Femme fatale 2:the return

Η μερια του

«Εντάξει ο πυρετός έπεσε λίγο ... όμως δνε μπορείς να σηκωθείς ακόμη Σελινα μην με τρελενεις !»
« Νίκολας γαμωτο δνε μπορείς να ελέγξεις τίποτα πλέον ! Δνε σου ανήκω !» Φώναξε όσο περισσότερο μπορούσε ενώ ανακαθισε στον καναπέ . Είχαν περάσει τρεις μέρες από τότε που ξύπνησε άρρωστη και καταβεβλημένη στον καναπέ αυτού του σπιτιού και επιτέλους η υγεία της έδειχνε καποια βελτίωση.
« Σελινα ... απλώς θέλω να είσαι τελείως καλά . Που θα πας ; Έξω είναι παγωμένος ο καιρός ... εάν χειροτερέψεις;»
« δικό μου θέμα !»
« γιατί πρέπει να είσαι τόσο πολύ ξεροκαφελη ...»
« θέλω να φύγω .»
« και εγώ δεν σου το επιτρέπω !»
« δεν σου ζήτησα την γαμημενη σου άδεια ! Δνε είσαι ούτε γονιός μου , ούτε αδερφός μου , ούτε γκόμενος μου ! Είσαι ένα τίποτα !»
Το πικρό της σχόλιο , όσο αληθινό και να ήταν τον έκανε να σαστίσει . Το ύφος της μαλάκωσε αμέσως  μόλις συνειδητοποίησε το είχε πει . Έσκυψε το κεφάλι της παίζοντας νευρικ με τα δάχτυλα των χεριών της .
Τον άκουσε να ξεφυσαει .
« απλώς σου ζητάω να μείνεις μέχρι να είμαι βέβαιος πως δνε θα κινδυνεύει η ζωή σου . Μην το στερήσεις αυτό μικρή .» Ο τόνος του πλέον ήταν τελείως απαλός , σχεδόν Παρακλητικός .
«Ο καρλ θα με ψάχνει ... μπορεί να με φροντίσει και εκείνος , δεν υπάρχει λόγος να μείνω άλλο εδώ . Οι δρόμοι άνοιξαν .»
« κανένας δεν μπορεί να σε φροντίσει καλύτερα απ ο εμένα γαμωτο ! Πως να δεχθώ τα χέρια του πάνω σου !» Η γροθιά του χτύπησε το μικρό τραπέζι του σαλονιού κάνοντας το ζεστό τσάι που ήταν ακουμπισμένο πανω του να χυθεί .
« μην φωνάζεις ....»
«Καταλαβαίνεις τι μπυ ζητάς να δεχθώ Σελινα ; Σε τι με βάζεις να συμφωνήσω ; Πως μπορώ να πως ναι στο να σε αγκαλιάζει , να σε φιλάει ...»
« εσυ έχεις χάσει εντελως αυτό το δικαίωμα Νίκολας ... εκείνος είναι ο άντρας μου τι περιμένεις να κάνει ; Να με κοιτάζει λες και είμαι κορνίζα στον τοίχο ;»
« Σελινα σταματά τις ειρωνίες γιατί δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει εδώ μέσα !»
« τι θα γίνει δηλαδή ;! Όχι πες μου ! Τι θα κανεις ; Θα μου επιτεθεί ;! Θα με χτυπήσεις ; Θα με βιάσεις ή κάτσε περίμενε ξέχασα , εσυ βάζεις άλλους να το κάνουν για να μην λερωσεις τα χέρια σου .»
Σηκώθηκε απότομα από την θέση της αγνοώντας την απότομη ζαλάδα που θόλωσε την όραση της . Τα λόγια της την έκαναν να πονάει , να θυμάται , να θέλει να φύγει μακρυά του εκείνη ακριβώς την στιγμή .
Έβαλε όλη της την δύναμη για να συγκρατήσει τα πρώτα δάκρυα που έκαναν γρήγορα την εμφάνιση τους . Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το σώμα της προστατευτικά . Παρότι τα φραδια ρούχα που φορούσε , πιθανώς του Νίκολας , κάλυπταν κάθε εκατοστο του κορμιού της .
Τον είδε να πηγαίνει μέχρι την εξώπορτα , να κλειδώνει και έπειτα να βάζει το κλειδί στην τσέπη του . Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα , συνειδητοποιώντας πώς ήταν εγκλωβισμένη εκεί μέσα μαζί του .
« τ.. τι ακριβώς κανεις ;!»
