Love Suicide

IX

NOVEMBER 15: Sunday

The rain is falling. Slowly.

Five o'clock in the morning when the rain drops started to fall and it's when I've finished screaming that damn 'I need you'.

Really? I don't want to live inside the jail. It feels so... Argh.

Nasa loob kami ng sasakyan ngayon. Nakatulala at pinagmamasdan ang pagpatak ng ulan sa salamin ng kotse.

Hindi pa kami nagsasalita simula kanina. Unti-unti na din na nag-liliwanag ang paligid at tinitingnan ko lamang ito mula sa pagkakasandal ko ng aking ulo sa bintana ng kotse.

Huminga ako ng malalim. This is the most akward moment in my life, ever! I dont know why! I don't want to start a conversation instead the person approach me--

"You wan'ed to move?" He asked whispering.

I heave out a heavy sigh and close my eyes, "It's up to you." I said.

"I'm asking you, Jacq." He said in an emphasis.

I motion my head to look at him. "Stubborn. Just go." I said with irritation.

"But then I need your permission." He once then said in an emphasis, also.

I close my eyes, controlling my temper. "Just go, move." I said again one more time. Hindi ba't 'yon na ang permission na hinihingi niya? Ugok ba siya?!

"I really need your per--"

"Quin, hindi ibig sabihin na ayoko, ayaw mo na din. At hindi din ibig sabihin na kung gusto ko, gusto mo din. You have your own choice. You have your own decision. You have your own. Live on your own!" Sabi ko sakaniya at bigla niyang pinatakbo ang sasakyan ng napakabilis.

"Don't you know that I owned you?"

Hindi ako nakagalaw ng maayos. A-ano daw?

Nagda-drive pa din siya at seryosong nakatingin sa kalsada.

Narinig ko ang paghinga niya ng malalim. "I owned you, Jacq. And you're my life. It depends on you if when will I die." He once said.

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Wala akong magawa. Ano ba dapat ang sabihin ko? Ano ba dapat ang gawin ko?

Damn. I really hate being with him. I hate being with this person. I hate his words.

Hindi naman ako makahinga ng maayos. Hindi ko na din maintindihan ang kung ano naman ang nararamdaman ko dahil sa lakas ng kabog ng puso ko.

Matapos ang ilang minutong katahimikan. Napatingin nalang ako sa labas ng bintana ng kotse.

Napatigil kaming pareho. Ilang sandali pa, narinig ko ang paghinga niya ng malalim.

"Come on." Sabi pa niya habang papalabas.

Lumabas na din ako ng kotse niya at pumunta sa loob ng 7/11. Nakita ko na pumipili siya ng mga kakainin niya kaya naman napa-upo nalang ako sa isa sa mga upuan nito na halos wala namang gumagamit dahil maaga palang.

"Jacq." Napalingon ako sa tumawag saakin. "What do you want?" He asked, his right hand on his pocket.

"Anything." I said in a monotonous tone looking away from him.

I saw him smirk, playfully. "There's no such thing in this store called, 'anything', Jacq." He said, kulang nalang irapan niya ako na para bang babae siya.

Huminga ako ng malalim. Tumayo ako at hinanap ang pinakagusto ko. Nang makita ko ito, kinalabit ko si Quin. "Tatlong maliit, dalawang malaki, at limang mahaba. Thanks." Sabi ko sa kaniya dahilan para mapatingin na din ako sa kaniya. Nakita ko na nakatulala lang siya saakin at tila ba hindi makapaniwala. "What?" I asked him.