After I met you

2.32

Lucy

Één maand later

Het is ondertussen oktober en er is niet veel veranderd. Jake en ik hebben veel contact via WhatsApp, Mason en Aiden hebben nog steeds allebei een relatie en elk weekend bezoek ik mijn ouders en zusje in Amsterdam.

'Waar denk je aan?' Vraagt Britt aan me die ondertussen druk bezig is met haar opdracht. We zitten in het computerlokaal en zijn bezig met het bewerken van de foto's die we gister in Berlijn hebben gemaakt. 

'Aan alles,' zeg ik. 'Ik wil Jake zien.' Zuchtend leun ik achterover. Britt draait haar stoel even naar mij toe en kijkt me aan.

'Het is bijna herfstvakantie,' zegt Britt om me wat op te vrolijken.

'Ik wil niet altijd op vakanties wachten,' zeg ik. 'Dan zien we elkaar maar vier keer per jaar ongeveer.' Britt knikt.

'Ik weet ook niet wat het beste is,' zegt ze. 'Heb je al nagedacht over het emigreren?' Ik knik even.

'Ik wil eerst alles daar zien,' zeg ik. 'Ik kan niet nu zomaar beslissen als ik niet weet waar ik terecht kom.' Britt kijkt even op de klok.

'Ik moet gaan,' zegt ze. Snel staat ze op.

'Waarheen?' Ze propt haar spullen in haar tas en staat op.

'Naar de tandarts!' Snel drukt ze een kus op mijn wang en dan loopt ze het computerlokaal uit. Zuchtend pak ik ook mijn spullen en dan loop ik het lokaal uit.

'Ben je al klaar met je opdracht?' Hoor ik op de gang. Ik draai me om en Aiden staat achter me.

'Nee,' zeg ik. 'Maar ik maak het een andere keer wel af.' Ik wil weglopen, maar hij houdt me tegen.

'Gaat het wel?' Ik haal mijn schouders op en sla mijn armen over elkaar.

'Ik wil het er niet over hebben. Hoe gaat het tussen jou en Eva?' Vraag ik. Gelijk verschijnt er een grote glimlach op zijn gezicht.

'Heel goed,' zegt hij. 'We hebben samen een huis gekocht.' Ik voel mijn ogen even groot worden.

'Een huis?' Herhaal ik vragend. Hij knikt enthousiast.

'In Amsterdam. We willen allebei graag terug naar Amsterdam en ik heb er lang voor gespaard.' Ik glimlach even.

'Gefeliciteerd,' zeg ik dan. Het komt er niet heel erg overtuigend uit.

'Waarom mag jij Eva toch niet?' Vraagt Aiden aan me. Weer haal ik mijn schouders even op.

'Het is niet dat ik haar niet mag, maar ze stookte tussen de relatie met mij en Mason terwijl ik haar helemaal niet kende.' Aiden reageert er niet op.

'Hoe dan ook,' begint hij weer. 'Als je iets dwars zit en behoefte hebt om te praten weet je me te vinden.' Ik knik en dan loopt hij weg. Ik heb me overgegeven aan het feit dat Aiden en ik voorgoed over zijn. Het doet me zelfs niet meer pijn als ik hem met Eva zie. Hetzelfde verhaal met Mason. Mason en ik zijn over. Onze band is weer omgetoverd in een goede vriendschap en daar zou het altijd bij blijven.
Eenmaal buiten  stap ik zuchtend op mijn fiets en fiets ik richting huis.

'Hey,' groet Liam me enthousiast. Ik knik wat en plof op de bank naast hem.

'Fijne dag gehad?' Vraagt hij. Hij overhandigd me de zak chips die hij in zijn handen heeft.

'Prima,' zeg ik. 'En jij?' Hij knikt en zet de televisie uit. Ik voel mijn telefoon even piepen en zie dat het een berichtje is in een groepsapp dat is aangemaakt met Roos, Carmen en Jayda.

