Aptalın Biri (GirlxGirl)

6.4

Sonunda hastaneden çıkabilmiştik. Geçmiş bir haftada Sıla'yla bir hastane odasında kalmanın faydaları ve zararlarını görme fırsatım olmuştu. Faydası, Sıla'nın utangaçlığı bir nebze de olsa azaldı. Zararı, artık kendimi nasıl tutabileceğimi bilmiyorum.

Sıla'yı evine bırakıp bende eve geçtim. Yorucu bir haftaydı o yüzden bütün gün yatmak istiyordum. İstediğimi de yaptım, bütün gün yattım. Yatmaktan sıkıldığımda da yiyecek bir şeyler yemek için mutfağa gittim.

Son bir haftamın her saati dolu dolu Sıla olduğu için eskiden duyduğum boşluk duygusu da içimde bir yerlerde yerini almıştı. Bir an dönüp 'Sıla hadi...' diye cümleye başlamak istiyordum ama sonra odada Sıla'nın olmadığını fark ediyordum. Alışmıştım, hem de fazlasıyla.

Zahide abladan yiyecek bir şeyler aldıktan sonra bahçedeki yemek masasına oturdum. Ev sessizdi. Çalışanların birçoğu izinliydi. Babam da kim bilir neredeydi. Gerçekten neredeydi? Daha önce hiç babamın nerede olduğunu merak etmemiştim. Bu yüzden hayatımda ilk defa babamı arayacak ve nerede olduğunu soracaktım.

Telefonu çıkarıp kişilerden babamı buldum. Babamla en son ne zaman telefonda konuşmuştum? Hatırlamıyorum. Arayıp kulağıma götürdüm.

"İlay iyi mi? Başına mı bir şey mi geldi?" diyerek açtı telefonu. Birkaç saniyeliğine kulağımdan çekip aradığım kişiye baktım. Evet babamdı.

"Baba benim."

"İlay iyi misin? Kaza falan mı yaptın? Tutuklandın mı?"

"Hayır, neden?"

"Çünkü beni aradın. Kaza yaptığını falan sandım." Dedi sesli bir nefes vererek.

"Sadece nerede olduğunu soracaktım."

"Fransa'dan misafirlerimiz geldi. İş yemeğindeyim. Bir sorun mu var?"

"Yok. Kolay gelsin." Diyerek telefonu kapattım. Niye aradım ki babamı?

Telefonu elimden bırakmadan gelen mesaj sesiyle sohbete girdim.

Sapla: Evde misin

İlay: Evdeyim ne oldu

Sapla: Sana geleyim mi?

İlay: Neden?

Sapla: Çünkü canım istiyor

İlay: İyi gel

İlay: Dondurma al gelirken

Sapla: Tamam

İlay: Neyli istediğimi sormadın

Sapla: 😒

Sapla: Vişne ve çikolata alıyorum

Sapla: Başka türlüsünü yemiyorsun çünkü

İlay: Sen beni bu kadar iyi mi tanıyordun ya

Sapla: BU GERÇEĞİN FAKINA VARAMAYAN BİR TEK SEN KALDIN

Sapla: Neyse geldiğimde görüşürüz

İlay: İyi hadi bahçedeyim ben doğruca arka bahçeye gel

Sapla: Tamam

Damla'yla konuşmalardan çıkıp Sıla'nınkine girdim. Nasıl olduğunu merak ediyordum.

İlay: İyi misin? Ağrın falan var mı?