"How's my baby?" nilapitan ko ito sa crib. Tuwang tuwa itong pinagmamasdan ang pag galaw ng lobo na nililipad ng hangin mula sa nakabukas bintana."Maligo ka na para makapag pahinga ka na" utos ni Honey.
Kinuha ko ang damit na binigay nito pati ang towel.
"We will talk later" bulong ko.
"Tungkol saan?" Tanong nitong hindi man lang tumitingin sakin.
Inabala nito ang sarili sa panonood kay Hopie.
"Later honey" sagot ko.
After kong maligo ay nakita ko itong nakahiga ito sa kama katabi si Hopie.
"Is she going to sleep beside you?
"Hindi. Nilalaro ko lang. Ayaw pang matulog eh. Naaaliw masyado" habang hinahalik halikan ang pisngi nito.
Tumabi ako sa mga ito.
Syempre...Doon ako sa tabi ng mommy.
Kakaligo lang din nito kaya amoy na amoy ko parin ang mabangong sabon na gamot nito pati shampoo.
Yumakap ako mula sa likuran nito "honey" bulong ko dito.
"Ano?"
"May gusto ka bang sabihin?"
"Ano naman?" Patay malisyang tanong nito.
"Tungkol kanina. Sa phone"
"Anong tungkol don?"
"Patay malisya ganon. Sinabi mo kanina, mahal mo ko. You even called me Honey----does it mean na okay na tayo"
"Okay naman tayo di ba"
"I know. What I mean is, can I asked you to come back. Sa house natin. Kayo ni Hopie"
"Napapagod ka na ba magpunta dito?" Tanong nito sakin saka humarap.
"Of course not. Ewan ko, gusto ko lang kasing maranasan na uuwi ako ng bahay na nandoon kayo. Na may anak at asawa ng nag iintay sa pagdating ko. Sounds corny pero it makes me feel so complete, so happy, and so In love. Pakiramdam ko kasi, makukumpleto lang ako kapag kasama ko na talaga kayo. Can you?" Pakiusap ko.
"I'll think about it"
"Thank you honey ---pero can I hear it again. Yung I love you mo"
"Gusto mo talagang marinig?" Tanong pa nito saka tumitig sa mga mata ko.
"Oo----matagal na. Pero bago mo sabihin yon, let me say something. I know, marami kang hinanakit sakin. Maybe you hated me pero never kong narinig na sinumbatan mo ko. Nasaktan kita, in all aspects. Pero wala akong narinig sayo. I never treated you right before. And I'm such a jerk honey. I'm so sorry sa lahat lahat. Alam ko, it's not enough. At patuloy akong hihingi ng tawad sayo just to prove to you how sorry I was. That I love you. Sorry if I realized that too late. Too late that I've almost lost you. And I can't forgive myself. Will you forgive me Honey" I was a bit teary eyed now that I confess what's bothering me. Yes I'm happy being with them but I know, I should say sorry. And I must hear her first. What was she thinking, what her heart feel about it. And I'm willing to accept whatever she's going to say.
"Honey, nakaraan na yon. At ayaw ko na sanang pag usapan pa. Pero sige---para magkaroon na tayo ng closure sa past. Alam mo---masaya ako noong ikinasal tayo. Dahil nga mahal kita. Minahal kahit noon palang muli tayo nagkita. Lahat ng pananakit mo, kinaya ko. Not only because of my parents. Kinaya ko dahil umasa ako na one day, matututunan mo din akong mahalin. At nangyari na yon ngayon. Kaya naniniwala talaga ako na lahat ng pagtitiis ng isang tao, may kapalit din sa huli. Nandito ka na. Kayo ni Hopie. At mahal na mahal parin kita Red. Mula noon, hanggang ngayon. Ikaw lang ang may kayang magpatibok ng puso ko. At alam ko, ikaw din ang dahilan kaya buhay ako. Yung pagmamahal mo ang bumuhay sa puso ko"
"I love you so much honey"
"I love you too honey"
Then I kiss her passionately.
To be continued...
Hindi pa tayo susuong sa apoy...tiis tiis muna 😂😂
BINABASA MO ANG
SPARKS from RED
FanfictionWAGAS na pagmamahal? Meron pa nga ba nito? Kayo ba? Naranasan niyo na bang mahalin ng WAGAS o nagmahal na ba kayo ng WAGAS ?