badboy heaven (compleet)

94. Jack

Even leek het weer alsof alles goed gaat, maar we weten allemaal dat dat niet voor eeuwig is.

Ik voel me met de dag zwakker en zieker en ik weet dat het niet lang meer gaat duren voordat ik...

Het doet pijn om erover na te denken.

Toen ik klein was werd me altijd verteld dat ik een mooie toekomst zal hebben, maar ik had nooit willen denken dat ik misschien geen toekomst heb...

Gelukkig heeft iedereen die ik liefheb nog wel een succesvol leven om te lijden zoals Emily en Jenniffer.

Ik maak me alleen een beetje zorgen om mijn moeder.

Ik weet niet of ze het aan zou kunnen om nog iemand te verliezen... Ik wil dat ze blij is... Hopelijk zullen Jenniffer en Emily er voor haar zijn. Hopelijk blijven zij ook niet te lang verdrietig.

Hopelijk is iedereen er voor elkaar.

Ik wou dat ik er voor ze zou kunnen zijn, maar dan ben ik al dood. Bovendien zouden er niets zijn om over te huilen als ik er was...

Dan was het gewoon beter geweest.

Ik lig nu ook weer de hele dag in bed. Ik heb echt te weinig energie om iets te doen.

's middags komt Emily mijn kamer binnen lopen.

'gaat het een beetje met je?' vraagt ze en ze klimt het bed op en gaat naast me zitten.

'nou ja... Niet echt...' zeg ik.

'oh... Sorry dan...'

'wat is er?'

'ik wilde gewoon een spelletje met je spelen, maar als je je niet goed voelt...' mompelt ze. Ik zucht en ga rechtop zitten.

'okay, één spelletje kan ik wel...' zeg ik en ik glimlach.

Emily kijkt me blij aan een geeft me een knuffel. Ze springt het bed af en gaat op zoek naar een spel.

Ik klim langzaam van het bed af en krimp even in elkaar van de hoofdpijn en ren daarna snel naar de wc om over te geven.

Ik heb nieteens wat gegeten vandaag...

Ik spoel mijn mond en kijk in de spiegel. Ik vond mezelf vroeger al niet bepaald knap, maar toen wist ik nog niet dat ik er uiteindelijk zo uit zou zien.

Ik loop de badkamer uit en zie Emily in mijn kamer staan met een boek in haar handen.

'wil je lezen?' vraag ik terwijl ik naar haar toe loop.

Ze kijkt me aan en ik zie dat ze het fotoboek in haar handen heeft.

'Emily...'

'wil je niet kijken?'

'okay...' mompel ik en ik ga in kleermakerszit op de grond zitten.

Emily komt naast me zitten en opent het boek.

We bladeren door alle oude foto's met mijn vader. Ik word altijd zo emotioneel als ik aan hem denk.

Emily vraagt me hoe hij was en ik vertel haar alles wat ik me herinner en het varhaal van hoe onze ouders elkaar ontmoeten hebben.

Na een uur hebben we alle foto's gezien en heb ik alles verteld.

Daarna pakt Emily plotseling een onbekend boek uit haar kamer en geeft het aan mij.

Ik kijk haar vragend aan en ze gebaart me dat ik het moet openen.

Ik bekijk het boek eerst goed. De voorkant is helemaal versierd en er staat met sierlijke letters opgeschreven.

'ter herinnering aan Jack.'

Rechtsonderin staan 4 namen.

Lynn
Emily
Jenniffer
Ryan

Ik open het boek en zie dat het een ander fotoalbum is, maar het zijn allemaal foto's van mij en mijn vrienden.

Sommige van mij en Jenniffer toen we elkaar nog maar net kenden en sommigen van toen we al een jaar met elkaar opgescheept zaten.

Ik zie foto's van mij en Ryan toen we nog op de basisschool zaten en redelijk recente foto's.

Er staan foto's in van mij en Emily terwijl we vrolijk met z'n tweeën aan het spelen zijn en er staan foto's in van mijn moder en ik.

Allemaal mooie herinneringen. Mijn leven is mooi geweest. Ik heb geluk gehad... Denk ik bij mezelf en ik blader door alle foto's.

Er beginnen tranen over mijn wangen te stromen.

Ik kijk naar Emily en trek haar in een grote knuffel met alle kracht die ik in mijn stervende lichaam nog heb.