Aptalın Biri (GirlxGirl)

4.7

HAFTA SONU YA COŞTUM YİNE HADJKALFFS YORUM YAPIN YA ÇOK BOŞ KALIYOR :( NEYS YİNE DE SİZİ SEVİYORUM :D

<<<<<<<

Anlattıklarımdan sonra Emirhan sinirlenmişti. Bense sakinliğimi koruyordum ki bu olabilecek en kötü senaryoydu. Sakindim.

Bir süre sonra kapı çaldığında Emirhan'a açıklama yaparak kapıyı açmaya gidişini izledim. Sıla'nın endişeli bakışları beni görür görmez yumuşadı ve koşup kollarıma atladı. Fark etti mi bilmiyorum ama Emirhan bizi izliyordu. Utangaçlığını kapının dışında mı bıraktı, nedir?

"Çok korktum." Dedi nefes alarak.

"Sana bir şey oldu diye çok korktum."

"Sıla sakin ol. İyiyim." Diyerek kollarını çözmeye çalıştım ama izin vermedi. Daha sıkı sarılmaya başladı. Bende Emirhan falan demeden kollarımı beline doladım.

"Aşk yaşayacaksın odalardan biri boş." Dedi Emirhan boğazını temizleyerek. Gözlerimi devirip yüzüne baktığımda sırıtıyordu.

Sıla'nın yanmaya başlayan tenini hissedebiliyordum. Utanmıştı ve artık beni bırakması imkânsız olmuştu.

Kafasını kuma gömen devekuşu gibi Sıla'da kafasını boynuma gömmüş çıkmıyordu oradan. Ona mesajları anlatmaya başladım. Ben bitirdiğimde kafasını kaldırmış kaşlarını çatmıştı.

"Kimi kiminle tehdit ettiler dedin?"

"Beni, seninle tehdit ettiler."

"Hasiktir oradan. Gelsinler bakalım." Dedi sinirle soluyarak. Sinirlendiğine göre utanç modu için şimdilik endişe etmeyebilirim.

"Tamam her kim iseler hepsini buluruz. Ama hattan kurtulmadan önce acele etmemiz lazım." Diyen Emirhan'dı. Elindeki kağıt kalemi önüme koydu.

"Numaraları yaz tek tek."

"Tamam." Dedikten sonra telefonumu çıkarıp gruba girdim. Beklediğim gibi birçok kişi gruptan çıkmıştı. Ekran görüntüsü aldığım fotoğrafları açıp numaraları yazdım.

"51 kişi mi? Kim bu işsizler acaba?" dedi Emirhan kağıdı incelerken.

"Bulacağım. Hepsini bulacağım ve doğduğuna pişman olacaklar." Dedi Sıla. Resmen coşmuştu.

"Bana bir tane bilgisayar verir misin?" dedi Emirhan'a.

"Veririm de neden?"

"Bulmam gereken 51 kişi var."

"Nasıl bulacaksın?"

"Numarayı GPS ile takip edeceğim."

"Bunun için günlerce uğraşman lazım."

Onlar bilmediğim bir dilde konuşmaya başlamışlarken Damla'ya mesaj attım.

İlay: Emirhan'ın evine gel

Sapla: Noldu lan

İlay: Gel sen işimiz var

Sapla: Eğlenceli mi değil mi

İlay: Çok eğlenceli

Sapla: Hemen geliyorum

Damla'ya da zarar verme ihtimalleri vardı. Başına bir şey gelirse üzülmezdim. Ama benim yüzümden olursa bir miktar suçluluk hissedebilirdim.

Sıla eline bir bilgisayar alabilmişti sonunda.

"Bu programı sen mi yazdın?" diye sordu Emirhan'a.