.

'Wat is er?' Vraagt hij bezorgd.

'Laat me gewoon langskomen,' zeg ik smekend. 'Ik weet waar Ashley woont. Is ze thuis?' Hopend wacht ik op zijn antwoord.

'Nee. Ze is dit weekend bij haar vriend.' In de verte zie ik de straat van Ashley al.

'Ik ben er binnen een minuut,' zeg ik. Ik loop wat sneller en hang dan op zonder nog iets te zeggen. Het voelt fijn om naar Nigel te gaan.

'Hey,' zegt Nigel als hij in de deuropening staat. Hij gebaart dat ik binnen kan komen en snikkend loop ik naar binnen.

'Kom hier,' zegt hij. Hij gaat op de bank zitten en opent zijn armen als teken dat ik erin mag kruipen. Meteen doe ik wat hij zegt en huilend kruip ik tegen hem aan.

'Vertel,' zegt hij terwijl hij met zijn hand door mijn haar gaat. Ik wil praten, maar het lukt niet. Het enige wat ik wil is bij Nigel zijn.

Ik druk mijn lippen op die van Nigel en als zijn tong toestemming vraagt om bij mij naar binnen te komen open ik mijn mond iets. Het voelt vertrouwd en onze kus lijkt wel uren te duren. Zijn hand voel ik onder mijn shirt gaan en het duurt niet lang voor het op de grond ligt. Ook ik trek zijn shirt over zijn hoofd en samen gaan we naar de slaapkamer. Hij legt me op bed en trekt mijn broek naar beneden. Dan drukt hij zijn lippen in mijn nek en genietend sluit ik mijn ogen.

'Weet je het zeker?' Vraagt hij als zijn broek ondertussen ook uit is. Ik knik en druk mijn lippen weer op die van hem. Wat dan gebeurd lijkt allemaal vanzelf én in slowmotion te gaan.

'Ik hou zo veel van je,' zegt Nigel als we na een uur naast elkaar liggen.

'Ik ook van jou,' zeg ik terwijl ik mijn hand over zijn buik laat gaan.

'Wil je me vertellen wat er nou aan de hand was?' Ik kijk hem even aan en knik.

'Mijn ouders weten het van ons.' Zuchtend haalt Nigel zijn hand door zijn haar. Hij staat op en kleed zich aan. Snel ga ik overeind zitten.

'Ben je boos?' Hij schudt zijn hoofd en buigt naar me toe om me een kus op mijn mond te geven. Ik stap uit bed en kleed me ook aan.

'Ik moet nog even naar mijn appartement om wat kleren in te pakken,' zegt Nigel.

'Ga je mee?' Ik knik en na een kwartiertje komen we aan bij Nigel's appartement. Het is raar om hier weet te zijn. Hij opent de deur en ik schrik als ik zie wie er op de bank zit.

Het is Janne...

———

Oh ik heb zo'n goed idee over wat er gaat komen! Ik kan echt niet wachten om het te schrijven en ik denk niet dat het nog lang gaat duren aangezien ik er zo opgewonden over ben.