Femme fatale 2:the return

Αλλαγη

Άφησε το ζεστό νερό να πέσει πάνω στο σώμα της που έτρεμε . Δεν ήξερε εάν ήταν από τον θυμό της ή από τον φόβο που την είχε κατακλύσει . Οσως να ήταν και από τα δυο .
Το μυαλό της έτρεχε με ταχύτητα φωτός προσπαθώντας να βρει τρόπους φια να ξεφύγει από αυτή την κόλαση . Το δωμάτιο πρέπει να είχε ηχομόνωση καθώς δεν μπορούσε να ακούσει τος φωνές των άλλων γυναικών . Όμως ήξερε πως ήταν εκεί . Φυσικά και θα ήταν εκεί . Κανένας δεν θα παραδινοταν εύκολα , δεν θα άφηνε σε κάποια άρρωστα  άτομα να χειριστούν το κορμί του σαν σκουπίδι . Παρατήρησε πως π χώρος γύρω της ήταν πλήρως εξοπλισμένος . Είχε ντουζιέρα , αφρόλουτρα και σαμπουάν και πετσέτες , ακόμη σύνεργα για ξύρισμα . Φαίνεται πως οποίοι και να την κρατούσαν αιχμάλωτη τους έπαιρναν πολύ σοβαρά την δουλειά τους . Είχε καταφέρει να χαλαρώσει και να απορροφηθεί τόσο πολύ που δεν κατάλαβε πως η ώρα που της είχαν δώσει είχε σχεδόν περάσει .
Πανικοβλημενη  κατάφερε να κλείσει το ντουζ  και να αρπάξει μια πετσέτα για να καλύψει την γύμνια της πριν η πόρτα μπροστά της ανοίξει για να φανερώσει τον ψυλο ξανθό άντρα από πριν .
«Βλέπω δεν με αναηκασες να τελειώσω εγώ την δουλειά που έπρεπε να κανεις . Καλό αυτό . Εάν φέρεσαι τόσο ήρεμα και έξυπνα θα τα πάμε καλά . Μάθε να υπακούς και θα επιβιώσεις εάν θες την συμβουλή μου .»
«Συμβουλές από άτομα σαν εσένα να μο λείπουν !» Του είπε έντονα καθώς έσφιγγε περισσότερο πάνω της την πετσέτα . Τα βρεγμένα μαλλιά της είχαν κολλήσει πάνω της κάνοντας την να τρέμει από το κρύο .
Το πρόσωπο ότου άντρα σκλήρυνε απότομα στα λόγια της .
Το χέρι του την χαστούκισε για δεύτερη φορά μέσα στην ημέρα όμως αυτή τη δορά με τα χέρια της ελεύθερε προσπάθησε να τον αντιμετωπίσει .
Παρά την δύναμη του είχε καταφέρει να του ρίξει κάποιες δυνατές γροθιές που θα τον άφηναν να πονάει για λίγες ώρες , όμως το γλιστερό πάτωμα την ανάγκασε να χάσει την ισσοροπια της και να πέσει στο δάπεδο .. ο άντρας έσπευσε να την ακινητοποιήσει κρατώντας τους καρπούς της με το ένα χέρι ενώ το άλλο αναζητούσε την άκρη της πετσέτας της .
«Εάν δεν θες με το καλό έχω πολλού τρόπου για να δε κάνω να βάλεις μυαλό . Εάν σε δω να απλώνεις ξανά το χρο σου πάνω μου μικρή ... ωωωω δεν ξέρεις πόσους τρόπους θα εφεύρω για να σε πονέσω . Ακόμη και εάν πρέπει να παρακούσω εντολές .» Της είπε πετώντας σπίθες από τα μάτια του καθώς τράβηξε μακρυά της την λευκή πετσέτα , αφηνοτας πάλι το σώμα της πληρώ εκτεθειμένο .
Βάζοντας τις χειροπέδες στα χέρια της βγήκε για δευτερόλεπτα από το δωμάτιο γυρνώντας πίσω με μια μαύρη μακρυά μπλούζα.
«Φόρεσε αυτό ! Και γρήγορα !» Την διέταξε καθώς την κοιτούσε με λάγνο ύφος μέχρι το σώμα της να καλυφθεί από το μαύρο ύφασμα . Η Σελινα ξαφνικά ένιωσε ευγνωμον για την ζέστη που της προσέφερε η μπλούζα . Όμως δεν θα τολμούσε να πει τίποτα . Έτσι απλώς έσκυψε σιωπηλά το κεφάλι της ακολουθώντας δον άντρα έξω από το δωμάτιο , και πάλι στον κρύο διάδρομο. Οι φωνές των κοριτσιών τρυπήσαν ξανά τα αυτιά της καθώς τώρα κατευθυνόταν σε έναν χαμηλότερο όροφο , πιο σκοτεινό από το προηγούμενο .
«Εδώ είναι ο όροφος που θα περάσεις τις περισσότερες ώρες της παραμονής σου στο σπίτι . Θα μάθεις με οποιονδήποτε τρόπο ότι δεν υπάρχει νόημα να αντιστέκεσαι σε κανένα άγγιγμα άντρα , πίστεψε με έχουμε την δύναμη να σε κάνουμε να νιώθεις πως δνε είσαι άνθρωπος μέχρι το τελος της εκπαίδευσης σου .» Της είπε ο ξανθός δεσμοφύλακας της γελώντας δυνατά .
«Στα όνειρα σου μαλακα !»
