Aptalın Biri (GirlxGirl)

14.5

Değişiklik olsun diye Damla ve Gökçe'den yazdım sjfkldsşgdf o DEĞİL DE HERKESİ GAY YAPICAM AQ HERKESİ BUNA AZ ÖNCE KARAR VERDİM SJKLDSŞFDGD

<<<<<<

Damla'dan,

"Allah'ım birazdan sana geleceğim galiba, yediğim haltlar için üzgünüm." Bu, Gökçe'yi öpmeden önce son düşündüğümdü. Hiç aklımda olan bir şey değildi dersem yalan söylemiş olurdum. Pekala, etrafınızda İlay ve Sıla gibi aşk yaşayan birileri varsa 'Acaba?' diyerek kendini sorguluyor insan. Kızlara karşı herhangi bir çekim hissetmediğimin farkındayım, bunu tamamen tanımadığım biriyle denediğim için de ters etki yaratmış olabilir. O yüzden bazen bu Gökçe olsaydı diye düşünmeden edemiyorum. Çünkü bilirsiniz, hayatım boyunca hep erkeklerle ilişkiye girdim ben. Diğer türlü düşünmemiştim, aklıma bile gelmemişti. Eğer İlaylara şahit olmasam aklımdan da geçmezdi zaten. İlay'ın zaten öyle olduğunu düşünüyordum ama onunki farklı bir sebepti. O sadece erkeklerden nefret ediyorduBirazdan yapacağım şey için gram pişman değilim, mis gibi bahanem var ve bir süre geçtikten sonra Gökçe beni affedecektir.

İlk hissettiğim, bir şey hissetmediğimdi. Gökçe hiçbir şekilde tepki vermemişti. Zaten şaka yollu ağzını aradığım zaman bu yapacağımdan memnun olmayacağını kesin bir dille belirtmişti. Yine de söz dinlemez isyankâr ruhum onu göz ardı etmişti. Tacizden dava etmese bari.

Gözümü kapatıp dudağımı oynattım. Artık geri çekilip ortamdan kaçma planları kurarken Gökçe karşılık verdi. Resmen karşılık verdi. Kimse görmedi dudağını oynattığını, kimse fark etmedi ama Gökçe az da olsa karşılık vermişti. Dudakları üstünde kayıp giden dudaklarım hoş hissettiriyordu.

Geri çekilip gözlerine baktıktan sonra sessizce özür diledim. Yaptığım şeyin haklı bir sebebi olmadığını biliyordum. Tamamen bencilce davranmıştım.

"Ben gidiyorum." Diyerek yerdeki çantamı alıp bahçe kapısından çıktım. Arkamda şaşkın gözler bıraktığımın farkındaydım. Daha kendi hislerimin ne olduğunu kestiremezken başkalarının hisleriyle oynamaya başlamıştım. Berbat hissediyordum.

Arkamdan gelen adım seslerini duyduğumda Emirhan olduğunu sanıp açıklama yapmak için arkamı döndüm. İlay olduğunu görünce kısa bir şaşkınlık geçirmiştim.

"Bekle." Dedi İlay. Hiçbir zaman kendi isteği ile beni takip etmemişti. Hiçbir zaman neyim olduğunu veya ne yaptığımı sormamıştı. Her zaman ona bir şeyler anlatmaya çalışan bendim. Bana güvenip duvarlarını kırması için gerçekten uzun bir süre beklemiştim. Çünkü kendi içinde o da haklıydı, onunla arkadaş olma yöntemim yanlıştı.

"Evet?" diye sordum omuz silkerek.

"Ne yapıyorsun Damla?" Yüz ifadesinde herhangi bir kızgınlık aradıysam da bulamadım. Daha çok merak ağır basıyordu.

"Bilmiyorum." Diye yanıtladım dürüstçe.

"Emirhan konusunda üstüne çok geldiğimin farkındayım. Bunun için üzgünüm tamam mı? Yine de o kadar kişi içinden gidip Gökçe'yi mi öptün gerçekten?" derken sırıtmaya başlamıştı.

"En uygunu oydu. Diğer insanları doğru düzgün tanımıyorum. Elif'i bugün Aslıhan'a kaptırdım. Yağmur daha çocuk. Gelip seni mi öpseydim? He sonra Sıla beni 20 parçaya bölsün."

"Kız neye uğradığını şaşırdı. Sıla tuvalete götürdü az önce. Muhtemelen kritiğe başlamışlardır. Emirhan'ın en son elleri titriyordu."

"Beter olsun." Dedim mırıldanarak. "Emirhan sandığın gibi ailesi ile bağlarını asla koparamaz İlay. Bugün bunun farkına vardım. Evet, beni koruması hoş. Bana bir şeyler hissediyor olması da hoş. Ama hepsi bu kadar, benim için bir şeyleri göze alamaz. Bende onun için alamam. Cidden bu akşama kadar belli adımlar atmayı planlıyordum ama artık gerek olmadığını görüyorum. Boşuna kendimizi yıpratmış olacağız."