Love Suicide

XLIII

DECEMBER 5: Saturday

Tumayo siya mula sa kaniyang kina-uupuan at iniwan akong nakatulala mula sa sinabi niya.

"Asan dito 'yong paper plates, Jacq?" Natauhan ako sa kaniyang tanong. "Pati na din 'yong plastic spoon and fork?"

Napatingin ako sa kaniya at nakita kong nakatingin siya sa'kin. I saw his lips, formed a curve. "Bakit natulala ka d'yan?"

I shake my head, taking off those damn thoughts away. "Wala lang." I sigh standing up from sitting.

"Seryoso nga, bakit ka natulala?"

"Seryoso?" Umupo ako sa may tabi niya habang kinukuha ko ang kaniyang hinihingi kanina.

Inilapag ko sa harap niya ang paper plate at ang plastic spoon and fork. "Uh-hm." Pagtango niya sa'king tanong.

I stopped from arranging the things that he asked for and look at him. "I hate your words."

And then I continue moving. "What?"

I look at him. "Hindi ako unli para ulit-ulitin ang sinabi ko, Quin."

"Sorry, hindi ko talaga kasi narinig." Sabi niya habang hinihila-hila ang kaniyang tainga.

"Edi bingi ka." Bulong ko. "Slice your cake." I commanded him.

"Hindi ka pa ba uuwi?"

Tumingin ako sa kaniya nang itanong niya 'yon. "Uuwi na 'ko," agad kong kinuha ang bag ko't akmang maglalakad na papunta sa pintuan nang hatakin niya ako.

"Nagtatanong lang naman ako, 'di naman kita pinapa-uwi ah?" Pagtatanong niya.

"Late na din kasi." Pagdadahilan ko, tumingin ako sa relo na nakasabit sa may pinto. "Already 8:30."

"Hahatid na kita sainyo." Nakangiti nitong sabi.

"Mags-stay nalang ako, h'wag mo nalang akong ihatid." Mahina kong sabi at ibinabalik ang aking gamit.

"Okay." Nagkibit balikat siya nang sabihin niya 'yon. Hinati niya ang cake at nilagyan ang dalawang paper plates. Bakit parang sadyang-sadya talaga 'to ni Justin?

"Wala ba talaga akong gift?" Pagtatanong niya habang nakabusangot ang kaniyang mukha.

Tiningnan ko ang paper bag ng Penshoppe na nakalapag pa din sa mesa. Ibinalik ko ang tingin ko sa kaniya at umiling. "Wala talaga eh."

Huminga siya ng malalim. "Okay lang. Ikaw nalang gift ko."

"Ha?"

Actually I've hear him but not clearly. Baka ma-miss-understood ko at baka... Mag-assume ako.

"Sabi ko, ikaw nalang gift ko." He said almost a whisper but clear.

"Ako?" Napakunot ang aking noo sa kaniyang sinabi.

"Oo," nakangiti niuang sabi. "Ikaw nag-alaga sa'kin no'ng birthday ko, then you pretended that you're my girlfriend. That's enough." Sabi pa niya at nagkibit balikat pa siya.

Napatingin ako sa cellphone ko na nakalapag lang sa mesa nang umilaw ito at nagsimulang magvibrate. "Ayoko maging gift."

"Sino 'yan?" Pagtatanong niya nang kunin ko ang aking phone.