badboy heaven (compleet)

22. Jack

Ik open het fotoalbum en ik zie op de eerste foto een foto van mij op mijn vader's schouders. Nog voordat hij ziek was en zelfs nog voordat Emily geboren was. Mijn vader was altijd al mijn rolmodel geweest. Helaas was ik nooit zoals hem en ik zal ook nooit zoals hem worden.

'hier was hij nog niet ziek...' zeg ik en ik kijk Jenniffer even aan die met geschokte ogen mij aan zit te kijken.

'jullie lijken bijna precies op elkaar!' zegt ze. Ik glimlach en kijk weer naar de foto. Ik lijk inderdaad heel erg op mijn vader. Elke keer probeer ik mezelf ook als hem voor te stellen. Een succesvolle, zorgzame en trouwe man. Ik ben bijna het tegenovergestelde. Het enige wat we gemeen hadden wat niet met uiterlijk te maken had was kanker... Ik kijk naar mezelf op de foto. Ik was altijd een vrolijk en gelukkig jongetje geweest, totdat mijn vader overleed. Mijn moeder en ik waren gebroken. Emily begreep er toen nog niets van. Ik blader door naar de volgende foto's.

Al snel komt Emily ook voor in het boek. Ik herinner me dat we erachter kwamen dat mijn vader ziek was niet lang nadat we erachter kwamen dat mijn moeder zwanger was. Ik bladerde door en mijn vader zag er steeds zwakker en zwakker uit. Zijn haar begon uit te vallen en hij was steeds minder te zien op foto's. Totdat hij helemaal niet meer te zien was... We hebben nooit meer een ander fotoalbum gehad na mijn vader's dood. Ik heb pas door dat ik aan het huilen ben zodra Jenniffer haar armen om mij heen slaat. Ik sluit het album en ik leg mijn hoofd in Jenniffer's nek. Ze gaat weet met haar hand door mijn haren en geeft me zo nu en dan een kus op mijn hoofd. Ik was nooit zo emotioneel, maar bij Jenniffer heb ik gewoon het gevoel dat ik me helemaal kan laten gaan.

Na ongeveer een halfuur laat Jenniffer me weer los en veeg ik mijn tranen weg.

'het is al laat... We moeten morgen naar school...' zeg ik. Jenniffer knikt instemmend en ik klim van mijn bed af om me om te kleden. Ik trek mijn shirt uit en ik zie Jenniffer een beetje ongemakkelijk het bed uit komen. Ik glimlach naar haar en zeg: 'je mag wel een schoon t-shirt van mij lenen. Je kan je in de badkamer omkleden als je je ongemakkelijk voelt bij mij.' ik open mijn kast en pak er een groot t-shirt uit en geef het aan Jenniffer. Ze glimlacht naar mij en loopt de kamer uit. Nadat ik me omgekleed heb in mijn pyjama haal ik Emily en ga ik op mijn bed wachten op Jenniffer.

Na een paar minuten komt ze binnen met mijn t-shirt aan. Het staat haar wel schattig, want het is veel te groot en ze ziet er zo klein in uit.

'heb je er problemen mee om samen in een bed te slapen?' vraag ik haar. Ze schudt haar hoofd en klimt glimlachend omhoog. Ze gaat naast me liggen en ik doe het licht uit. Ik draai me om naar Jenniffer en geef haar een kus. Ik draai me weer om naar mijn rug en kijk naar het plafond. Wat zou het toch cool zijn als ik naar de sterren kon kijken door mijn plafond heen... Plotseling voel ik dat Jenniffer met haar hoofd op mijn borst gaat liggen. Ik sla een arm om haar heen en val met een glimlach in slaap.