Femme fatale 2:the return

Ποιος εισαι εσυ ;

«Ήρθα να θυμηθούμε τα παλιά μικρή .» Μου είπε υπεροπτικά κάνοντας το κορμί μου να παγώσει . Σήκωσα επιθετικά το βλέμμα μπυ πάνω του , παίρνοντας ασυναίσθητα μια αμυντική στάση . Το κορμί μου έτρεμε , δνε ξέρω εάν ήταν από το κρύο ή επειδή φοβόμουν . Ένας πονοκέφαλος χτύπησε το κεφάλι μου , οι αναμνήσεις του παρελθόντος που ήξερα ότι δνε θα με άφηνε ήσυχη για καιρό .
«Ξεκουμπησου Νταβίντ . Τώρα πριν αλλάξω γνώμη .» Του είπα επιθετικά . Γιατί δνε του επιτεθομουν από τώρα να τελειώνουμε ; Τι με κρατούσε ; Τον είχα άνετα . Ακόμη και εάν το πλευρό μου με πέθαινε από τον πόνο .
Εκείνος γέλασε ξανά . Το μισώ αυτό το γέλιο . Είναι ίδιο με τότε , με κάνει να ανατριχιάζω , με την άσχημη , πολύ άσχημη ένοια. Ποτέ δνε θα ήμουν μαζί του . Για κανέναν γαμημενο λόγο .
Έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου . Το βλέμμα του είχε σκοτεινιάσει εντελως , κάνοντας τον ένα με το σκοτάδι γύρω του .
«Τς τς τς τι τρόποι είναι αυτοί Σελινα ; Έτσι χαιρετάς παλιούς φίλους ;»
«Εσυ δεν είσαι φίλος μου ! Δεν είσαι τίποτα ! Κατάλαβες γαμημενε ;»
«Πρόσεχε την γλώσσα σου μικρή ! Δνε θες να με δεις να θυμώνω . Ξέρεις τις συνεπειες .» Μπυ  είπε με ένα πλάγιο χαμόγελο που με  έκανε να τον φοβάμαι . Οι αναμνήσεις μέσα στο μυαλό μου χτυπούσαν σαν τρελές . Ήθελα να φύγω από δίπλα του , όμως δεν έβλεπα καμία σωτηρία . Δεν ήξερε κανένας γι αυτό και όσα μου είχε κάνει . Υπό την απειλή του παρέμεινα σιωπηλή τόσα χρόνια . Μου είχε υποσχεθεί πως ένα κρατούσα το στόμα μου κλειστό δεν θα επέστρεφε ξανά . Έμαθα μετά ότι τον είχαν στείλει σε άλλη πόλη της Ιταλίας . Μονο τότε ένιωθα ασφαλής πάλι . Και τώρα τον έβλεπα μπροστά μου . Προφανώς ήμουν πολυ ηλίθια που πίστεψα έστω και για λίγο ότι θα τηρούσε την υπόσχεση του . Ένα ηλιθιο 13 χρόνο κορίτσι με όνειρα που γκρεμίστηκαν .
«Δεν είμαι το 13 χρόνο κοριτσάκι που θυμάσαι Νταβίντ ! Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που έφυγες !»
«Το ξέρω αυτό καλή μου . Ξέρω τα πάντα για εσένα όσο μεγαλώνεις . Έγινες πιο όμορφη από ος θα μπορούσα να φανταστώ . Σκέτη κόλαση . Πάω στοίχημα πως ήδη οι μισοί εδώ μέσα θα σε έχουν πηδήξει .»
Ο τρόπος που μου μιλούσε , αυτή η χυδαιότητα του ήταν που έστελναν καμπανάκια εκνευρισμού σε όλο το κορμί μου . Δεν άντεξα . Τον χαστούκισα με δύναμη .
«Πως τολμάς ! Εδώ με σέβονται γαμημενο κάθαρμα ! Όχι σαν εσένα .»
«Εγώ δεν εκανα κάτι κακό Σελινα .»
«Ακόμη πιστεύεις πως μου άρεσε όλο αυτό ;! Συχαινομουν το κάθε σου άγγιγμα , το κάθε φιλί σου ! Και εσυ με εκβίαζες και ακόμη το κανεις .»
«Δεν πιστεύω να έχεις πει τίποτα σε κανέναν .» Ο τόνος του ήταν προειδοποιητικός . Έπιασε με δύναμη το μπράτσο μου κάνοντας με να μορφάσω απαλά . Μπορούσα να αντιδράσω όμως το κορμί μου φαινόταν να έχει παραλύσει απ φόβο , αγνοώντας εντελως τι εντολές του μυαλού μου . Η ανάσα  του έπεφτε πάνω μου . Τον μισώ .
«Πως θα μπορούσα ; Αφού έχεις εκείνο το γαμημενο βίντεο .»
Με το ελεύθερο του χέρι χάιδεψε το μάγουλο μου , μερικές τούφες από τα μαλλιά μου και το παιω μέρος του λαιμού μου . Ένα πράγμα μπορούσα να νιώσω αηδία. Στιγμιαία ο Νίκολας χώθηκε στο μυαλό μου . Το άγγιγμα του ήταν σίγουρα διαφορετικό , με έκανε να νιώθω ... αλλιώς , κάτι που δεν μπορούσα να προσδιορίσω .
«Καλό κορίτσι . Δεν θα θέλαμε να γίνει κανένα ατύχημα και να δουν οι γονείς σου ποσό πρόστυχη και νυμφομανης ήταν η 13 χρόνη κόρη τους .»
Επέστρεψα αηδιασμενη το κεφάλι μου . Πως μπορούσε να λέει τέτοια πράγματα . Και το βίντεο να έδειχνε φαινόταν πως εκείνη δεν το ήθελε . Τον παρακαλούσε να σταματήσει . Όμως θα μπορούσε φυσικά να κάνει επεξεργασία άνετα και να αλλοιώσει την πραγματικότητα . Ντρεπόμουν  . Δεν ήξερΑ πως θα μπορούσα να αντικρίσω  ξανά στα μάτια τους γονείς μου  αφού θα με έβλεπαν να με  αγγίζει άσεμνα ένας άλλος άντρας .
Τα δάχτυλα του γράπωσαν με δύναμη το σαγόνι μου  αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω . Προσπάθης  να ξεφύγει από το κρατημα του όμως ένας ξαφνικός πόνος στα πλευρά μου  την καθήλωσε στην θέση μου Τον κοιτούσα εκνευρισμένη με την παρουσία του . Δεν τον ήθελα ξανά εδώ πέρα . Όλα εμπιαζαν ήρεμα . Ή σχεδόν ήρεμα τελος πάντων . Ακόμη και η παρουσία του Νίκολας ήταν μακράν καλύτερη . Τι ήθελε ξανά εδώ πέρα .
«Πάψε! Μην μιλας άλλο!»
«Σου είπα να προσεχείς πως μου μιλας ! Και όταν σου απευθύνομαι θα με κοιτάζεις στα μάτια ! Αντιλαβου ;»
Δεν του μίλησα . Δεν ξέρω ποσό θα μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου ακόμη . Γαμωτο είχε ακόμη εκείνο το γελοίο βίντεο . Θα με  εκβίαζε ξανά με αυτό . Ήταν τρελο . Ο ιδιος εφιάλτης ξανά από την αρχή . Μόνο που φοβόμουν  πως τώρα τα πράγματα θα γινόταν πολύ χειρότερα . Μια μέρα πριν εξαφανιστεί από την ζωή μου είχε σταματήσει και δεν με βίασε . Τώρα αμφέβαλλα εάν θα έκανε το ίδιο .
«Γιατί γύρισες ξανά ; Είπες πως δνε θα ερχόσουν ποτέ εάν δεν έλεγα κουβέντα σε κανέναν .»
«Πες το κάρμα . Εγ το κεω απλώς τύχη μικρή Σελινα . Οι γονείς σου με έφεραν με έκτακτη εντολή εδώ . Και έχοντας μάθει ποσό όμορφη έχεις γίνει ... έπρεπε να το δω από κοντά καταλαβαίνεις . Και δεν λένε καθόλου ψέματα . Είσαι πανέμορφη .»
«Περιμένεις να σου πω ευχαριστώ και για το κοπλιμέντο ; Άι χάσου !»
«Όχι ! Πλέον θα με βλέπεις κάθε μέρα ... και κάθε νύχτα Σελινα.»
«Εάν σκέφτεσαι αυτό που Νομζιω ξέχασε το ! Δεν υπέχει καμία περίπτωση !»
«Έμαθα είσαι παρθένα ... θα χαρώ πολύ να είμαι ο πρώτος σου . Και εσυ ... εσυ θα προσφέρεις τον εαυτό σου σε εμένα μωρό μου .»
«Ούτε να το σκέφτεσαι ! Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συμβεί αυτό που μου λες !»
«Θες να δουν οι γονείς σου το βίντεο ;»
«Δεν θα τολμούσες ;!»
«Κι όμως ... τίποτα δεν με εμποδίζει Σελινα . Δνε έχω να χάσω κάτι . Ενώ εσυ ..»
«Σε μισώ !»
«Το ξέρω ότι το κανεις ... όμως θα κανεις πρι σου κεω εγώ από εδώ και πέρα .»
«Είσαι γελοίος .»
«Φίλησε με .» Απαίτησε . Το στομάχι μου σφίχτηκε , λες και θα εκανα εμετό . Δεν μπορούσα να τον φιλήσω . Δεν γινόταν . Μισώ τον εκβιασμό του , το ότι με ελέγχει έτσι . Νιώθω τόσο φθηνή . Πουλάω το σώμα μου αυτή την στιγμή για να εξαγοράσω την σιωπή του . Νιώθω απαίσια .
«Δεν ... δεν μπορώ .» Λέω σιγανά . Γιατί τραυλιζω  γαμωτο μου .
«Τώρα Σελινα ! Μην μου το παίζεις και δύσκολη !» Με έπιασε με δύναμη από το μπράτσο κολλώντας το κορμί μου πάνω του . Το κεφάλι του πλησίαζε περισσότερο το δικό μου . Θα το κάνει . Γαμωτο .
Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου , θέλω να τελειώσει όλο αυτό . Δνε θέλω να βλέπω . Μου αρκεί  που θα νιώσω .
Ξαφνικά όμως ένα χέρι με τααβαει με δύναμη μακρυά του . Ένα γνωστό άρωμα πλημμυρίζει τα ρουθούνια μου . Η ανάσας ου γίνεται βαριά , πιο κόφτη και γρήγορη . Ανοίγω τα μάτια μου μόνο για να συνατηθουμε τον Νίκολας μπροστά μου να ρίχνει μια δυνατή μπουνιά στον Νταβίντ ρίχνοντας τον στο πάτωμα .
Συνέχισε τα χτυπήματα του , θα τον έστελνε στο νοσοκομείο έτσι .
«Σταματά.» Είπα απαλά όμως δνε με άκουσε . Τόλμησα να πλησιάσω κι άλλο . Ήταν εξοργισμένος , δεν ξέρω τον λόγο . Ακούμπησα τον ώμο του .
«Σταματά Νίκολας !» Το κορμί του πάγωσε κάτω από το άγγιγμα του . Πέταξε τον άλλον άντρα με δύναμη η στο πάτωμα και γύρισε να με κοιτάξει .
Ο Νταβίντ ήδη είχε σηκωθεί στα πόδια του όμως δνε έκανε καμία κίνηση να τον χτυπήσει . Ήξερε πως αργά ή γρήγορα θα επέστρεφα σε αυτόν . Δεν είχα επιλογή , με κρατούσε στα χέρια του .
Ήταν τραγικό . Ντροπιαστικό .
«Θα τα πούμε σύντομα Σελινα .» Μου είπε ειρωνικά πριν φύγει από την αυλή , και χαθεί στις σκιές.
«Ποιος είσαι ρε μαλακα !» Φώναξε ο Νίκολας δίχως πάρει καμία απάντηση
Γύρισα να τον κοιτάξω  που κρατούσε τα χέρια μου τρυφερά . Ο θυμός και η ανησυχία διαγράφονταν ανάμεικτα στα μάτια του .
«Ποιος στο διαολο ήταν αυτος και γιατί πήγαινε να σε αναγκάσει να τον φιλήσεις ;!» Μου είπε υψώνοντας το τόνο της φωνή του .