Femme fatale 2:the return

Η καρδια σου χτυπαει σαν τρελη μωρο μου

Τον περίμενε τα τελευταία 20 λεπτά . Της είχε πει πως χρειαζόταν λίγο χρόνο για να αλλάξει σε κάτι ποιο άνετο και εκείνη είχε απρόθυμα δεχθεί . Ήταν σίγουρη πως προσπαθούσε να το καθυστερήσει όλο αυτό . Ίσως να το είχε μετανιώσει , να είχε καταλάβει πως θα έχανε και να μην ήθελε να ρεζιλευτεί μπροστά της . Όμως η Σελινα δεν θα έχανε για κανέναν λόγο την ευκαιρία να τον διώξει μια και καλή από κοντά της .
'Λες και θες να φύγει.'
Η φωνούλα μέσα της την έκανε να μορφασει ενοχλημένη . Όχι δεν την επηρέαζε αυτος ο άντρας . Δεν είχε απολαύσει το δεύτερο φιλί του . Ξταν ένας άξεστος αλαζόνας και γυναίκας που ήθελε να την ρίξει για μια βραδιά στο κρεβάτι του και μετά να προχωρήσει στην επόμενη . Ο Γκρεγκορι και ο πατέρας της της είχαν τονίσει άπειρες φορές πως δεν έπρεπε να πέφτει σε ένα τόσο χαμηλό επίπεδο . Και δεν είχε κανέναν σκοπό να το κάνει . Σε λίγη ώρα θα είχαν τελειώσει όλα . Θα τον είχε νικήσει και θα έφευγε από το σπίτι της για πάντα , αφήνοντας την επιτέλους στην ησυχία της .
«Έτοιμος .»
Η βραχνή φωνή του την έκανε να βγει απότομα από τις σκέψεις της αναπιδωντας ελάχιστα από τον θέση της .
«Τι έγινε με φοβάσαι μικρή ;»
«Τι ; Εγώ να σε φοβάμαι ; .... ας γελάσω καλύτερα .» Του είπε ενώ προσπαθούσε να συγκρατήσει τα γέλια της . Κι όμως κάτι στο βλέμμα του , σε συνδυασμό με το τρομαχτικό της όνειρο , την έκαναν να αισθάνεται περίεργα δίπλα του . Λες και δεν ήταν αποκυτως ασφαλής . Έδιωξε όμως γρήγορα της σκέψη από το μυαλό της . Έπρεπε να είναι καθαρό για να μην χάσει . Ο παραμικρός αποπροσανατολισμός μπορούσε να της στοιχίσει την νίκη .
«Απλώς ήμουν αφηρημένη και με ξάφνιασες που μπήκες μέσα τόσο απότομα .» Του εξομολογήθηκε , χωρίς να καταλάβει γιατί έπρεπε να το κάνει . Δεν το έπεφτε κανένας λόγος για το πως αντιδρούσε εκείνη . Κι όμως την ίδια στιγμή θεωρούσε πως μπορούσε να του πει τα πάντα . Αυτος ο άντρας ήταν σίγουρα απίστευτα επικίνδυνος . Διέλυε την λογική της , γκρέμιζε την αυτοσυγκράτηση της , την έκανε ευάλωτη έτσι ξαφνικά χωρίς να μπορεί να το ελέγξει.
«Κακώς . Πρέπει να με φοβάσαι μικρή ...» της είπε απολύτως σοβαρά καθώς άφηνε το κουστούμι του σε μια καρέκλα .
Η Σελινα δεν έδωσε πολύ σημασία στα λόγια του . Ανυπομονούσε να τον διώξει από την ζωή της μια και καλή . Ήθελε να τον ταπεινώσει . Να του ρίξει τον εγωισμό και την υπέρμετρη αυτοπεποίθηση του . Φανταζόταν πως εκείνος δεν θα μπορούσε να διανοηθεί πως ένα κορίτσι είχε την δυνατότητα να τον βγάλει νοκ αουτ . Και εκεί ήταν το μεγαλύτερο λάθος του . Να την υποτιμήσει .
«Λοιπόν είσαι έτοιμος ; Νομζιω πως αρκετά το καθυστερήσαμε . Έχω και άλλες δουλειές .»
