This chapter is dedicated to my parents...and to all the parents out there...
Specially to my motherwho passed away years ago...you're still in our heart no matter how many years will passed.
I love you...Mula sa anak niyong "malambot ang ilong" sabi ng tatay ko.
Kahit paano, nag enjoy ako sa birthday ko kasama sina Randel, Fe, nanay Pinang at si Hopie.
Hindi na nakapunta pa sila mama at Papa at naiintindihan ko naman.
After lunch ay nag ikot ikot lang kami at si Randel, puno na naman ang compartment ng kotse nito dahil sa mga laruang binili nito para kay Hopie.
Si Red, bumibili din pero hindi ganon karami. Pag malaki na daw si Hopie saka niya bibilan ng marami dahil marunong na itong mag appreciate.
Nang mapagod na kami kakaikot sa mall ay nagkayayaan na din kaming umuwi.
Pero napansin kong hindi yun ang way papunta sa bahay.
"May lakad pa ba kayo Fe " tanong ko dito.
"May bibilin lang si Randel, then saka tayo uuwi" sagot naman nito kaya tumahimik na ko.
Napakunot ang noo ko nang makita kong sa resto ni Red kami papunta.
"Bakit dito?" pagtataka ko.
"We're here. Let's go Adel" naunang lumabas si Fe at kinuha si Hopie sa back seat katabi ko.
"Wait---
"Let's go" Si Randel. Hinila niya ako sa kamay kaya napasunod nalang ako dito.
Pagpasok namin sa loob ng resto...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Happy birthday Adel
Bati ng lahat.
Hindi ako nakagalaw mula sa kinatatayuan ko kaya hinila na ako ni mama at papa para pumunta sa bandang gitna ng resto.
Isa isang lumapit sakin ang mga staff ni Red, bawat isa ay may inaabot na pulang Rosas kasabay din ng kanilang pagbati na tinatanguan ko nalang dahil naluluha na ako.
Sa sobrang saya.
Si mama at Papa ay lumapit din bitbit ang kanilang regalo.
"Anak----happy birthday ulit. Alam ko nagtatampo ka dahil akala mo, ipinagpalit na namin ang araw na to sa ibang bagay. Hinding hindi mangyayari yon nak. Because you were more important than anything in this world. Alam mo ba, nung isinilang ka sa mundong ito, iyon na ang pinakamasayang araw para sakin, sa amin ng papa mo. You're smile and laughter brings so much happiness in our lives. Kahit na sobrang kulit mo, sobrang likot, hindi namin ipagpapalit ang mga panahong yon sa kahit ano pa man. And when we've almost lost you, gusto ko na ding mawala non. I can't bear to lose you nak. But God has been so grate dahil hindi niya hinayaang mawala ka samin. At nadagdagan pa nung dumating si Hopie. Ang wish namin para sayo anak----follow your heart. Choose what or who will makes you happy, because you deserve it" umiiyak si mama habang sinasabi sakin ang menage niya.
"Just be happy anak. Your mom already said it----your happiness is our happiness, happy birthday" Si Papa.
Yumakap ako sa mga ito ng sobrang higpit dahil alam kong kulang pa ang yakap na yon upang masuklian ang sobra sobra nilang pagmamahal sakin.
I was so blessed to have them as my parents.
At kung mabubuhay muling ako sa mundong ito....sila parin ang gugustuhin kong maging mga magulang.
Parents do mistake, do wrong decision sometimes------but one thing is for sure, they'll never be wrong for loving their child.
Parents love is the greatest love in this world.
No one can beat it.
No one can replace it.
Because they love unconditionally....
To be continued...
So love your parents no matter what...becauseI've experienced to lost my mother...
