badboy heaven (compleet)

41. Jenniffer

Ik zit met Kate op de bank te kletsen. Ze zei dat ze eigenlijk niet met mij om mocht gaan, maar ze vond het onzin dat Ryan boos was op mij omdat Jack hem in elkaar geslagen heeft. Ik weet waarom Ryan boos is op mij. No way dat ik dat Kate ga vertellen. Ryan is met zijn hele groep vrienden buiten. 'Maar wat vind jij nu eigenlijk van Jack?' Vraagt Kate. Waarom die vraag?   Zij vind hem nu natuurlijk een klootzak. Ik weet het hij is te ver gegaan, maar hij deed het wel voor mij. 'zeg het nou' zegt ze ongeduldig. 'ehm... nou eh.....' verder kom ik niet want opeens staat Ryan voor me en trekt Kate ruw mee. 'serieus!?' Roep ik Ryan verontwaardigd na. Dan kijk ik in de richting waar hij vandaan kwam. Jack! Waarom laat hij Ryan niet gewoon met rust? Ik loop boos naar hem toe.

Kwaad tik ik hem op zijn schouder

'je zou hem met rust laten! Ben je gewond? Heeft hij je iets aangedaan? Waarom ben je überhaupt op school?!' Roep ik uit.

'ja, dat zou ik inderdaad doen, maar hij kwam op mij af. Ik ben niet gewond. Hij heeft me geslagen, maar niets meer. Ik ben op school om ervoor te zorgen dat Ryan je met rust laat,' legt hij uit. Ik zucht diep. Wat moet ik hier nou weer van vinden? Ik geef hem een knuffel en pak snel zijn pet van de grond. Ik wil dat hij weg gaat voor dat er nog meer problemen komen

'ga alsjeblieft naar huis... Ik wil niet dat je nog iets overkomt...' smeekt ze me. Hij zucht en zecht. 'okay... Maar ik moet nog 1 ding doen...'

'beloof je dat je daarna naar huis gaat?' Vraag ik snel. Dan kan hij het vast niet meer voor zichzelf verpesten.

'ja.'

'gelukkig. Tot ziens dan maar!' zegt ik vrolijk. Ik geef hem nog een kus en loop dan de school in.

Ik loop rechtstreeks naar mijn kluisje, pak mijn boeken en doe mijn kluis weer dicht. Ik draai me om en. 'Kut' vloek ik zachtjes. Daar staat Ryan. 'Hij kijkt me boos aan. 'waarom moet jij zo nodig mijn leven verzieken? Waarom leef je überhaupt. Je verpest altijd alles! Jou vriendje pakt al mijn vrienden af! Luister is goed! Als je het ooit nog goed wil maken met mij dan....' hij pakt mijn kin vast

Ik ruk me meteen los. 'Ik hoef niks goed te maken! Laat me gewoon met rust! Er zou jou niks meer overkomen, als jij mij maar met rust laat!'

'Niet zo snel meisje. Ik weet heus dat je net Jack naar huis hebt gestuurd en hij kan je nu dus niet redden! Luister ik wil wraak nemen op hem. En hoe kan dat beter dan het leven van zijn vriendinnetje zuur maken. Jij dacht vast dat je ''vriendje'' me wel op afstand kan houden, maar dat heb je mooi mis! Je kan alles voorkomen door mij elke dag 10 euro te geven. Begrepen?' Hij heeft een brede grijns.

'Weet je je bent echt dom! Denk je nou serieus dat....' ik wordt tegen de kluisjes aan geduwd en daar vast gehouden. Is het nou nooit klaar. Ik dacht dat bijna alles weer goed was. Maar hier sta ik dan als een rat in de val. 'Oke' zucht ik.

Hij kijkt te vrede. 'en je snapt natuurlijk dat je niks tegen iemand dan ook moet zeggen' ik knik teleurgesteld, ruk me los en ren weg naar huis. Als ik wel om me heen had gekeken had ik gezien wat Jack ondertussen deed, maar ik was alleen maar bezig met "ik wil naar huis".