badboy heaven (compleet)

36. Jack

'beste Ryan, waarom blijf je je bemoeien met onze relatie, die op dit moment helemaal perfect is? Ben je misschien jaloers? Zal ik anders even naar Kate gaan om haar even te vertellen dat jij stiekem op Jenniffer verliefd bent en haar dan ook gelijk bedreigen dat als ze er niet voor zorgt dat jij met je vieze poten van Jenniffer af blijft, ik haar wat doe?' zeg ik rustig.

'dat is belachelijk Jack! Je weet toch....' begint Ryan

'ik vind het anders niet veel belachelijker klinken dan wat jij je beste vriend en zijn vriendin nu flikt. Of vind jij van wel?' vraag ik me hardop af. Ik kan duidelijk zien dat Ryan kwaad wordt. Hij stapt op me af.

'jij blijft van Kate af...' zegt hij woedend. Ik pak hem bij zijn kraag en smijt hem tegen de muur aan.

'en bleef jij ook van Jenniffer af?!' schreeuw ik nu. Ryan komt overeind en rent op me af. Hij haalt naar me uit, maar ik kan hem nog net ontwijken.

Nu is het mijn beurt en ik ram hem in zijn gezicht. Hij wankelt naar achteren, maar rent meteen weer op mij af. Hij haalt uit en raakt me op mijn neus. Ik hoor een harde krak en weet meteen dat mijn neus is gebroken. Ik proef bloed in mijn mond en voel de warme vloeistof uit mijn neus stromen.

'Jack! Stop daar mee!' hoor ik Jenniffer roepen. Ik twijfel even, maar zodra Ryan me weer slaat heb ik niet echt een keuze. Ik geef Ryan een reeks van slagen en vervolgens een knietje waardoor hij in elkaar krimpt. Ik spring boven op hem en begin hem helemaal in elkaar te slaan.

Ryan schreeuwt naar hulp. Watje. Ik voel Jenniffer mijn arm vastpakken.

'HOU OP JACK!' schreeuwt ze. Ik ruk kwaad mijn arm los en ga door met Ryan slaan. Ik begin buiten adem te raken. Shit.

Plotseling wordt ik van Ryan afgetrokken door meerdere mensen. Ze houden me stevig vast. Ik doe nog een poging om me los te rukken, maar het lukt niet...

Ryan ligt als een hulpeloze baby op de grond te janken. Zijn gezicht zit helemaal onder het bloed. De helft van dat bloed is waarschijnlijk van mij...

Ik kijk naar Jenniffer. Ze staat met tranen in haar ogen toe te kijken. Ik voel me meteen een beetje schuldig.

Ik zie de directeur zich naar ons toe haasten.

'Jack, meekomen!' brult hij.

'en Ryan dan?' roep ik.

'Ryan gaat naar de eerste hulp.'

'ik heb ook een gebro...'

'STILTE! Jij gaat even mee.' zegt hij.

Ik word losgelaten en ik loop achter de directeur aan.

Wanneer we in zijn kamertje zijn aangekomen gaat hij achter zijn bureau zitten. Het bloed stroomt nog steeds uit mijn neus, maar de directeur leek het niet eens te merken

'Jack, waar was dat voor nodig?'

'die loser bedreigde Jenniffer.'

'dus? Moet je dan meteen een gevecht beginnen?'

'boeit het u serieus niet dat er een meisje bedreigd wordt in uw school?!'

'wat me nu boeit, is dat er een jongen in elkaar geslagen is en in de eerste hulp ligt!' schreeuwt hij. Mijn mond valt open.

'heeft u mijn neus niet gezien?! Helemaal kapot geramd!'

'goed excuus hoor. Ik weet heus wel dat het door je leukemie komt. Jij maakt er gewoon misbruik van!'

'laat. Mijn. Ziekte. Erbuiten! Ik kreeg letterlijk een vuist tegen mijn neus aan en u zegt dat het leukemie is? Waarom zou ik er überhaupt misbruik van maken?! Ik ga er misschien wel dood aan!'

'okay. Nu is het klaar. Je bent geschorst!'

'graag,' snauwd ik en ik loop woedend het kamertje uit. Ik heb het helemaal gehad.