«Ναι ... πανέτοιμος . Ετοιμάσου να βγεις ραντεβού μαζί μου Σελινα .» Ο τρόπος που προφερε το όνομα της την έκανε να ανατριχιάζει ολόκληρη . Τι στο καλό της προκαλούσε αυτος π άνθρωπος ; Δεν μπορούσε να καταλάβει .
Έπιασε τα μακρυά μαλλιά της μια κοτσίδα και στάθηκε απέναντι του .
Εκείνος ξεκίνησε πρώτος , προσπαθώντας να της ρίξει μερικές μπουνιές , τις οποίες η κοπέλα κατάφερε να αποφύγει με τρομερή ευκολία.
Ο Νίκολας παρατηρούσε κάθε κίνηση της , κάθε ελιγμό της . Ήταν καλή , πολύ καλή . Δεν θα την έκρυβε τίποτα από τις ικανότητες του . Ήθελε να δει εάν θα μπορούσε να τον αντιμετωπίσει να του αντισταθεί . Ήταν σημαντικό αυτό για τα μελλοντικά του σχέδια .
Το ότι απέφευγε τα χτυπήματα του με τόση δυσκολία τον προβλημάτισε . Σίγουρα θα έπρεπε να την ναρκώσει όταν θα ερχόταν η κατάλληλη ώρα . Δεν ήταν οπως καμία άλλη γυναίκα που είχε καταφέρει να αιχμαλωτίσει .
Ήρθε η σειρά της . Τα χτυπήματα της ήταν πιο λίγα αλλά απολύτως εύστοχα . Ο Γκρεγκορι της θύμιζε συνεχώς πως για να ρίξεις κάτω τον εχθρό σου δεν χρειάζεται να δίνεις πολλα άτακτα χτυπήματα . Λίγα και εύστοχα , στα ευαίσθητα σημεία του ανθρώπινου σώματος ήταν υπεραρκετά για να λυγίσουν ακόμη και και κάποιον με περισστερη δύναμη από εσένα .
Και οπως κάθε άλλη φορά η τακτική της δούλευε . Ο Νίκολας έμοιαζε έκπληκτος από τις κινήσεις της και από την συνειδητοποίηση ότι θα έχανε . Ήξερε που να τον χτυπήσει , με πόση δύναμη και με ποιον τρόπο για να πετύχει το πιο επώδυνο αποτέλεσμα . Δεν είχε ξανασυναντήσει κάποιον άλλον που να τον ρίχνει κάτω με τόση ευκολία . Έβλεπε τις εκφράσεις του προσώπου της . Ανέκφραστη . Κανένα σημάδι πανηγυρισμού για την νίκη της . Ήταν απολύτως συγκεντρωμένη σε αυτό που έκανε . Φαινόταν να τον βλέπει σαν να ήταν ένας ακόμη εχθρός της . Έπρεπε να χαλάσει την αυτοσυγκέντρωση της εάν ήθελε να έχει μαι ελάχιστη ελπίδα για να πάρει το πάνω χέρι .
Καθώς τα σκεφτόταν όλα αυτά ένα ακόμη χτύπημα τον βρήκε στα ο λεφτά κάνοντας τον να διπλωθεί στην μέση . Η Σελινα βρήκε την ευκαιρία να τον πλησιάσει κι άλλο και με ταχύτατες κινήσεις να τον ρίξει στο έδαφος ακινητοποιώντας τον από κάτω της .
Έπρεπε να δράσει γρήγορα . Η μικρή είχε αποδειχθεί σκέτο φονικό όπλο . Και ορκιζόταν πως δεν της φαινόταν καθόλου . Μπορεί να φαινόταν σαν ένα γατάκι όμως μέσα της σίγουρα έκρυβε μια τίγρη . Τώρα καταλάβαινε γιατί οι γονείς της δεν είχαν καμία αντίρρηση ή φόβο να την βγάλουν έξω στις αποστολές . Ήταν προετοιμασμένη για τα πάντα . Μπορούσε να βάλει κάτω και στρατο από άντρες .
Και χωρίς να μπροει να το ελέγξει γέλασε . Διαφορετικά από κάθε άλλη φορά . Γέλασε με τρόπο που την έκανε να παγώσει στη θέση της . Ήταν το ίδιο γέλιο από το όνειρο της . Ένας οξυς πόνος διαπέρασε το κεφάλι της κάνοντας την να κλείσει τα μάτια της και να χαλαρώσει την λαβή της.