Carmen: Hey meiden! Ik heb jullie al vet lang niet meer gesproken. Hebben jullie zin om weer een keer een meidenavond te houden?

Roos: Leuk idee! Ik mis jullie...

Jayda: Kan wel. Wanneer wil je?

Ik zucht even. Ik heb Jayda niet echt meer gesproken na onze laatste ruzie. Het zou ongemakkelijk zijn om nu leuk te moeten doen tegen elkaar.

Carmen: Aankomende zaterdag?

Iedereen reageert dat dat wel uitkomt, maar ik besluit nog niets te zeggen. Net wanneer ik mijn telefoon weer in mijn zak wil stoppen belt Britt.

'Hey,' zeg ik wat somber.

'Hey meid!' Roept ze enthousiast. 'Ik kom je even vertellen dat we vanavond samen gaan eten bij het restaurantje om de hoek bij school.'  Net wanneer ik wil zeggen dat ik daar geen zin in heb is ze me voor.

'Je komt gewoon, Lucy. We hebben al heel lang niet meer samen gegeten en ik moet je iets vertellen.' Ik weet dat ik bij Britt geen keus heb dus ik geef me er maar aan over.

'Half zeven,' zeg ik. Zonder verder nog op haar antwoord te wachten hang ik op en loop ik naar  de badkamer om een lekker lang bad te nemen.  Na een uurtje stap ik eruit en föhn ik mijn haren. Eenmaal terug in mijn kamer borstel ik het door en doe ik een laagje mascara op. Uit de kast pak ik wat kleren en dan loop ik terug naar de woonkamer waar Mason en Casper ondertussen ook zijn.

'Ga je weg?' Vraagt Casper aan me.

'Ik ga een hapje eten met Britt,' leg ik uit. Ik stap in mijn schoenen, trek mijn jas aan en stop mijn pinpas in mijn kontzak. Dan loop ik naar beneden en fiets ik richting heg restaurantje.

'Je bent mooi op tijd,' zegt Britt die al aan een tafeltje in de hoek zit. Ik knik en hang mijn jas over mijn stoel en neem plaats tegenover haar.

'Kan ik iets te drinken voor jullie inschenken?' Vraagt de serveerster.

'Voor mij graag een rode wijn,' zegt Britt.

'Maak daar maar twee van,' zeg ik snel. De serveerster knikt vriendelijk en loopt dan weg. Glimlachend kijkt Britt me aan.

'Wat is er?' Vraag ik verbaasd. Ze is even stil en zegt niets. Als ze dan hardop begint te lachen word ik nieuwsgierig.

'Vertel het nou!' Roep ik bijna dwingend. Britt knikt even.

'Je moet je ogen je dichtdoen en je hand omgedraaid op tafel leggen,' zegt ze. Na even twijfelen doe ik wat ze zegt en zodra ik wat in mijn hand voel zegt ze dat ik mijn ogen mag openen. In mijn hand ligt een envelop.

'Maak maar open,' zegt ze. Meteen doe ik wat ze zegt en ik schrik als ik een vliegticket erin zie liggen.

'Wat is dit, Britt?' Vraag ik verbaasd.

'Een vliegticket!' Ik lach even. 'Ja dat zie ik ook wel,' zeg ik. 'Maar waarom?'

'Je bent zo depressief de laatste tijd,' zegt ze. 'Ik vind dat je moet zien hoe jouw leven eruit zou zien als je in Engeland zou gaan wonen. Daarom heb ik voor jou als cadeau een ticket geboekt. Je vertrekt vrijdag om één uur en komt zondagavond acht uur weer aan op Schiphol.' Ik voel mijn ogen groot worden en een glimlach op mijn gezicht verschijnen. Snel sta ik op en vlieg ik Britt om de hals.

'Dat had je niet hoeven doen,' zeg ik tegen haar. Ik druk nog snel een dikke kus op haar wang en ga dan weer op mijn stoel zitten.

'Jawel,' zegt ze. 'Want die glimlach die je net had, dat is de glimlach die ik elke dag wil zien.'