Μουρμούρισε ευτυχώς αρκετά σιγά για να μην ακουστεί. Παντού στις πόρτες μπορούσε να δει μαυροφορεμένους άντρες να φυλάνε . Δεν υπήρχε περίπτωση να καταφέρει να φύγει από εκεί χωρίς να την αντιληφθούν . Και έτσι εξαντλημένη οπως ένιωθε δύσκολα θα τα έβαζε με τόσους .
Η μόνη λύση ήταν να περιμένει μέχρι να βρει ένα λάθος συο φαινομενικά τέλειο σύστημα τους .
Είχε την υπομονή και την επιμονή για να το κάνει αυτό . Και έπειτα θα έκανε τα πάντα για να ελευθερώσει όλες τος κοπέλες που ήταν εδώ  και θα σκότωνε τους πάντες . Τέτοιοι άνθρωποι δεν είχαν ευκαιρία στην ζωή . Ήταν ότι μισούσε περισσότερο . Και όμως όσο θυμό και να ένιωθε εκείνη την στιγμή μέσα της , το μυαλό της γύρισε συνεχώς στον Νίκολας . Και το δεν θα έδινε να βρίσκεται μαζί του , και όχι μαζί με αγνώστους άντρες, σχεδόν γυμνή και με μια πορεία στο άγνωστο . Έκλεισε σφιχτά τα μάτια της για να διώξει την επιθυμία της να κλάψει . Έπρεπε να δείχνε σκληρή , τις θα ήταν δυσκολότερο μα την σπάσουν , ίσως και να βαριόταν μαζί της στο τελος και να την διώχναν.
Ο άντρας σταμάτησε απότομα έξω απ ο μια πόρτα με ξύλινο κούφωμα , με αποτέλεσμα η Σελινα να συγκρουστεί με την σκληρή πλάτη του και να χάσει την ισορροπία της .
« τς τς τς . Όλες άχρηστες πρέπει να είστε ;» Τον άκουσε να μουρμούριζει φανερά ενοχλημένος που έπρεπε νε την σηκώσει καθώς γύριζε προς το μέρος της .
Το χέρι του άρπαξε άγαρμπα και δυνατά το χέρι της , τόσο πολύ που ήταν σίγουρη πως θα της άφηνε σημάδι για αρκετό καιρό μετά από αυτό .
Χτύπησε νευρικά δυο φορές την πόρτας τον μια βαριά φωνή ακουστεί και τους επιτρέψει να περάσουν μέσα .
Το δωμάτιο ήταν έντονα φωτισμένο με λευκούς καθρέφτες σε κάθε γωνία .  Έσκυψε απευθείας το κεφάλι της . Δεν ήθελε να δει την κατάσταση της, έτσι ευάλωτη και μεταχειρισιμη .
Ένας μεσοληκας καθόταν σε ένα ξύλινο τραπέζι στο βάθος τοποθετώντας κάποια πράγματα σε ένα κουτί . Όμως όταν αντιλήφθηκε την παρουσία τους σταμάτησε την δουλειά του γυρίζοντας προς το μέρος τους .
Ένα ελαφρύ μειδίαμα εμφανίστηκε κάτω από το μουστάκι του καιως κοιτούσε το σώμα της σελινας που διαγράφονταν αρκετά κάτω από την μαύρη μπλούζα.
«καινούργια ;»
« ναι ήρθε σήμερα .»
«Δνε φαίνεσαι χαρούμενος . Θα περάσουμε καλά μαζί της κοίταξε κορμί .»
« πρώτον είναι σκέτος διάολος . Έστειλε τον Ντέιμον στο ιατρείο με βγαλμένο ώμο.»
«Σκληρή η μικρή . Μου αρέσει .»
«Μην χαίρεσαι. Το αφεντικό έδωσε εντολές να μην την αγγίξει κανένας . Μόνο εκείνος θα αναλάβει την εκπαίδευση της . Εσυ απλώς θα την ετοιμάσεις .»
«Και τι ακριβώς χρειάζεται ;»
« για αρχή λίγο μεγαλύτερο στήθος , και εννοείται αλλαγή στα μαλλιά . Σου έχω αναλυτικές οδηγίες γι αυτό .»
Δο πρόσωπο ότου άντρα φωτιστικέ τουλάχιστον θα την έβλεπε γυμνή .
«Καλώς ξάπλωσε την στο κρεβάτι και σε σε χέρια και πόδια όσο θα ετοιμάζω το αναισθητικό .» Είπε καθώς γύρισε ξανά την πλάτη του
Η Σελινα και μόνο στα λόγια που αντάλλαξαν οι δυο άντρες άρχισε να νιώθει το χώρο γύρω της να την πνιγεί , λες και δο οξυγόνο τελείωσε ξαφνικά προσπάθησε να τρέξει προς τα έξω όμως ο ξανθός άντρας με επίδοξες κινήσεις την σήκωσε στον αέρα πριν την ξαπλώσει σε ένα παλιό χειρουργικό κρεβάτι που είχε μεταποιηθεί έτσι ώστε να μπορούν να εγκλωβίζουν τα χέρια και τα πόδια των γυναικών .
Η Σελινα νίκη σε να ουρλιάζει ελπίζοντας πως κάποιος θα την βοηθούσε όμως το μόνο που μπορούσε να εισπράξει ήταν γέλια από τους δυο άντρες που ξταν μαζί της .
«Όσο και εάν φωνάζεις κανένας δνε σε σώζει απ ο εδώ μικρή . Μπορείς όμως να συνεχίσεις εάν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα .» Της είπε ο ο ξανθός ενώ έδενε σφιχτά τα πόδια της .
Δεν πέρασαν πολλά λεπτά μέχρι να νιώσει μια σιριγηα να εισέρχεται στο δέρμα της και τις αισθήσεις της να εγκαταλείπουν το σώμα της .