« νομίζω πως ήρθε η ώρα να τα ξεκαθαρίσουμε όλα Σελινα . Τι κες και εσυ ;»
« εγώ δεν έχω να ξεκαθαρίσω τίποτα μαζί σου ! Δνε θέλω να σε βλέπω θέλω να φύγω ! Με περιμένει π καρλ και ..» τα χείλη του συγκρούστηκαν επιθετικά στα δικά της πριν προλάβει να τελειώσει τα όσα είχε πει . Τα συναισθήματα που της προκαλούσε όλο αυτό ήταν τόσο έντονα που δεν μπόρεσε παρά να μείνει παγωμένη στη θέση της , αμίλητη να δέχεται το φιλί του που την ταξίδευε σε ένα παράλληλο σύμπαν , κάπου ειδιλιακα που θα μπορούσε να είναι μαζί του ευτυχισμένη χωρίς να πονάει κάθε φορά που αντικρυσει τα μάτια του .
« μάλλον βρήκα τον τρόπο να σε κάνω πάθεις να μιλας . Δεν σου έχουν πει πως το να λακωνιζεις είναι αρετή ;»
« δεν ... δηλαδή μην τολμήσεις να το ξανακάνεις αυτό .»
«Είναι κατι που θέλαμε και οι δυο μικρή . Και μην προσπαθήσεις βα ισχυριστείς το αντίθετο . Μπορώ να νιώσω πως αισθάνθηκες όταν σε φίλησα . Και μόνο αποστροφή και μίσος δεν ήταν .»
Η κοπέλα έσκυψε παραδομένη το κεφάλι της . Μισούσε το ποσο εύκολα μπορούσε να την διαβάσει , να καταλάβει τα αισθήματα της προς εκείνον . Αισθήματα που επειδή δεν μπορούσα να σκοτώσει προσπαθούσε να τα κρύψει όσο πιο βαθειά μέσα της γινόταν .
« απλώς σταματά τα παιχνίδια σου Νίκολας και κανε ότι θες βα μου κανεις . Αλλιώς άφησε με να φύγω και μην εμφανιστείς ξανά κοντά μου .»
«Δεν παίζω Σελινα . Ποτέ μου δεν έπαιζα και ναι θέλω να σου κάνω πολλά . Δεν είναι όμως κακα οπως έχεις στο μυαλό σου , και δεν πρόκειται να τα κάνω εάν δεν έχω την συγκατάθεση σου . Για την ώρα θέλω απλώς να σου μιλήσω .»
« και εάν δεν θέλω;»
« ξέρω πως δεν την αξίζω  και γι αυτό δεν θα επιμείνω παραπάνω , όμως δώσε μου μια ευκαιρία να σου εξηγήσω τι συνέβη εκείνη την ημέρα .»
Την είδε να τσιτώνεται και μόνο στην αναφορά . Σίγουρα δεν θα ήταν μια εύκολη συζήτηση . Όμως ένιωθε τόσο πολύ την ανάγκη να της εξηγήσει, που θα πνιγόταν εάν δεν το έκανε .
Τον κοίταξε σκεπτική και αναστατωμένη . Ήταν μια συζήτηση που ήθελε να αποφύγει παση θυσία, και μάλιστα μαζί με τον Νίκολας . Έσφιξε τα χέρια της σε γροθιές , μπήγοντας τα νύχια της στο δέρμα της από την νευρικότητα της . Εν τέλη όμως κάθισε ξανά στο καναπέ και αφού κουκουλώθηκε με μερικές απ οτις κουβέρτες του έκανε νόημα πως μπορούσε να μιλήσει . Δεν ήξερε γιατί του έδινε την ευκαιρία να δικαιολογηθεί για ένα τόσο απαίσιο γεγονός , για μαι χυδαία του πράξη . Ήταν αρρωστημένο όμως δεν μπορούσε να του το αρνηθεί. Ήταν κάτι πέρα από τις δυνάμεις της λογικής της .
« δεν ευθύνομαι εγώ για ότι συνέβη εκείνη την γαμημενη μέρα Σελινα  τουλάχιστον όχι άμεσα . Μπορεί να φταίω που σε χρησιμοποίησα με τόσο άσχημο τρόπο για ένα μίσος που ήθελα να κατευνάζω , που εκμεταλλεύτηκα στα συναισθήματα σου , που σε κρατούσα με το ζόρι σε εκείνο το μέρος , όμως ποτέ μου δεν θα έβαζα κάποιον , αλιάδα κάποιους να σε ατιμάσουν , να σε αμαυρώσουν και να σε πληγώσουν με αυτό τον τρόπο ... ξέρω πως σου φαίνεται τρελο ή απίστευτο ...»
