SPARKS from RED

SR : part 101

We've watched a movie first bago kami nagtuloy sa tagaytay. Sa isang open resto kami kumain kung saan mai-enjoy mo ang view.

Fresh air

Green nature

Nakakabawas sa iniisip ko.

Tungkol kay Red...Tungkol sa amin.

I keep on observing him. Hindi ko pa kayang mag tanong directly. 

I wanted to know, yet I'm hesitant to asked him.

Kung natatakot akong masaktan?...siguro oo.

Kung sanay na ako?

Oo...sanay na but this time, it's totally different. He make feel love, being cared. And living with him, it really changes me. The feeling I have for him goes deeper. And it's not only me who'll get affected if ever na maghiwalay kami. Si Hopie, siya ang mas mahihirapan. And he needs a father pero paano nga kung hindi na ako ang mahal nang daddy niya. Ayaw kong ipilit ang sarili ko.

It takes two to tango...Sabi nga.

Sagwan para sa bangka.

Haligi para mabuo ang isang tahanan.

"Hey, may problema ba?" Untag nito.

Umiling ako  "May naalala lang ako" I lied.

"What's is it?"

"Nothing. Let's eat" Pag iba ko ng usapan.

"After this, pasyal tayo sandali then we'll head back home. Baka hinahanap na tayo no Hopie"

"Sige" sagot ko nalang "Daan muna tayo sa mall. May bibilin lang ako" pahabol ko.

"Sige honey"

I should be happy. Yun ang dapat na maramdaman ko ng mga sandaling yon. Pero bakit hindi ko magawa.

Am I being paranoid?

Pero hindi eh...I've seen it. Yung message ni Elizabeth.

And you'll never say "love you" kung wala lang.

Gaano na katagal itong tinatago ni Red sakin.

-

Sinamahan niya na akong mamili ng mga gamit, para sa bahay,  gamit ni Hopie at ibang mga person ka needs namin.

Pumipili ako ng mga damit ni Hopie ng mag ring ang cellphone nito.

"I'll take this honey. Just continue" sabin nito bago lumabas ng stall.

Pinagmasdan ko ito habang nakikipag usap. Mahina ang bawat sagot nito na tila ba takot siyang marinig ko.

Ibinalik ko ang attention ko sa ginagawa ako ng pinatay na nito ang cellphone niya.

"Honey, Punta lang akong men's room"

"Sige"

Mabilis itong lumayo. Tinigilan ko ang pamimili saka ko ito palihim na sinundan.

Ang paalam nito ay sa men's room ang punta niya, pero sa isang restaurant ito pumasok.

I'll keep distance para hindi niya mahalata na sinusundan ko siya.

There, I see him habang papalapit sa isang table. It's in the corner at may babaeng nag iintay.

And I've felt insecured. Ang ganda nito. Sobrang ganda.

Hindi nakapagtataka kung magka gusto dito si Red.

The woman stood up and gave Red a hug.

And.....Red kiss her sa cheek.

Biglang nanlambot ang mga tuhod ko na kinailangan ko pa ng mahahawakan para hindi ako matumba.

Isa lang ang ibig sabihin nito, niloloko niya ko.

Biglang umagos ang mga luha sa pisngi ko kaya nagpunta ako sa cr. Someone saw me pero binalewala ko nalang at nag kulong sa isa sa mga cubicle.

There...I cried silently.

I've felt betrayed.

Bakit kailangan kong masaktan ulit? 

Bakit kung kailan akala ko okay na?

Bakit kung kailan sumugal ako ulit? 

Bakit kung kailan masaya na ako?

Bakit palaging may hadlang?

Hindi ba talaga ako pwedeng maging masaya?

To be continued...