badboy heaven (compleet)

38. Jack

Jenniffer zit naast me op de bank en heeft me gevraagd om het hele gedoe met Ryan gewoon te laten.

Ik heb gezegd dat ik dat zou doen, maar die belofte ga ik uiteraard niet nakomen.

Ryan verdient nog erger dan ik voor hem gepland heb, maar hij zou maar gewoon blij moeten zijn dat Jenniffer me tegenhoudt van hem te vermoorden.

Mijn moeder is ondertussen al naar haar werk gegaan en Emily is bij een vriendin.

'hoe is het met je neus?' vraagt Jenniffer dan.

'gebroken,' antwoord ik geïrriteerd.

'hoe ging het bij de directeur?'

'hij gaf mij de schuld van alles en zei dat ik misbruik maak van mijn ziekte.'

'Jack! Dat is echt niet okay van hem!'

'weet ik... Maar wat wil je er tegen doen? Het is zijn woord tegen het mijne... Die discussie win ik nooit. Ik ben al het meest onbetrouwbare kind op school...'

'dit is echt een nare situatie... Het is allemaal mijn schuld. Het spijt me zo erg...'

'ach hou toch op! Natuurlijk is het niet jouw schuld. Die Ryan had niet met zijn vuile poten aan jou moeten zitten!'

'als ik het jou nou nooit verteld had, was je nooit in dat gevecht terecht gekomen en was je ook niet geschorst.'

'ja en dan word jij ooit in elkaar geramd door "mijn vrienden" zonder dat ik er iets van weet en knaagt er een vreselijk schuldgevoel aan me, omdat ik er niet bij was om je te redden. Nee, ik ben blij dat je het verteld hebt. Nu kan die loser ervoor boeten.'

'maar jij bent geschorst...'

'hah. Ik ben toch nooit op school doordat ik in het ziekenhuis moet liggen. Ik vind trouwens nog wel een manier om wraak te nemen op die directeur.'

'jack! Laat het gewoon! Je gaat het anders alleen maar erger maken! Alsjeblieft!' smeekt Jenniffer. Ik zucht.

'okay... Hij komt ermee weg...' zeg ik en ik meen het ook deze keer. Een soort van...

Jenniffer glimlacht tevreden en drukt een kus op mijn wang.

Plotseling proef ik weer bloed in mijn mond en voel ik het uit mijn neus stromen.

Ik ren naar de badkamer en bedek mijn neus met wc papier.

Jenniffer komt even later ook achter ne aan gerend. Ze legt een hand op mijn rug en klopt troostend op mijn schouder met haar andere hand.

Ik schud haar handen van mij af en storm kwaad naar mijn kamer. Ik ben helemaal klaar met deze dag.

Als ik op mijn kamer ben klim ik mijn bed op en laat me achterover vallen.

Ik ga met mijn handen door mijn haar en ja hoor, mijn handen zitten helemaal onder de haren waneer ik ze uit mijn haren haal. Mij kussen en bed liggen ook helemaal onder de haren.

Ik schreeuw het gewoon uit van frustratie. Letterlijk.

Ik hoor Jenniffer de trap op rennen.

Ze rent naar me toe en klimt naast me op mijn bed. Ze slaat snel haar armen om mij heen en ik begin weer te janken. Ik leg mijn handen op Jenniffer's rug en begraaf mijn gezicht in haar nek.

'misschien is het gewoon beter om je haar heel kort te knippen of te scheren...' zegt ze wanneer ze rond heeft gekeken.

Ik laat haar los en ze legt haar handen op mijn wangen.

'dan ben je van de frustratie af... En dan blijft je kamer iets netter...' zegt ze.

Ik kijk haar aan en knik dan.

'je hebt gelijk... En sorry voor alles... Mijn drama's enzo...'

'het is al goed. Kom, dan gaan we wat aan je haar doen...' zegt Jenniffer en ze drukt een kus op mijn voorhoofd.