73. Jenniffer

47 6 0
                                    

Ik drink zwijgend mijn chocomelk op. Ik mag Clara nu al helemaal niet. Ik wil niet dat Jack weer verliefd op haar wordt. Ik wil dat hij bij mij blijft. Ik weet eigenlijk wel zeker dat hij bij mij zal blijven, hij leek best wel boos op Clara. Clara moet zijn hart echt gebroken hebben. Ik zucht even diep. Deze avond is gewoon verpest door een bar vrouw. Tja daar kan ik nu ook niks meer aandoen. Ik ben gewoon zo bang dat Jack straks toch weer verliefd op haar wordt. 'Jenniffer. Ik voel me niet zo lekker' hoor ik Jack zeggen. Ik kijk hem aan hij is spier wit. 'Kom laten we naar huis gaan je ziet er heel wit uit.' Hij knikt. We lopen samen naar buiten terug naar zijn huis. Eindelijk aangekomen gaat hij meteen op de bank in de huiskamer liggen. Hij ziet er echt heel ziek uit. Ik pak een denken en leg het over hem heen. 'Ik voel me echt niet lekker' kreunt Jack. Ik heb zoveel medelijden met hem hij ziet er echt heel ziek uit. 'Je zult het nog wel vaker krijgen. Dat hoort bij die stomme dunne darm kanker.' Hij kijkt me verdrietig aan. 'Ik ga je moeder halen en daarna moet ik toch echt naar huis anders wordt m'n moeder ongerust.' Hij knikt instemmend en doet z'n ogen dicht terwijl ik naar boven loop. Daar tref ik haar aan terwijl ze de was aan het ophangen is. 'hey, Jack voelt zich niet zo lekker, maar ik moet naar huis. Jack ligt beneden op de bank.'
Ze kijkt me aan 'oke ik ga er meteen heen, doe de groeten thuis.'

Na een tijdje zit ik op de fiets naar huis. Ik zal morgen naar school wel weer langs gaan. Dan kan ik zijn moeder een beetje helpen. Het is maar goed dat z'n examens al gemaakt zijn. Anders had hij nu het probleem dat hij zich vaak misselijk voelt. Hij had dan de examens toch echt niet kunnen maken.

Als ik eindelijk thuis ben loop ik de trap op naar boven en maak me klaar om te gaan slapen. Mijn moeder doet de kamer deur open. 'Hoe was het met Jack?' Lacht ze.
Ik antwoord snel 'het was super gezellig, maar hij voelt zich nu wel erg misselijk. Ik ga morgen na school even naar hem toe.' Ze knikt instemmend 'kan ik ook mee.' Ach waarom zou mijn moeder niet mee mogen? 'Tuurlijk mag jij ook mee! Maar ik ga nu slapen welterusten.' 'Welterusten schatje' zegt m'n moeder terwijl ze mijn kamer uitloopt. Ik ga in bed liggen. Ik doe mijn ogen al snel dicht en val langzaam in slaap...

badboy heaven (compleet) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu