Aptalın Biri (GirlxGirl)

10.8

AYH RESMEN BİR GECEDE BÜTÜN HAFTANIN İHTİYACINI KARŞILADIM ŞİMDİ SESSİZCE ORTADAN KAYBOLABİLİRİM SJDKDSALFADSDSA YALNIZ BÜTÜN GECE KISS AND MAKE UP DİNLEDİM İYİ GELDİ YUKARIYA BIRAKAYIM DA SİZ DE DİNLEYİN JFKLSDAD

<<<<<<<<<<

Bir buçuk saat sonra Sıla kapıdaydı. Ben daha hoş geldiniz demeden boynuma atlayıp sarıldı. Geri çekilip yüzünü incelemeye başladım. Sıla mı bu? Bir robot icat edip kendinin yerine göndermedi inşallah?

"Bu kim?" diye sordum Gökçe'ye.

"Sıla olması lazım ama..." diye cümleye başladı. Onun da şaşırdığı belliydi.

"Of, amma abarttınız." Diyen Sıla yanağımdan öpüp içeriye geçti.

"Doğru söyle ne içirdin gelirken?" diyerek Gökçe'yi sıkıştırdım.

"Valla ben bir şey yapmadım. Her zaman benim yanımda davrandığı gibi davranıyor şu an."

"Sen niye şaşırdın o zaman?"

"Çünkü bana değil sana öyle davranıyor. Ulan ben utangaçlığını kırmak için bir buçuk yıl uğraştım senin yanında beş ayda yelkenleri suya indirdi."

"Hah." Diyerek saçımı savurduktan sonra yürümeye başladım.

"Al birini vur ötekine." Diye mırıldanan Gökçe'yi duymazdan geldim. "Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş."

"Repertuvarında başka deyim, atasözü kalmadıysa gidelim artık."

"Kulakların da keskinmiş."

"Öyledir."

"Peki."

"İyi."

Gökçe ile salona girdiğimizde Damla kocaman gülümsedi. Anında ayağa kalkarak iki adımda yanımıza gelip Gökçe'ye sarıldı.

"Allah senden razı olsun. Allah tuttuğunu altın etsin. İyi ki geldin."

"Ee, şey. Önemli değil." Dedi Gökçe omuz silkerek.

"Beni bir yere götür diye telefonda yalvaran ebemdi sanki." Dedi Sıla gülerek.

"Hatırlatma ya. Anıl aradı diyor ki, 'Dışarı çıkacağız, hazırlan.' Emrin olur paşam. Başka isteğin?" Devamında Gökçe Anıl'a sövmeye başladığında Sıla'nın elinden tutup salondan çıkardım.

Az önceki şaşkınlığı üstümden attığıma göre rahatça sarılabilirdim. Belinden tutup kendime bastırdığıma kollarını boynuma doladı.

"Özledim." Diye mırıldandı daha çok sıkarken.

"Bende." Diyerek kokusunu içime çektim. Yine çok güzel kokuyordu. Karnım guruldayınca geri çekildim.

"Hadi seni doyuralım." Dedi Sıla kıkırdayarak. Elimden tutup mutfağa çekiştirdi.

"İnternetten malzemeleri kontrol ettim hepsi var." Derken çoktan tezgaha oturmuş Sıla'yı izleme pozisyonuna geçmiştim.

"Yok öyle oturmak, kalk bakalım." Dedi Sıla beni kaldırarak.

"Ne?"

"Bana yardım etmen lazım, daha çabuk bitiririz."

"Yavrum ben beceremem."

"İlay bende annemin karnından yemek yapmayı bilerek doğmadım. Hem merak etme küçük işler vereceğim sana." Diyerek göz kırptıktan sonra ıslık çalarak malzemeleri çıkarmaya koyuldu. Kesin olan bir şey vardı ki bu Sıla'yı çok daha fazla sevmiştim.