SPARKS from RED

SR : part 42

This is it...for today

Nakabawi na ako sa inyo ha...

Sometimes...you have to fall, to be able to learn, to be strong...and stand on your own.

Sonetimes, you have to give up someone not because you don't care anymore but they are...

Quote of the day...

-

"Sure ka na ba sa decision mo?" tanong ni Fe.

"Dapat nga noon pa. Naging martir lang ako. Pero hindi ako nagsisisi, mahal ko siya" sagot ko habang nakasandal sa head rest ng sofa.

"Hey ladies. Freshen up muna" inabot sa amin ni Randel ang fresh orange juice.

"But what made you decide na finally, ito na. Na kaya mo nang iwan siya" muling tanong ni Fe habang nakaupo sa tabi ko.

"Alam mo Fe. Masarap ang magmahal, lalo na kung mahal ka din ng taong mahal mo. Pero mahirap kung ang mahal mo eh may mahal namang iba. Pareho lang kaming nahihirapan. Kaya I decided to let go"

"Kahit mahal mo siya?. Pero wait----akala ko ba nagbabago na siya" ungkat nito.

"Oo----pero may purpose pala yon. Siguro inisip niya na hindi ako masasaktan pag nakipag hiwalay na siya sakin. Kasi naging mabait na siya. Pero mas masakit yon Fe. Umasa ko"

"I understand" sagot ni Fe sabay gagap sa kamay ko.

"Love yourself Adel. He's not worth. Base sa mga kwento mo----naging masama ang turing niya sayo. Even a guy hates you, he should not hurt you in any aspects. Kung hindi ka niya talaga mahal, then sana, nakipag hiwalay nalang siya sayo ng mas maaga. Kaysa naman na sinaktan ka pa niya. You suffer like hell Adel. And I support your decision. Stay here whenever you want. How long you want. It's ok to me. Mas ok pa yon kasi na babantayan ka namin ni Fe. And don't worry about anything, ako na ang bahala don" si Randel

"Salamat Randel. Salamat Fe" taos pusong pasasalamat ko.

"Alam na ba nina tita ang ginawa mo?" pag iba ni Fe ng usapan.

"Hindi pa. Pero gusto ko silang makausap. Siguro bukas pag handa na ako" sagot ko.

"Alam ba ni Red ang kalagayan mo?" muling usisa ni Fe.

"Hindi. At ayaw kong malaman nya ngayon. Saka nalang siguro"

"I understand. Kahit naman siguro ako hindi ko sasabihin. Don't worry Adel, nandito lang kami" niyakap ako ni Fe at unti unti tumulo ang luha ko.

"Group hug" sabi ni Randel kaya nakiyakap narin ito.

"Be strong ok. We're here for you" bulong pa ni Randel.

Na lalong nagpabalong ng mga luha ko.

Totoo ang kasabihan na sa oras nang kagipitan, may kaibigan kang maaasahan.

At si Fe yon. Kasama pa si Randel na kahit hindi ko pa lubusang kilala ay puro kabutihan na ang pinapakita sa kin.

I may not have all the things in this world. Pero I have this two people who is worth.

Kasama ang mga magulang ko at si nanay Pinang.

Si Red...I still love him. But I have to let go. The pain and heartaches should come to an end. And I've decided to late.

Too late coz I learn to love him more despite the fact that living with him is like hell.

Pero ginusto ko ang lahat ng yon...ang importante nalang ngayon. Kailangan kong maging matatag.

Hindi para sa akin...

Kundi para sa magiging anak namin.

I didn't expect na ang isang gabing pinagsaluhan namin ay magbubunga pala.

That's why I decided to leave. Hindi makakabuti sa magiging anak ko kung mai-stress ako. Baka kung mapaano  pa siya.

I can afford to lose him but not my little angel..

Siya na ngayon ang magiging buhay ko. Ang magiging lakas ko. Lalaban ako sa buhay para sa magiging anghel ng buhay ko.

To be continued...

Pak juntis....😂😂