badboy heaven (compleet)

31. Jenniffer

Ik zit in het klaslokaal wat te schetsen. Ik weet dat Jack niet naar school komt vandaag, maar stiekem hoop ik dat hij toch onverwachts het lokaal binnen komt lopen. Ik kijk naar achteren en zie Jack's vrienden wat tegen elkaar fluisteren terwijl ze naar mij kijken. Ik draai me weer terug en ga verder met tekenen. Deze les zit ik niet bij Kate in de klas dus het is weer eens super saai.

Wanneer de les afgelopen is, is het pauze en loop ik alleen naar de aula. Terwijl ik op Kate aan het wachten ben, zie ik Jack's vrienden naar mij toe lopen.

'jij bent Jack's vriendin toch?' vragen ze. Ik knik voorzichtig en zie dat sommige van de jongens beginnen te grinniken.

'weet jij waarom hij niet op school is de laatste tijd en waarom hij nooit tijd heeft om af te spreken?' vragen ze.

'ehh... Geen idee...' lieg ik. Ze lijken het door te hebben.

'lieg niet!'

'ik weet niet waarom hij niet op school is en ik begrijp niet waarom hij nooit tijd heeft om af te spreken... Hij kan namelijk altijd met mij afspreken...' shit... Het laatste had ik niet moeten zeggen... Ik zie Ryan boos worden en hij komt naar voren lopen met een kwaad gezicht.

'luister... Jack is onze beste vriend en jij gaat hem niet van ons af pakken! Hij geeft waarschijnlijk toch niets om je! Hij is de grootste player die ik ooit heb ontmoet! Hij zou nooit veranderen voor één simpel meisje. Hij is alleen maar bij je zodat hij je uiteindelijk in zijn bed kan krijgen! Hij mag dan wel je "vriendje" zijn en heel lief zijn nu, maar zodra hij zijn doel bereikt heeft, dumpt hij je zonder een enkel probleem! Hij ziet jou als een challenge, niet als vriendin! Zorg ervoor dat Jack meer tijd met ons doorbrengt, anders doen we je wat!' zegt hij kwaad en ik geloof hem... Ik dacht dat hij voor mij veranderd was, maar het was fout om te denken dat iemand zo makkelijk kan veranderen voor één iemand... Ik knik en ze draaien zich om en lopen weg. Ik voelde tranen achter mijn ogen branden.

Plotseling herinner ik me Jack's ziekte. Volgens hem ben ik de enige die over zijn ziekte weet. Kate niet meetellend... Misschien is het ook gewoon een tactiek?

De rest van de schooldag kan ik niet stoppen met denken aan Jack en wanneer de school eindelijk uit is besluit ik Aslan te bezoeken. Ik ga langs mijn huis om het voer op te halen en ga dan naar het straatje waar Aslan "woont".

Zodra ik daar aan kom, zie ik Aslan meteen naar me toe rennen. Ik geef hem een aai over zijn kop en geef hem wat te eten.

Plotseling krijg ik een berichtje binnen op mijn telefoon. Ik kijk en zie dat het Jack is.

Jack
Heyy, Jenniffer. Waar ben je? Zullen we Aslan mee naar huis nemen?

Hij wilt je verleiden... Hoor ik een stemmetje in mijn hoofd zeggen. Ik doe snel mijn telefoon uit. Ik moet Jack gewoon vergeten...