Aptalın Biri (GirlxGirl)

15.0

meriayy

jskfsdfldgfd fişek gibi olan zekanın hatrına yazdım bak jsfsfsfs YERDE oturup yazdım ayrıca bir saat boyunca yerde otururken uyuşan götümün sorumluluğunu nasıl alacaksın fjksdldgf

<<<<<<<<<<<<<<<

Tanıyanlar ve olayı bilmeyenler anında geri selam vermişlerdi, yani Batuhan ve Emirhan. Tuğçe bulduğu sıcaklıktan olsa gerek yanımıza bir sandalye çekmekte sakınca görmedi. Çerezim nerde kalmıştı benim ya, kaçıracaktım işte olayı.

Aslı'yı ilk defa böyle görüyordum, önünden yemeği alınmış kaplan gibiydi şu an. Her an dişlerini Tuğçe'ye geçirebilirdi. Ama çaktırmamaya çalışıyordu ki bu çabası çok daha komikti bence.

"Nasılsın, Tuğçe'ydi değil mi?" diye sordu Batuhan.

"İyiyim, siz nasılsınız?"

"İyiyiz işte, okul falan aynı bıraktığın gibiyiz. Sen ne yaptın okulu? Bölüm?" Dedi Batuhan gülerek. Bir şey mi içti acaba bu ne samimiyet yiğidim? Ama Batuhan'ın mizacı böyleydi herkese sıcak davranırdı. Şu bana bile batmıştı bu yakınlık, Elif'i düşünemiyordum.

"Radyo ve Televizyon Haberciliği okuyorum. Sizler?" dedi masaya bakarak.

"Aaaa, Aslı'yla yakınmış bölümleriniz, Radyo Tv Sinema okuyor o da belki ilerde aynı yerde çalışırsınız." Diyerek gülünce Aslı'da bağlantı kopar gibi oldu.

"Umarım." Diye yanıtladı Tuğçe.

"Haspam." Diyen Aslı'nın dudaklarını karşısında oturan ben okumuştum sadece. Ay, neredeyse çıkacaktı kokusu, çok heyecanlı.

"Ben Hukuk okuyorum, Emirhan bilgisayar, İlay ve Gökçe İşletme, Sıla Gastronomi, Damla Mimarlık Elif'i de biliyorsun zaten senin arkadaşın." Dedi gülerek. Niye kimse Batuhan'ı susturmayı denemiyordu acaba?

"Biliyorum." Diye mırıldandı Tuğçe. "Çok sevindim, hepinizin adına."

"Sevinecek bir durum yok, yarımız babamızın parasıyla okuyoruz." Aslı sonunda konuşmaya dahil olmaya karar vermişti anlaşılan.

Aloo, garson? Getir artık fıstık mıstık ne getireceksen.

"Olsun, yine de hepinizin güzel bölümler okuyor olması harika." Tuğçe sahte samimiyetinden ödün vermemişti. Helal olsun kız, güzel oynuyorsun.

"Kavga çıkmaz değil mi?" Sıla kulağıma fısıldayarak sorduğunda başımı aniden çevirip dudaklarına küçük bir öpücük bıraktım. O utanırken gülüp sarıldım.

"İnşallah çıkar çiçeğim ya, bende az eğlenirim."

"Manyak, arkadaşın o senin."

"Herkes düşe kalka büyüyecek bu hayatta Sıla."

"Durup dururken neyin edebiyatı bu?" diyerek kıkırdadı. "İyi misin, en sevdiğim?"

"Mükemmelim." Diye yanıtladıktan sonra konuşmaya döndüm. Elif'in ağzından henüz tek kelime çıkmamıştı.

"Sen nasılsın?" diye Elif'e bakarak soran Tuğçe'yle gözlerimizi kocaman açtık. Hangi yüzle soruyordu? Eski yakın arkadaşı olması ona bu hakkı veriyor mu? Hem de kalbini öyle kırdıktan sonra?

"Çüş." Dedi Aslı sesli bir şekilde. "Elif gidiyoruz." Dedi ayağa kalkarak. Ama Elif kıpırdamıyordu. Sakince Aslı'nın elini tuttu ve geri oturttu.