badboy heaven (compleet)

27. Jenniffer

Ik ben verveeld een spelletje aan het spelen op mijn mobiel. Ik krijg een appje van Jack. Zal hij de uitslag van de scan al hebben?

Jack: mag ik langs komen

U: natuurlijk mag dat! 💖

Jack: top! Ik kom er nu aan

Ik zet snel allemaal lekkers klaar. Dan kunnen we straks lekker veel eten. Na twintig minuten gaat de bel. Ik ren naar beneden en doe de deur open. Ik geef Jack een dikke knuffel en vraag hem mee naar binnen. Hij ploft op de bank neer. Ik kijk hem vrolijk aan. 'Ik heb allemaal lekkers zal ik het pakken?' Hij knikt vrolijk dus ik ren naar de keuken en leg alles wat ik klaar had op de tafel voor ons. Ik zie hem kijken. 'dat is toch veel te veel? Hoe kom jij aan zoveel eten?' Lacht hij. Ik leg uit dat ik gewoon alles wat ik in onze kasten kon vinden heb gepakt, omdat ik zin heb om heel veel te eten. Hij lacht weer. 'Lets get started' zeg ik dan. Ik pak meteen een stukje cake en begin te eten.  Hier had ik effen echt zin in. Jack begint met chocolade. Ook lekker! Ik ben wel echt benieuwd naar die scan. Ik had eerst eigenlijk het gevoel dat het slechter was geworden. Dat dacht ik aan hem te merken. Maar nu hij hier zo blij lijkt weet ik bijna zeker dat het toch beter was. Ik kijk hem aan. Zou ik het vragen? Ik moet het toch te weten komen, besluit ik. 'Ehm... hoe ging de scan? Heb je de uitslag al?' Ik zag zijn gezichtsuitdrukking gelijk veranderen. Ik zag dat hij bijna begon te huilen. Shit dat was niet mijn bedoeling. Ik geef hem snel een knuffel en houd hem stevig vast. 'het is... slechter geworden' zecht hij aarzelend. Ik merk nu dat ik ook bijna begin te huilen. Hij voegt er snel aan toe 'Maar ik heb nog steeds veel kans om beter te worden. Ze gaan me morgen testen of ik genoeg van die nieuwe goede cellen heb, zodat ik sterk genoeg ben. Dat is omdat met de chemo ze niet alleen de slechte maar ook de goede cellen kapot maakt... als ze vinden dat dat goed is, blijf ik een nachtje slapen en krijg ik overmorgen de chemokuur.' Legt hij uit. Ik knik en probeer snel te stoppen met huilen. Dat helpt hem ook niet verder. Ik veeg zijn tranen weg. Hij lacht kort naar mij. Dat ziet er zo schattig uit! Ik laat hem los en hij geeft me een kus. Ik zoen meteen mee. Dit voelt echt goed. Na een tijdje stoppen we. Ik zie hem blozen ook dat is schattig!  Hij krijgt weer een glimlach op zijn gezicht. 'Ik moet maar vooral veel lol maken' lacht hij. Ik knik instemmend. 'Zin om naar de kermis te gaan?' Vraag ik dan. 'is goed' reageert Jack 'maar ik mag niet in attracties die ondersteboven gaan of heel wild zijn. Maar Octopus enzo mag wel.'  Eerst moet nog effen wat eten denk ik bij mezelf. Ik pak de chocolate chip cookies en eet wat op. Ook Jack gaat weer wild door met eten. Na een half uurtje hebben we genoeg van eten en kletsen. We besluiten te gaan. 'Ik betaal de kermis!' Roep ik snel. Ik zie dat Jack nee wilt zeggen, maar als hij in zijn zakken voelt vindt hij niks en zegt dan maar 'Ik betaal je wel terug' no way!  Ik wil het betalen als soort van cadeautje. 'echt niet ik trakteer en dat blijft zo!' 'Als jij je beter voelt als je trakteert dan vindt ik het goed.' Zegt hij zuchtend. Dus ik ga hem nu lekker verwennen met mijn geld op de kermis. Zo gaan we op weg. Ik kijk opzij ik ben blij dat hij nu effen gelukkig is.