badboy heaven (compleet)

28. Jack

Ik heb het zo erg naar mijn zin met Jenniffer op de kermis. Ergens voel ik me een beetje schuldig dat Jenniffer alles zelf betaalt, maar ze schijnt het heel graag te willen.

Na de kermis halen we een pizza en gaan we samen op de stoeprand zitten en eten. Iedereen is op de kermis, dus de straat waar wij zitten lijkt wel uitgestorven. Ik pak een slice van onze pepperoni pizza en begin te eten.

Plotseling voel ik iets zachtjes tegen mijn arm drukken en komt er een kitten tevoorschijn. Hij is wit en grijs en een vleugje rood. Hij loop over mijn schoot naar Jenniffer en geeft haar kopjes tegen haar kin. Jenniffer begint te lachen en aait de kitten. De kitten draait zich weer om en loopt weer mijn schoot op. Hij gaat op zijn achterpoten staan en leunt met zijn voorpoten tegen mijn borst. Hij ruikt aan de pizza in mijn hand en begint te miauwen.

'heb je trek?' vraag ik. Als antwoord krijg ik een andere miauw en lachend pak ik een stukje pepperoni van mijn pizza. Ik geef het aan de kitten en hij schrokt het op. Hij kijkt me aan met hongerige ogen en we geven hem alle pepperoni op de pizza. Nadat we met z'n drieën de pizza op hadden gegeten rolt de kitten zich op op mijn schoot en sluit zijn ogen terwijl Jenniffer hem zachtjes aait.

'zullen we hem Aslan noemen?' vraagt Jenniffer plotseling.

'ja! Goed idee!' zeg ik en ik kijk naar slapende Aslan. 'zou hij een zwerfkat zijn?' vraag ik me af.

'ik denk het wel. Hij zit onder de vlooien...' zegt Jenniffer terwijl ze even tegen Aslan's vacht in aait en er inderdaad allemaal kleine beestjes zit.

'zullen we hem morgen weer opzoeken? Dan nemen we wat kattenvoer mee.' vraag ik Jenniffer. Ze knikt enthusiast. Dan besef ik me dat ik morgen in het ziekenhuis lig... 'wil jij hem dan opzoeken en voeren?' vraag ik dan. Jenniffer knikt weer. Nu iets minder enthusiasts. We blijven nog de hele middag buiten zitten met Aslan.

's avonds gaan we naar Jenniffer's huis. Ik app mijn moeder om me op te komen halen. Terwijl ik op haar wacht zit ik met Jenniffer op de bank. Ik kijk haar aan. Ze zit wat verveeld voor zich uit te staren. Ze kijkt mij ook aan en ik druk mijn lippen op die van haar. Ik trek Jenniffer op mijn schoot en blijf haar zoenen. Ik zal hier nooit genoeg van krijgen. Ik sla mijn armen om haar middel en ze gaat met haar handen door mijn haren. Ik hou ervan wanneer ze dat doet. Ik laat mijn handen voorzichtig naar beneden glijden, maar helaas heeft Jenniffer dat door. Ze trekt terug en slaat mijn handen. Ik begin te lachen en kus haar snel weer, maar deze keer houd ik mijn handen op Jenniffer's wangen.

Plotseling gaat de bel. Jenniffer gaat snel van mijn schoot af en loopt naar de deur. Ik loop achter haar aan. Mijn moeder staat voor de deur. Ik trek mijn jas en schoenen aan, dank Jenniffer voor alles, geef haar een kus en loop haar huis uit, maar voordat ik bij de auto aankom hoor ik Jenniffer nog achter mij roepen: 'Jack!' Ik draai me om en kijk Jenniffer vragend aan.

'sterkte morgen in het ziekenhuis.' zegt ze voorzichtig. Ik glimlach licht en knik. Daarna draai ik me om en loop samen met mijn moeder naar de auto.