Aptalın Biri (GirlxGirl)

3.8

Saatlerdir elime dahi almadığım telefonu alıp yatağa çöktüm. Damla'dan bir sürü mesaj vardı.

Sapla: İlay iyi misin?

Sapla: POLİSLERİN SİZİ GÖTÜRDÜĞÜNÜ SÖYLEDİLER

Sapla: RESMEN OKULDAN ERKEN ÇIKACAK GÜNÜ BULMUŞUM

Sapla: BÜTÜN EĞLENCEYİ KAÇIRMIŞIM

Sapla: ANLAT HEMEN NELER OLDU

Sapla: Hala eve dönmedin mi

Sapla: Merak etmeye başladım

Sapla: Sizin eve uğradım gelmediğinizi söylediler

Sapla: Bunları gördüğünde bana mesaj at ya da ara

Mesajları okuyup uyumuş olduğunu düşünerek onu arama seçeneğini eledim ve cevap attım.

İlay: İyiyim bir şeyim yok

İlay: Nezarethanede tuttular babam gelip aldı

İlay: Az önce geldik eve

Anında çevrimiçi olan Damla cevap vermeye başladı.

Sapla: Bu saate kadar emniyette miydiniz

Sapla: Oha

Sapla: Yalnız fena karışmış ortalık

Sapla: Kavga nasıl başladı

İlay: Ben bir topa vurdum top gitti kızın kafasına çarptı falan filan zincirleme olay tamlaması oldu

Sapla: Ne?

İlay: Hiç Damla hiç

İlay: Yok yere çıktı yani kavga

İlay: Önemli bir sebebi yok

İlay: İki takım birbirine kinli olduğundan kavga çıkaracak yer arıyorduk zaten

Sapla: Anladım

Sapla: Yanına geleyim mi

Sapla: İyisin değil mi?

İlay: Gelme Sıla var

Sapla: SILA KİM AMK

Ağzımdan kaçtı. Acaba Damla'ya ne açıklaması yapsam şimdi.

Sapla: Hala düşündüğüne göre muhtemelen anonim olan kız

Sapla: Boşlukları kendim doldurdum şekerim

Sapla: Yarın okulda açıklamanı dinlerim

Sapla: Hadi iyi geceler size 💋

Mesajlardan çıkıp telefonu yatağın üstüne bıraktım. Birkaç dakika sonra Sıla çekingen bir şekilde kıyafet odasının kapısından kafasını uzatmıştı. Sadece kafası görünüyordu, yanakları kızarmıştı.

Kıyafetlerimle ne gibi bir fantezi düşündüğünü bilemedim. Ayağa kalkıp girişteki komodinin üstüne bıraktığım kremi aldım.

"Gel eline krem sürelim." Diyerek koltuğa doğru yürüyüp Sıla'yı çağırdım.

"Ben sürerim." Dedi kısık sesle.

"Otur Sıla." Dediğimde ikiletmeden yanıma oturdu.

"Sana emir vermem hoşuna falan mı gidiyor?" Kremin kapağını açarken meraktan sormuştum.

"Benim için bir şeyler yapmana alışık değilim."

"Eh, alışsan iyi olur o zaman."

Parmağıma biraz krem sürüp duştayken biraz daha sıyrılmış yarasına baktım. Boştaki elimle elini tutarak kaldırdım. Kremi değdirir değdirmez yüzünü buruşturdu. Yakıyordu muhtemelen.

Ama ellerinin sıcaklığının kremden kaynaklanmadığını biliyordum. Aynı yüzündeki ve kulağındaki kızarıklıklar gibi. Muhtemelen elini tuttuğum içindi. Elini bırakıp kremin kapağını kapattım. Sonra da Sıla'yı izlemeye başladım.

Elindeki kreme bakıp sırıtıyordu.

"Neden gülüyorsun?"

"Çünkü hoşuma gitti."

"Pek açık sözlüyüz bakıyorum da." Dedim gülerek.

"Benimle böyle ilgileneceksen ben sürekli kavga ederim o yüzden beni şımartma lütfen."

