Love Suicide

LXXX

DECEMBER 22: Tuesday

Nakatingin siya sa malayo habang naka-upo sa may tabi ng kama.

"Ano ba problema mo?!" Inis kong tanong sa kaniya. Kanina pa kasi siya nagme-make face habang nag-aayos ako ng mga gamit namin.

Tumawa siya ay nag-make face ulit. "Ang pangit mo kasi." Sabi nito.

Umiling nalang ako sa kaniyang sinabi. Huminga ako ng malalim at inilagay ang aking bag sa'king balikat. "Tara na, baka ma-late pa tayo."

Naglalakad kami palabas ng k'warto na pinag-stay-an namin ng isang gabi. Habang naglalakad kami, naramdaman ko ang kamay niya sa balikat ko. "Sino ba kasi?" I rolled my eyes from his question, again.

"Shut up." Napapa-iling kong sabi.

Simula kagabi, tinatanong na niya kung sino 'yong taong mahal ko. I don't know why I have this thing in my chest, pounding so loud that I couldn't even try or have enough courage to tell him what I'm feeling towards him.

I don't know why am I like this. I don't know why I am so stupid to fall in love with this jerk.

"Uy Jacq."

"Ano ba Vega?" Tanong ko sa kaniya. Naiinis na ako.

"Sabi ko, tumigil ka muna." Napatigil ako sa paglalakad nang tumapat siya sa'kin at lunuhod sa may harap ko. "It's untied. Baka mamaya, maapakan mo, mahulog ka pa sa iba eh." Rinig kong bulong niya.

Umiling nalang ako at inapakan 'yong kamay niya. "Salamat ha?" Nakataas-kilay kong sabi sa kaniya.

"Grabe, ikaw na nga ang iniisip, ikaw pa mang-aapak." Sabi niya habang papatayo siya. Umiling nalang ako at huminga ng malalim. Ipinagpatuloy namin ang paglalakad hanggang sa makababa na kami. Nakita namin si Lary, Hannah at Miss Deep na naghihintay sa may reception.

Inihatid nila kaming dalawa sa school. "Salamat!" Sabi ni Miss Deep nang makababa na kami ng sasakyan. "See you two when I see you!" Sabi nito sabay kindat at t'yaka na din umalis 'yong kotse.

Bumaba kami sa may mga kiosk malapit sa may garden. Habang naglalakad kami, napansin ko na bigla siyang tumahimik. I nudge him and he just look at me. "What?"

I heavily sigh and shake my head. "Nakakapanibago ka lang."

I heard a hint of his smirk. "Bakit?"

"Bigla ka kasing tumatahimik."

"Nah, I'm just thinking of something."

"About what?" I looked at him.

"None of your business." Sabi niya habang naka-smirk.

I just shrug the thought but it really kills me. Kinakabahan din ako. Hindi ko lang alam kung bakit. Nang nasa may corridor na kami, "Miss Nav?" Napatingin ako sa kaniya.

"Oh?" Hindi ako sa kaniya nakikinig. Hindi kasi ako mapakali. Hindi ko alam kung bakit. Parang sasabog na 'yong puso ko. Hindi ko alam kung ano'ng nangyayari.

"You're not listening again." Napatingin ako sa kaniya na malapit ang mukha sa'kin at naka-bend ng kaunti ang kaniyang katawan para makatapat sa'king height.

I just looked at his eyes. Natigilan din siya. My heart is pounding so fast. Damn it, I don't know why. I grabbed his neck tie, causing his face move closer to me.