Aptalın Biri (GirlxGirl)

4.6

Telefonuma arka arkaya gelen bildirim sesiyle gözlerimi açtım. Sessize almayı unutmuştum ve birisi sürekli mesaj atıyordu. Randevudan geldikten sonra uyuyakalmışım o yüzden mesaj atan muhtemelen Sıla.

Önce saate baktım daha dokuz bile değildi. Gelen bildirimlere baktığımda ise bir Whatsapp grubuna alındığımı gördüm. Üstelik numaralardan hiçbiri kayıtlı bile değildi.

Bir sürü kişi eklemişlerdi. Listenin sonunu göremiyordum bile. Mesajları okumaya başladım.

Kayıt Dışı Numara1: Bu numara İlay'ın değil mi eminsiniz

Kayıt Dışı Numara2: Evet onun

Kayıt Dışı Numara1: O zaman ağzıma geleni söyleyebilirim artık

KD3: Hepimiz nefretimizi kusmaya geldik zaten

KD4: İlay senden nefret ediyoruz

KD5: Kendini bir şey sanıyorsun değil mi

KD4: Okul senin havaları falan

KD6: İĞRENÇSİN

Zorbalığın yeni bir boyutu? Bütün mesajlarda benden ne kadar nefret ettiklerini, kim olduğumu sandığımı, iğrenç olduğumu falan söylemişler. Kelime dağarcıkları bile bu kadarına anca yetmiş tekrar tekrar aynı şeyi yazıp durmuşlar. Mesajları beni güldürmekten öteye gidemedi ne yazık ki.

İlay: Gençler ben

İlay: Çok üzgünüm

İlay: Neler yaşadığınızı görememişim

İlay: Haksızlık etmişim size

İlay: DİYECEĞİMİ Mİ SANDINIZ GERİ ZEKALILAR

İlay: Bana ne aq benden ne kadar nefret ediyorsanız

İlay: Bunu gelip yüzüme söyleyecek kadar korkaksınız

İlay: Telefon numaramı kimden aldıysanız

İlay: O kendini bilmeze söyleyin

İlay: Kaçacak veya girecek delik arasın

İlay: Eğer bir tane bile telefonumda kayıtlı olmayan numaradan mesaj alırsam

İlay: O kişiyi bulurum

İlay: Ve bulduğumda iyi şeyler olmaz

İlay: Lütfen mesaj atın ve beni biraz eğlendirin

İlay: Tabi cesaretiniz varsa

Telefonu sessize alıp açılan uykuma sövdüm. Acıkmaya da başlamıştım zaten. Söyledikleri şeyler gram umurumda değildi, zaten okulun çoğunun beni sevmediğinin farkındaydım. Benden korkuyorlardı sadece. Gidip kendilerine yeni hat alacak kadar korkmuşlar lan kıyamam.

Mutfağa indiğimde Zahide abla her zamanki gibi oradaydı. Ne zaman bir ihtiyacım olsa hemen onu bulabilmeme şaşırıyorum doğrusu.

"Zahide abla acıktım yiyecek bir şeyler var mı?"

"Var tabi otur masaya hazırlayayım hemen."

Masaya geçtiğimde Zahide abla yiyecek bir şeyler hazırlamaya başladı. Bende onu beklerken mesaj atan var mı diye telefonumu kontrol ettim. Anonim olmalarına güvenerek mesaj atmaya devam etmişler. İlginç.

KD23: Eğer sana zarar veremiyorsak bizde etrafındakilere veririz

KD49: Aynen son zamanlarda yanında bir kız var

KD23: Kim o kız

KD38: 12-C de

Sıla'dan bahsediyor olamazlar değil mi? Beynimden aşağı kaynar sular dökülürken ellerim titremeye başladı. Bana olan nefretleri bu kadar fazla mıydı? Kimseye bilerek zarar bile vermemiştim bugüne kadar. 'Bu deli cesaretlerini alıp götlerine sokmak lazım.' Dedi iç sesim. Hak verdim. Demek Sıla'ya dokunmaya cüret edeceksiniz. Ben bile dokunamıyorum doğru düzgün size ne oluyor anasını satayım.

İlay: Oh kaşınan birkaç kişi çıktı

İlay: İzin verin İlay'ın Nefreti ne demekmiş

İlay: Size tattırayım

İlay: Şu saatten sonra arkanızı kollasanız iyi olur

İlay: Çünkü beni hiç olmayacak bir kişi ile tehdit ettiniz

İlay: Ve tebrikler

İlay: Beni sinirlendirmeyi başardınız

İlay: Numaramı dağıtan elemen başta olmak üzere gruptaki herkes kaçacak delik arasın

İlay: Eğer delik bulamazsanız

İlay: Korkmayın

İlay: Çünkü sizi yakaladığımda

İlay: Çıktığınız deliğe geri sokacağım

İlay: Hadi eyvallah

Henüz kimse çıkmamışken bütün numaraları ekran görüntüsü aldım.

Rehberimden Emirhan'ı bulup telefonu kulağıma götürdüm. Birkaç çalıştan sonra açtı.

"Yine neye ihtiyacın var canım kuzenim?"

"Sana ve ekipmanlarına. Evde misin?"

"Evet evdeyim."

"Birazdan sana geleceğim. Bekle."

"Bir sorun mu var?"

"Hayır, haddini bildirmem gereken birkaç kendini bilmez var."

"Bekliyorum." Dedi neşe dolu sesiyle. Eh, ona da eğlence çıkmıştı.

Zahide ablanın hazırladığı yemekten birkaç lokma yedikten sonra kalktım. Sıla'yla tehdit etmeleri iştah bile bırakmamıştı. Babam salonda oturmuş televizyon izliyordu ki bu şaşırtıcı bir durumdu. İşte veya iş yemeğinde olurdu genelde. Hatta geçen yıllarda bir ara bana cici anne getirecek falan sanmıştım eve hiç uğramadığından.

"Nereye?" diye sordu elimde anahtarı görünce.

"Emirhan'la işim var."

"Bir sorun mu var?"

"Önemli bir şey değil." Diye yanıtladıktan sonra çıktım evden. Emirhan'ın tek başına kaldığı dairesine doğru sürdüm arabayı. Sıla'ya bir şey yapabilecekleri düşüncesi bile korkunçtu. Korkuyordum, hayatımda ilk defa.

Bir elim direksiyonu sıkarken, diğer elimle Sıla'ya mesaj attım. Emirhan'ın konumunu attıktan sonra,

İlay: Bir saat sonra bu adrese gel

Anında cevap yazdı tabi ki.

Çiçeğim: Bir sorun mu var

İlay: Gelince anlatırım

İlay: Emirhan'ın evi attığım konum

Çiçeğim: Tamam geliyorum

Yazdıktan sonra çevrimdışı oldu. Tehdidimi yok sayıp Sıla'ya bir şey yapabilirlerdi. Sıla'yı yanımdan ayırmak gibi bir düşüncem yoktu. Emirhan'ın sitesinin önünde dururken güvenliğin Emirhan'ı aramasını bekledim. Geçiş izni aldığımda otoparka park edip apartmana doğru gittim.

Emirhan kapıyı gülerek açmıştı.

"Hayırdır?" diye sordu ben içeri girerken.

"Otur ve anlatacaklarımı dinle. Gece uzun olacak." Diyerek koltuğa oturdum. Bazı insanların bulaşmamaları gereken kişilere bulaşmamayı öğrenmesi gerekiyordu. Bu hayat dersini de ben seve seve verebilirim.