« τι είναι αυτό ; Κάποιο αστείο ; Θες αλήθεια να σε πιστέψω ;»
« σε παρακαλώ άφησε με να τελειώσω ... μέχρι καο το τελευταίο πράγμα που θέλω να πω και τότε είσαι ελεύθερη βα μου πεις ότι θες .»
« καλώς .»
« εκείνη την ημέρα , όταν είχα έρθει στο δωμάτιο σου και σε διέταξα να ετοιμαστείς , με πρόφαση κάποιους φίλους μου που θα ερχόταν για να διασκεδάσουμε , όλο αυτό ήταν ένα ψεμα . Δεν άντεχα άλλο με αυτό το μίσος Σελινα . Γιατί είχα συνειδητοποιησει πως στην πραγματικότητα δεν ήθελα να σε καταστρέψω , όμως να σε προστατέψω , ήθελα να σε κρατήσω για πάντα δίπλα μου . Και αυτό είχα σκοπό να σου ζητήσω .  Σε είχα ερωτευτεί Σελινα , από την πρώτη στιγμή πραγματικά ομως είχα αργήσει τόσο πολύ να το καταλάβω . Θα σου έδινα την ελευθερία της επιλογής σου . Εάν ήθελες να μείνεις μαζί μου , τότε θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος , εάν όμως ήθελες να φύγεις μακρυά μου μετά από όλα αυτά δεν θα σε εμπόδιζα . Δεν είχα ιδέα για πρι συνέβη ... δεν ξέρω ποιοι ήταν εκείνοι οι άντρες ξέρω πάντως πως ξεγέλασαν την φρουρά μου για να μπορούν στο σπίτι . Και συνεχίζω να τους ψάχνω μέχρι αυτή την ημέρα . Όταν ήρθα σπίτι και σε βρήκα μέσα στα αίματα ... με κομμένες τος φλέβες , νόμιζα πως πέθαινα και ργω μαζί σου Σελινα .. ήταν τόσο οδυνηρό . Εγώ στο είχα προκαλέσει ολ ο αυτό . Εάν δεν ήσουν εκεί μέσα τίποτα δεν θα είχε συμβεί , θα ήσουν καλά . Δεν μπορούσα να σε κρατήσω άλλο κοντά μου . Μόνο αν σε καταστρέψω μπορούσα . Και έτσι σε άφησα σπίτι σου , και αποφάσισα να μείνω έξω από την ζωή σου για πάντα . Μόνο που δεν το κατάφερα ...»
η Σελινα τον άκουγε σιωπηλή όλη αυτή την ώρα . Δάκρυα έτρεχαν ανεμπόδιστα από τα μάτια της πλέον . Το βλέμμα της έμοιαζε κενό και η ίδια χαμένη στο παρελθόν .
« δεν έχεις να πεις κάτι ;»
Η φωνή του την εκανα να επανέλθει στην πραγματικότητα . Το ύφος της σκλυρηνε απότομα .
« και γιατί πιστεύεις πως θα χάψω την ισοτριουλα σου ;»
« γιατί έχω αποδείξεις πως εγώ ήθελα μόνο να σου εξομολογηθώ τον έρωτα μου , και πως εκείνοι οι άντρες μπήκαν βίαια μέσα στο σπίτι . Κανένας δε τους περίμενε , γιατί αλλιώς δνε θα χρειαζόταν να σκοτώσουν τους άντρες μξυ .»
Έβγαλε από την τσέπη του το κινητό του δονώντας το . Ένα βίντεο με τους άντρες που της είχαν φερθεί τόσο απαίσια να σκοτώνουν τους άντρες του Νίκολας και να παίρνουν την θέση τους έπαιζε στην οθόνη . Το κοιτούσε σοκαρισμένη . Η συσκευή έπεσε από τα χέρια της και σήκωσε το βλέμμα της για να τον κοιτάξει . Ένα περίεργο κύμα ανακούφισης την κατέκλυσε , λες και χρειαζόταν αυτή την επιβεβαίωση πως της έλεγε την αλήθεια . Το ήξερε όσο και εάν ήθελε να το κρύψει πως ο Νίκολας που είχε γνωρίσει δεν θα μπορούσε να γίνει τόσο τέρας .
Ασυναίσθητα ξέσπασε σε λιγνούς , η αναπνοή της έγινε βαριά , μέχρι που δυσκολευόταν να αναπνεύσει φυσιολογικά . Ο Νίκολας σηκώθηκε ανήσυχος από την θέση του πλησιάζοντας την . Ένας δυνατός βήχας ήρθε να κάνει χειρότερη την κατέστη .
« Ηρεμισε Σελινα , σε παρακαλώ προσπαθσηε να πάρεις ανάσα μικρή μου τίγρη»