"Morning honey" nakasanayan ko ng i-back hug ito at sa tingin ko, hindi na kumpleto ang araw ko pag hindi ito nayayakap man lang.
"Morning" bati nito habang inaayos ang diaper ni Hopie.
"Morning Baby Hopie" ito naman ang nilapitan ko para halikan sa noo "we didn't play last night. Late kasi nakauwi si daddy. Don't worry, I'll make it up to you okay"
"Maligo ka na. Ako na magluluto" sabi ni Honey.
"No ako na. Gising si Hopie"
"It's okay. Mabait naman yan basta alam niyang may kasama siya. Maligo ka na, by then tapos narin ako magluto para makakain ka na agad"
"Thanks Honey" sagot ko.
May gusto sana akong itanong pero natatakot ako sa pwedeng maging sagot nito
Maybe some other time.
-
"Ba bye baby ko, wait for daddy ha. Mag work lang ako, be nice okay " Nasa mga bisig ito ni Honey, hinatid niya muli ako sa tarangkahan.
At masaya ako sa munting bagay na ginagawa niya para sakin.
Alam ko...darating ang araw na babalik siya muli sakin. Sila nang anak ko.
"Bye daddy" sabi nito.
"You call me daddy?"
"Si Hopie. Asa ka"
Sayang
"Umaasa talaga ko Honey. Sige na bye baby Hopie, bye Honey" I kiss them both.
At muling napasinghap si Adel sa ginawa ako.
You'll get used to it.
Pero sana next time, medyo one hour naman ang itagal.
"Bye ho----
Lumingon ako ng marinig ko ang dapat sanang sasabihin ni Adel.
"Say it" utos ko.
"Bye"
Muli akong bumalik at lumapit dito.
"Is it hard to say Honey" bulong ko "I love you"
Muli ko itong ginawaran ng halik pero sa pisngi naman.
-
Red : Honey, I can't make it tomorrow. May importante lang akong aasikasuhin. But I'll be there on Sunday morning. We're going to attend a mass with Hopie. I'm going to miss you. I love you both 😍
Adel : Okay
-
"Hello my beautiful apo" Si mommy Catherine.
Nagpaiwan muna ito dito sa Pinas at nauna nang bumalik si daddy Kenzo sa US dahil sa negosyo nito.
"Hello grany" sabi ko sabay lipa't kay Hopie sa mga bisig nito.
"Wala si Red? " hanap nito.
"Bukas daw po pupunta. May aasikasuhin daw po"
"Kailan ang balik mo Catherine sa US?" Tanong ni mama
"Five days from now. Tinatawagan na nga ako ni Kenzo. Wala daw siyang tagaluto"
"Gusto ko kasing magluto ng kakanin. Dalan mo tuloy si Kenzo. I'm sure, miss niya na agad ang pagkain dito"
"Im sure he is. And thank you Lorma, naiispoiled mo na nga kami pag nandito sa Pinas"
"Wala yon. Alam ko naman na mahirap din sa inyo ang magparit parito"
"Dito muna ako maghapon. Dahil ilang araw ko nalang makakasama itong napaka cute na baby na to. I'm going to miss her"
"Mami-mis din po kayo niyan. Kahit sa phone alam ang boses niyo" madalas kasi ito tumawag at palaging pinaparinig kay Hopie ang boses nito. Para daw hindi siya makalimutan.
"One of this days, parang gusto ko nalang dito mag settle sa Pinas. Lalo na at may Hopie ba tayo"
"Try mo i-convinced si Kenzo. Sure naman akong papayag yon" Si mama.
"I'm sure he is kaya lang, naaawa naman ako pag hindi sumama. Mag isa lang don. Siya lahat. Hay bahala na-----pupuntahan ko pala mamaya si Red. May ipapasabi ka ba anak" tanong ni mommy Catherine.
"Wala naman po. Basta sabihin niyo nalang po na agahan bukas dahil mag attend kami ng mass"
"Okay sige----Lorma. Tawagan mo si Henry. Sa labas tao mag lunch. Isasama natin sina Adel at Hopie"
"Sure ka?"
"Oo naman---Adel anak, bihisan mo si Hopie at ipapasyal natin siya"
"Sige po mommy. Lika na baby, ipapasyal ka daw ni grany"
Thanks sa pagpunta ni mommy Catherine. Kahit papano, nakalimutan namin na wala ang daddy niya.
To be continued...

BINABASA MO ANG
SPARKS from RED
FanfictionWAGAS na pagmamahal? Meron pa nga ba nito? Kayo ba? Naranasan niyo na bang mahalin ng WAGAS o nagmahal na ba kayo ng WAGAS ?