"Edebilirsin." Dedim omuz silkerek. "Yine de yaralanmanı istemiyorum."

"Zaten durduk yere kavga edemem. Biri sana bulaşırsa anca öyle. O yüzden uslu durursan bende uslu dururum. Ah, yarın o halimi gören insanların yüzüne nasıl bakacağım." Dedi kafasını öne eğerek. İşte geliyor, utanç moduna giriyor.

"Kimin seni gördüğünü bile bilmiyorsun ki. Problem değil eğer biri bir şey diyecek olursa devreye ben girerim."

"O daha kötü." Dedi birden sesini yükselterek. "Sen beni korursan adım çıkar ve herkes bana bakmaya başlar. O bakışları kaldırabileceğimi sanmıyorum."

"İki seçeneğin var." Dedim ciddi bir tavırla.

"Benim yanım mı yoksa bakışlar mı hangisi önemli? Çünkü ya benim yanımda kalırsın ve seni korumama izin verirsin, bakışları da umursamazsın ya da senden olabildiğince uzak dururum ve okul bitene kadar asla yanıma gelemezsin. Tercih senin."

Düşünmeye başladı. Ciddi ciddi söylediklerimi düşünüyordu. Anında birinci seçeneği seçmesi gerekiyordu halbuki.

"Emniyetteyken polise onun ailesi benim dediğinde orada saatlerce ağlamak istedim. Beni almaya gelmemeleri umurumda bile değildi yalnız kalmaya alışıktım zaten bir süre daha kalabilirdim. Ama beni de yanında götürmek istemen ve o cümleyi söylemen inanılmaz hissettirdi. Teşekkür ederim." Dedikten sonra kafasını kaldırıp gözlerime baktı. Yanakları kızarmıştı muhtemelen birazdan utanç duyduğu bir şeyi söyleyecekti. "Seni seviyorum ve tabi ki senin yanında olmak istiyorum. Sen benden bıkana kadar sakız gibi yapışmak istiyorum sana. Üniversiteye bile peşinden gelmeyi düşünüyordum. Hala da düşünüyorum. İstediğim okulda istediğim bölüme girebilecek bir puanı rahatlıkla alabilirim. O yüzden eğer seni takip etmemi istemiyorsan şimdiden söyle."

"Sen o kadar zeki misin ya?"

Tüm söylediğine karşı sorduğum bu soru gerçekten takdire şayandı. Yok kardeşim sevemem işte ben kimseyi. Yine de Sıla gülmeye başladı.

"Okul dördüncüsüyüm ben. İlk üç çok fazla dikkat çektiği için bazı soruları bilerek yanlış yapıyorum. O yüzden hep dördüncü ya da beşinci oluyorum okulda."

"Şaka yapıyorsun."

Kafasını iki yana sallayarak cevap verdi.

"Bu ilişkide zeki tarafın ben olduğumu daha önce de söylemiştim." Dedi gülerek.

"Hangi ilişkide?" diye sordum sırıtarak. Aceleye getirmek istemiyordum ama bir şeyleri de netleştirmek istiyordum.

Öksürmeye başladı. Ayağa kalktı odanın içinde birkaç tur volta attı. Kulaklarını tuttu, bir süre yere çömeldi, tekrar volta attı. Bende anlamsız gözlerle onu izlemeye başladım.

"Tamam sakinim." Dedi derin bir nefes alarak. Yanıma geri oturdu.

"Bir ilişki içindeki insanlar neler yapar bilmiyorum." Dedim omuz silkerek. "Yine de seninle ilişki fikri kulağa hoş geliyor. Ne dersin olurumuz var mı?"

Masmavi gözlerini kocaman açmış bir şekilde bana bakıyordu. Az önce çıkma teklif ettim sanırım? Ettim mi? Emin değilim. 'Ne sikim oluyor hiçbir fikrim yok.' Dedi iç sesim. Oysa ben içimden gelenleri söylemiştim senin nasıl haberin olmaz iç ses. Sıla'nın cevabını merakla beklemeye başladım.