SR : part 47

2.3K 150 113
                                    

Isang bagsak nga diyan para sa comment na ito

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Isang bagsak nga diyan para sa comment na ito...thanks @amsterlovelyjapsonLa

Got a point di ba mga beshy...

-

"You follow my instructions" Si Randel habang kausap ang private detective na hinire ni Red.

"Tulad ng napag usapan natin boss. Madali naman akong kausap" sagot naman nito.

"Good. Hanggang sa susunod" bilin pa nito.

"Pag nalaman niya to kayo na bahala sakin boss" sabi naman ng detective.

"Ako na po ang bahala sa inyo kuya. Basta ilihim niyo po ang nalalaman niyo" sagot ni Adel.

"Sige ma'am. Aasa po ako. Tutuloy na po ako" paalam ng detective.

Nang makalayo na ito...

"So----talagang pursigido siyang makita ka" Si Fe.

Nag kibit balikat lamang si Adel.

"He didn't love you right? So why all of sudden, he's searching for you?" si Red.

"Hindi ko din alam Randel. May sakit si daddy Kenzo that might lead to death if he finds out about what happened, I think that's what's he's scared off" sagot ni Adel.

"Maybe" sabay kibit balikat ni Randel.

"Or maybe---nakokonsensya" singit ni Fe.

"Si Red?-----that's imposible. Natatakot lang yon" sagot muli ni Adel.

"Paano kung mahal ka pala niya" muli si Fe.

"Fe----may sakit ka ba. Alam mong imposibleng mangyari yon. Si Ven ang mahal niya. Kaya nga niya ako sinaktan di ba. Para iwan ko siya. Nang sa ganon, mabalikan niya si Ven" sagot ni Adel.

"Pwedeng magbago ang ihip ng hangin Adel. Hindi ko sinasabi ang mga ito pabor kay Red. Iniisip ko lamang kayo. That baby needs a father. At kailangan mo ng katuwang sa pagpapalaki sa kaniya" dagdag ni Fe.

Hindi na kailangan Fe...gusto kong isatinig.

"He can still be a father to our baby. Hindi ko naman ipagkakait yon. Pero yung magsama ulit kami. Malabo na yon Fe" sagot ni Adel.

"Do you still love him?" si Randel.

"Hindi naman mawawala yon Randel. Pero kailangan ko na din mahalin ang sarili ko. Anak ko nalang ang iniisip ko,  hindi na ang sarili ko" sagot ni Adel.

"It's been a months. Mukang kailangan mo nang mamili ng mga baby dress" si Fe.

"Palagay ko nga" sang ayon na sagot ni Adel.

"I'll drive. Let's go" Si Randel.

"Hindi ako makakasama ngayon. Nirarayuma si nanay. Pupuntahan ko pagka galing dito" Si Fe.

"Sige----ikumusta mo ako ha. Pasensya na kamo kung madalang na akong makapunta sa bahay"

"Okay lang. Si nanay pa ba. O sige mag ingat kayo ha. Bye friend" yumakap ito sa akin bago lumapit kay Randel.

"Bye sweetie" saka humalik sa labi ng binata.

"I'll sent you home first" alok ni Randel habang yakap ang kasintahan.

"No need----baka masundan pa kayo ni Red ng hindi niyo nalalaman. I can take care of myself. Mas kailangan ni Adel ang tulong mo sweetie" pagtanggi ni Fe.

"Okay----sabi mo eh" Si Randel

"Salamat friend. Ang sweet niyo talaga no. Pero wag mang inggit. Sa room kayo pwede" nangingiting sabi ko.

"Get a room daw. Tara" nakangising pag sang-ayon ni Randel.

"Suntok gusto mo" saka ito kumawala sa bisig ni Randel "Aalis na ko. Mag ingat kayo. Bye inaanak" humalik pa muna ito sa tiyan ko bago tuluyang lumabas ng condo.

Sa condo ako ni Randel nag stay mula ng umalis ako sa bahay namin ni Red.

It's such a blessing in disguise ang pag uwi niya ng Pinas dahil that was the time na kailangan ko ng masasandalan.

And I'm so grateful dahil napaka buti nilang dalawa sakin. Kahit pa sina papa at mama, nagawa nilang sundin ang kahilingan ko para narin sa ikatatahimik ng lahat.

Nasaktan ako ni Red pero wala akong intention na saktan siya in return. Tama na yong tahimik ang buhay ko, nang magiging anak ko.

"Let's go" pagtutol ni Randel sa malalim na iniisip ko.

"Let's go" nakangiting sagot ko.

To be continued...

There are things that happened unexpectedly...

SPARKS from RED  Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon