Femme fatale 2:the return

Σου ειπα να εισαι καλο κοριτσι

Την έσπρωχναν μέσα στον άδειο διάδρομο . Από άλλες πόρτες μπορούσε να καουσει κραυγές γυναικών να παρακαλούμε για λύπηση και συγχώρεση . Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα. Είχε αρχίσει να καταλαβαίνει που βρισκόταν . Δεν ήταν χαζή . Ήξερε να αναγνωρίζει ένα τερατώδες μέρος σαν αυτό. Ένα μέρος που εκπαιδευοταν παρά την θέληση τους γυναίκες για να πουληθούν σε ανώμαλους .
Αντολαμαβανοτας την κατάσταση της προσπάθησε με όλες της της δυνάμεις να ξεφύγει από το κρατημα των δυο αντρών , όμως τα δεμένα χέρια της και η δίκη τους δύναμη περιόριζαν αποτελεσματικά τις κινήσεις της . Δεν θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα. Η καρδιά της άρχισε να χτυπάει γρήγορα , απελπισμένα . Π φόβος χτίζονταν σιγά σιγά στο κορμί της .
Ο Νίκολας το είχε προβλέψει όλο αυτό . Ήξερε πως η Σελινα ήταν αρκετά έξυπνη για να καταλάβει μέσα σε λίγα μόλις λεπτά που βρισκόταν και το θα γινόταν σε εκείνη . Περίμενε τον ξαφνικό της φόβο να χτίζεται σιγά σιγά μέσα της, μέχρι να μετατραπεί σε οργή , αντίδραση , απελπισία , προδοσία και μετά πάλι φόβο και παράδοση . Τελος η απόλυτη υποταγή , η αποδοχή της μοίρας της  . Δεν τον ένοιαζαν τα ενδιάμεσα , το τελευταίο στάδιο ήταν αυτό που αποζητούσε . Να την διαλύσει , και μετά να την σκοτώσει, και να στείλει ότι είχε απομείνει από αυτή πίσω στον πατέρα της γεμίζοντας τον τύψεις που θα τον τρελεναν.

Οι δυο άντρες την ανάγκασαν να σταματήσει έξω από μια μεταλλική πόρτα . Για όταν αρκετά μεγαλύτερη από όλες τις υπόλοιπες που είχαν περάσει. Οι φωνές από τις γυναίκες είχαν τρυπήσει τα αυτιά της . Τόσο πολύ που ήθελε να τα κλείσει . Όμως τα δεμένα της χέρια της απαγόρευαν μέχρι και αυτό το απλό . Ήταν αναγκασμένη να ακούει ουρλιαχτά και άναρθρες κραυγές χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι , χωρίς να μπορεί να βοηθήσει οποίες άλλες γυναίκες ήταν σε παρόμοια κατάσταση με εκείνη .
Ο ξανθός άντρας πάτησε έναν κωδικό στο ηλεκτρονικό παντ στην γωνία πάνω από την πόρτα και το μέταλλο σύρθηκε απαλά αποκαλύπτοντας έναν απλό προθάλαμο . Τηβ έσπρωξαν προς τα μέσα ενώ ένας μόνο από αυτούς μπήκε μαζί της . Ο άλλο έμεινε στην πόρτα η οποία έκλεισε απευθείας μετά . Ένα εκτυφλωτικό λευκό φως γέμισε το δωμάτιο . Είχε λευκά πλακάκια , ενώ μια ακόμη πόρτα βρισκόταν στην απέναντι πλευρά . Η Σελινα παιδευτικε αρκετά για να προσαρωμστει στο ξαφνικό φωτισμό, σε αντίθεση με τον άντρα από πίσω της που είχε μάλλον συνηθίσει αυτές τος αλλαγές .
«Τι είναι εδώ ;»
«Πρέπει να σε καθαρίσω πριν προχωρήσουμε ... επίσης τα ρούχα δνε θα σου χρειαστούν για σκέτο καιρό .» Της απάντησε έχοντας ένα ελαφρύ μειδίαμα στο πρόσωπο του . Η κοπέλα ένιωσε το στομάχι της να σφίγγεται . Το κορμί της ξεκίνησε να τρέμει χωρίς να μπορεί να το ελέγξει . Και μόνο στη ν σκέψη ότι κάποιος άλλος θα την άγγιζε άρχισε να τρελαίνεται . Έβαλε όση δύναμη είχε για να καταφέρει να ελευθερώσει τα χέρια της . Όμως το σκληρό μέταλλο που τύλιγε τους καρπούς της έμοιαζε αδύνατον να σπάσει.
Ο άντρας ίσως της γέλασε .
«Θα σου πρότεινα να σταματήσεις να προσπαθείς . Το πιο πιθανό είναι να τραυματιστείς άσχημα και δεν έχω καμία όρεξη να σε φροντίζω μετά . Γι αυτό κάθισε σαν καλό κοριτσάκι . Εξάλλου στο τελος θα σπάσεις οπως όλες .»
«Ποτέ ! Με άκους;!»
Ο άντρας κούνησε αποδοκιμαστικά το κεφάλι του . Άκουγε τα ίδια σχεδόν κάθε μέρα . Τα είχε βαρεθεί . Ήξερε πως στο τελος όλες θα υπέπιπταν , όσο ηθικές και να ήταν θα επέλεγαν την επιβίωση και τη εξαθλίωση από τον θάνατο . Και δεν είχε τις αμφιβολίες του και για την κοπέλα που είχε μπροστά του Ζ
Ήταν σίγουρα η νεότερη και η ομορφότερη που είχε δει να φέρνουν εδώ πέρα . Και τον είχε τραυματίσει σοβαρά σαν να ήξερε τι έκανε πριν από λίγο , όμως ο αρχηγός του πάντα έβρισκε τρόπο να τις σπάσει.
Έτος παιδιά σε να την αγνοήσει και την πλησίασε έτος ώστε να αφαιρέσει τα ρούχα της .
«Μην με αγγίζεις !»
«Σκάσε επιτέλους !» Της φώναξε αγανακτισμένος χαστουκίζοντας με τόση δύναμη που την έκανε να πέσει στο πάτωμα . Πριν προλάβει να συνέλθει ανέβηκε από πάνω της εγκλωβίζοντας το κορμί της ανάμεσα στα πόδια του , κάνοντας την απόδραση την αδύνατη .
«Σου είπα να είσαι καλό κορίτσι . Μάλλον θα πρέπει να τα κάνουμε όλα με τον δύσκολο τρόπο . Δεν με πειράζει . Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο .» Της είπε χαιρέκακα .
Έβγαλε τον σουγιά από την τσέπη του αρχίζοντας να σκίζει το ύφασμα από την μπλούζα της , μόλις τώρα συνειδητοποίησε ότι το τζάκετ της είχε ήδη αφαιρεθεί πριν ξυπνήσει . Μνήμες από το παρελθόν ήρθαν στο μυαλό της θολώνοντας την όραση της . Ήταν σαν να ξανά ζούσε τα ίδια , με έναν πιο επώδυνο τρόπο . Το αντρικό σώμα από πάνω της ήταν τόσο δυνατό που δεν μπορούσε να το αποτρέψει . Το κρύο μεταλλικό μαχαίρι αργία ε ελάχιστα το δέρμα της κάνοντας την να ανατριχιάζει .
Σε λίγα μόλις λεπτά η μπλούζα της είχε αχρηστευθεί , αφηνοτας σχεδόν ακάλυπτο το πάνω μέρος του σώματος της . Ο άντρας την κοίταξε ενθουσιασμένος . Δνε περίμενε να δει ένα τόσο γυμνασμένο κορμί . σπάνια οι κοπέλες που έφερναν εδώ πρόσεχαν τόσο πολύ το σώμα τους . Πέρασε την γλώσσα του πάνω από τα χείλη του υγραίνοντας τα .
«Εχε χάρη που έχω πάρει εντολές να μην σε αγγίξω .» Μουρμούρισε καιως άρχισε να κάνει την ίδια δουλειά στο παντελόνι της , το οποίο ήταν το ίδιο άχρηστο με την μπλούζα τις με λίγες μόνο κινήσεις .
Το χέρι του άντρα πέρασε μια φορά πάνω από κάθε μήκος του κορμιού της προκαλώντας της αηδία . Έκλεισε σφιχτά τα μάτια της μην θέλοντας να βλέπει άλλο .
«Πραγματικά υπέροχο δέρμα ... κρίμα που δεν θα μείνει τόσο απαλό για πολύ ακόμη .» Άκουγε τον άντρα να λέει καθώς αφαιρούσε και τα εσώρουχα της . Η ντροπή είχε κατκαλησει το μυαλό της . Ένας άνω στις την κοιτούσε , την άγγιζε και δεν ήξερε τι άλλο θα μπορούσε να της κάνει ενώ ήταν γυμνή , για πρώτη φορά μετά από χρόνια . Είχε ορκιστεί να μην αφήσει κανέναν άλλον να την ταπεινώσει έτσι , και όμως τώρα δεν έκανε τίποτα για να γλειτωσει απ ο αυτή την κατάσταση .
Ένιωθε πως ήθελε να κλάψει , όμως δνε θα τολμούσε να αφήσει καμία σταγόνα να κυλίσει από τα μάτια της όσο είναι κοντά του . Οι σκέψεις της πλανηθηκαν για λίγο στον Νίκολας . Εκείνος θα είχε καταλάβει πως κάτι δεν πήγαινε καλά ; Θα τη ν έψαχνε ; Θα ερχόταν για να την πάρει ; Αμφέβαλλε γι αυτό . Όσο και εάν εκείνη τον είχε ερωτευτεί , δεν έβλεπε τίποτα από αγάπη και αγνά συναισθήματα στα δικά του μάτια . Ήταν τόσο μαύρα που δεν σε άφηναν να δεις στο βάθος αλλά μόνο στην επιφάνεια. Και το μο ο που έβλεπε στην επιφάνεια ήταν πόνος και μίσος . Μόνο που δνε ήξερε το γιατί . Δεν μπορούσε να το φανταστεί .

Τελειώνοντας την δουλειά του ο άντρας σηκώθηκε όρθιος , αρπάζοντας και την ίδια από το μπράτσο για να την αναγκάσει να σταθεί στα πόδια της .
«Έχεις 20 λεπτά για να πλυθείς. Μην με αναγκάσεις να μπω και εγώ μέσα . Για εσένα δνε θα είναι καθόλου ευχάριστο .»
Της είπε σοβαρά πριν ξεκλειδώσει τις χειροπέδες στα χέρια της και φύγει από το δωμάτιο αφηνοτας την μόνη .