«Όχι ..... όχι δεν μπορεί .» Μουρμούρισε τόσο χαμηλά που δεν ήξερε εάν ο Νίκολας την είχε ακούσει . Δεν την ενδιέφερε όμως . Το γέλιο του την είχε κάνει να κλονιστεί .
Ο άντρας παρατειρωντας την ξαφνική της αντίδραση δεν έχασε καιρό . Με κάποιο τρόπο είχε καταφέρει να σπάσει την ασπίδα της και να την αποπροσανατολίσει . Και θα το εκμεταλλευόταν στο έπακρο .
Με μια βιαστική κίνηση αντέστρεψε τα κορμιά τους ώστε να βρίσκεται από πάνω της . Το κορμί του εγκλώβισε το δικό της με δύναμη ενώ το χέρι του βρέθηκε να πιέζει τον λαιμο της . Ένιωθε να λυτρώνεται από αυτή την κίνηση ήθελε να της προκαλέσει πόνο . Αύξησε την πίεση στο υπόλοιπο κορμί της μέχρι να την δει να μορφαζει , και χαμογέλασε . Ναι το ευχαριστιόταν στο έπακρο .
Συνέχισε να κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα για μερικά λεπτά . Ήξερε πως ακόμη και εάν ήταν τόσο δυνατή και πεισματάρα κάποια στιγμή θα παρέλυε από τον πόνο . Όχι πως αυτος ήταν καλύτερα . Σίγουρα είχε σπάσει ένα με δυο πλευρά θα έπρεπε να πάει αν τα περιποιηθεί αργότερα .
«Εντάξει αρκετά παραδίδομαι ! Σταματά !» Τηβ άκουσε να φωνάζει και αμέσως χαλάρωσε το κρατημα του . Την είδε να βήχει δυνατά για να πάρει ανάσα . Το δέρμα της έμοιαζε χλωμό .
Ένα ύφος νικητή έγινε εμφανές στο πρόσωπο του . Το μισούσε όλο αυτό .
Που είχε καταφέρει να χάσει τον έλεγχο της , που είχε χάσει , που πονούσε παντού και που το βλέμμα του πάνω της την έκανε να τρέμει και να αναστατώνεται ολόκληρη .
Πλησίασε το πρόσωπο του στο δικό της με ένα λάγνο βλέμμα . Το χέρι του χάιδεψε το σώμα της και έπειτα το μάγουλο της . Τελικά κατέδειξε πάνω στην καρδιά της η οποία χτυπούσε έντονα .
Η ανάσα της έγινε πιο βαριά από την ένταση που ένιωθε να φουντώνει όλο της το σώμα . Είχε χάσει κάθε έλεγχο του κορμιού της ζ
«Η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή μωρό μου .» Της ψιθύρισε στο αυτί της δαγκώνοντας αισθησιακα τον λοβό της ζ προσπάθησε να τον αποθησει όμως δεν το κατάφερε και έπειτα από λίγο εγκατέλειψε κάθε προσπαθείς .
Έσκυψε από κάνω της και τα χείλη του ενώθηκαν με τα δικά της . Προσπάθησε να του αντισταθεί πώμα γρήγορα βρήκε τον εαυτό της να παρασέρνεται στο πάθος .
«Νομζιω πως μου χρωστάς ένα ραντεβού .» Της είπε με ένα μικρό γελακι πριν σηκωθεί απ ο πάνω της σχεδόν αδιάφορα και βγει από την αίθουσα .
Η Σελινα προσπάθησε να ανακτήσει την αναπνοή της και να φέρει στα συγκαλα του το μυαλό της . Τι είχε μόλις συμβεί ;

Ο Νίκολας περπατούσε στον σκοτεινό διαδρομ ο έχοντας ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη του . Η αρχή είχε μόλις γίνει .
«Σύντομα το μυαλό σου θα σκέφτεται μόνο εμένα μικρή τίγρη και αυτό θα είναι η καταστροφή σου» είπε στον εαυτό τουκ άγω έβγαζε ένα τσιγάρο από την τσέπη του . Έπρεπε να σκεφτεί ένα καλό μέρος για να την βγάλει . Ήταν δύσκολη περίπτωση για να την εντυπωσιάσει .

Ώπα σελινακι έχουμε αισθηματακια για τον κύριο 'θέλω να σε κάνω να καταριέται την στιγμή που με γνώρισες' αχ που να ξέρεις και εσυ κορίτσι μου βέβαια ...😢😢😢