Habang nag la-lunch kami ay biglang umiyak si Hopie.
"Ako na---just eat" utos nito.
Mabilis itong nag hugas ng mga kamay bago kinuha si Hopie sa stroller nito.
"Hungry ka na baby?----let's go to your room, gagawan ka ng milk ni daddy" mahinang sabi nito pero dinig na dinig ko.
Daddy...
Napangiti ako.
"Mukang may isang nangingiti diyan---di ba pa" Si mama.
"He'll be a good father. Yun ang nakikita ko Adel" Si Papa.
"Sigurado po kayo?"
"Ganyan na ganyan ako sayo nung baby ka pa. Kakalimutan ko kung ano man ang ginagawa ko para lang ma asikaso kita. Kahit nagugutom ako o pagod, okay lang sakin basta maalagaan lang kita" Si papa.
Tumayo ako at nag back hug kay papa.
"Thank you pa---ma, mahal na mahal ko po kayo"
"Alam namin yon nak. At we love you too---pati si Hopie" Si mama.
-
Pumanik na ako sa room namin ni Hopie after lunch at nakita kong nasa mga bisig parin ni Red si Hopie habang nakahiga sa sofa.
Tulog ito pareho.
Kinuha ko ang kumot at kinumutan ko ang mag ama. Ang ganda nila pagmasdan.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Use your imagination nalang na si Red yung guy...except the beard. Tinatamad ako mag edit hehe...
Kung hindi lang sa mga nangyari sa past, ang saya na siguro namin ngayon.
Wala siguro akong doubt sayo Red. Na anytime, bigla ka nalang mawala. Mapagod.
Maging masaya nalang siguro ako ngayon hanggat nandito ka. Kung dumating yung time na ready na ako at nandiyan ka parin, babalik kami sayo ni Hopie kahit hindi mo hilingin.
Just prove to us na this time...wala na akong dapat pa talagang ikatakot o pagsisihan.
Siesta time narin naman kaya naupo ako sa rocking chair. Medyo kulang din naman kasi ako sa tulog lalo na pag sinumpong si Hopie.
Yung sa madaling araw siya gising tapos sa umaga naman tulog ng tulog. Mahirap pero masaya.
May oras pang gustong gusto nito ang kinakausap siya sa gabi. Kahit napipikit nako, pinipilit ko paring gising ang diwa ko. I won't trade that moment to anything. I want to remember everything habang maliit siya.
At si Red...
I remember na may sinabi sa akin si Fe.
Na si Red ang posibleng dahilan kaya nabuhay ako.
His love for me brings me back to life again.
Ano yon...Sparks?
Sparks from Red!
Parang kuryente na dumaloy sa mga ugat ko patungo sa puso ko.
Posible pala yon.
Well---kung iyon nga ang dahilan, at si Red ang naging daan para mabuhay ang muli.
